Έγκλημα από το ΥΠΕΞ: Aναγνώρισαν το Κόσοβο!!!

Ναι ! ! ! ……Τολμήσαν ακόμη και αυτή την αίσχιστη προδοσία, την αίσχιστη ατιμία κατά της Σερβίας. Έχουν παραδώσει σώμα και ψυχή, τα χουν δώσει όλα.

Την ίδια στιγμή που γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τα δίκαια του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, την ίδια στιγμή που τσάμηδες μαζί με κοσσοβάρους τρομοκρατούν τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες και θρασύτατα διεκδικούν και…
άλλα κομμάτια της πατρίδος μας, ως μια επιβράβευση όλων αυτών, προχώρησαν στην έμεση, αλλά καθόλα επίσημη αναγνώριση του κατασκευάσματος-απόβρασμα των Δυτικών και Σιωνιστών που ονομάζεται Κόσσοβο…

ΝΤΡΟΠΗ! Έχει έλθει πια η ώρα για άλλου είδους δράσεις, δεν πάει άλλο…

Δημήτριος Γεωργίου

Aναγνώρισαν το Κόσοβο και τα τετελεσμένα του 1999 κατά Σερβίας

Σε πλήρη αρμονία με την γραμμή της Ουάσιγκτον, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και η Ελλάδα κατ’επέκταση προχώρησε στην έμμεση αναγνώριση του Κοσόβου επιτρέποντας την ίδρυση Γραφείου Εμπορικών Υποθέσεων.

Πρακτικά αναγνωρίζει ότι είναι θεμιτή η βίαιη αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια αναγνωρίζοντας τα αποτελέσματα του πολέμου του 1999 και τον ακρωτηριασμό της Σερβίας από το ΝΑΤΟ και βέβαια ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου και για άλλες περιπτώσεις: Αν δεχθούμε ότι μία θρησκευτική ή εθνική μειονότητα έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και της απόσχισης της περιοχής στην οποία έχει πληθυσμιακή πλειοψηφία!

Μήπως μας θυμίζει κάτι στα καθ’ημάς η συγκεκριμένη περίπτωση; Αλλά αυτό φαίνεται ότι δεν αποτελεί πλέον ερώτημα ή πρόβλημα για το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών που τα τελευταία 15 χρόνια δείχνει να διοικείται κατ’ευθείαν από την Ουάσιγκτον με εξαίρεση το χρονικό διάστημα που πολιτικός του προϊστάμενος ήταν ο Πέτρος Μολυβιάτης.

Σήμερα λοιπόν και ενώ το Κόσοβο δεν έχει αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος, ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος και ο «υπουργός Εξωτερικών» του Κοσόβου Ενβέρ Χοτζάι, συναντήθηκαν στην Αθήνα και ανακοίνωσαν ουσιαστικά την σύμαψη διπλωματικών σχέσεων.

Ο υπουργός Εξωτερικών, βέβαια, τόνισε πως η εγκαθίδρυση του Γραφείου Εμπορικών Υποθέσεων στην Αθήνα, δεν πρόκειται να επηρεάσει τις θέσεις της Ελλάδας σχετικά με το καθεστώς, «αλλά στέλνει ένα σαφές μήνυμα ότι η ανάπτυξη είναι βασικό εργαλείο και καταλύτης για την ειρήνη».

Πρόκειται για ολέθρια αντίληψη, αφού ουδέποτε η οικονομία προηγήθηκε της εθνικής πολιτικής και των εθνικών συμφερόντων.

Και αυτό που είπε μπορεί να ίσχυε για την Γαλλία και την Γερμανία, αλλά στα βαλκανικά δεδομένα με τις απειλές κατά τις εθνικής ακεραιότητας κάτι παραπάνω από υπαρκτές, τέτοιες αντιλήψεις μπορούν να λειτουργήσουν όχι απλά εις βάρος των εθνικών συμφερόντων, αλλά να οδηγήσουν σε εθνικές τραγωδίες αν στο όνομα της “ανάπτυξης” και της “οικονομικής συνεργασίας” πάμε σε εκπτώσεις από τις εθνικές μας θέσεις όπως συνέβη εν προκειμένω.

Φυσικά με τον τρόπο αυτό αναγνωρίστηκε και το δικαίωμα στον αλβανικό αλυτρωτισμό (μην ξεχνάμε ότι μόλις την περασμένη εβδομάδα Σ.Μπερίσα και Χ.Θάτσι συμφώνησαν να πάρουν αλβανικά διαβατήρια οι κάτοικοι του Κοσόβου), αναγνωρίστηκε η εγκληματική δράση του UCK κλπ.

Ο Δ.Αβραμόπουλος δήλωσε ότι “είναι πολύ μεγάλες οι δυνατότητες επενδυτικής, εμπορικής και οικονομικής συνεργασίας μεταξύ Κοσόβου και Ελλάδας”.

Δηλαδή αν αύριο ακρωτηριαστεί με μια πολύ συγκεκριμένη και στημένη διαδικασία όπως αυτή του 1999, η Θράκη και αποκοπεί από τον εθνικό κορμό και μετατραπεί σε προτεκτοράτο-“ανεξάρτητο κράτος”, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα για την Ελλάδα αν π.χ. η Ρουμανία διακρίνει “εμπορικές ευκαιρίες” και αναγνωρίσει τον ακρωτηριασμό από τον εθνικό μας κορμό. Και δεν θα πρέπει να υπάρξει πρόβλημα γιατί κι εμείς το ίδιο πράξαμε με την Σερβία.

Ο κ. Χοτζάι, από την πλευρά του, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για τη συνάντηση και χαρακτήρισε «μεγάλη» τη σημερινή μέρα, εξέφρασε “την ευγνωμοσύνη του προς τον ελληνικό λαό για την υποστήριξή του προς το Κόσοβο στο παρελθόν” (σ.σ. ουδέποτε ο ελλληνικό λςαός από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά ποστήριξαν το Κόσοβο και την αποκοπή του από την νΣερβία) και “τη βοήθεια των Ελλήνων στρατιωτικών, δημοσίων υπαλλήλων κλπ. στην οικοδόμηση ενός σύγχρονου Κόσοβου, ενώ εξάφρασε την επιθυμία για μεγαλύτερη συνεργασία”.