Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυβερνήσεις “μας βάζουν τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι” αλλά σίγουρα είναι η πρώτη φορά που όλα αυτά γίνονται με ιδιαίτερη πίεση από τους συνεταίρους μας Ευρωπαίους και είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.Ας θυμηθούμε τις προηγούμενες φορές που οι κυβερνήσεις, μας έσφιξαν το “ζωνάρι”
1. Ιανουάριος 1983: O υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ.Γ. Αρσένηςανακοινώνει την πρώτη-30 χρόνια μετά τονΜαρκεζίνη- υποτίμηση κατά….
.
15% της δραχμής.
2. Οκτώβριος 1985: Ανακοινώνεται το πρώτο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης από τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ.Κ. Σημίτη που δηλώνει ότι«μη επώδυνα μέτρα δεν υπάρχουν» . Ακολουθούν δεύτερη υποτίμηση της δραχμής κατά 15%,λιτή εισοδηματική πολιτική με περικοπή της ΑΤΑ κτλ.
3. Δεκέμβριος 1987: O Ανδρέας Παπανδρέουαναγγέλλει το τέλος της «σταθεροποίησης» με την επαναφορά της ΑΤΑ.Ο κ.Σημίτης παραιτείται και το ΠαΣοΚ επιστρέφει στην εποχή των παροχών της πρώτης τετραετίας,με ισχυρότερο τον ήδη υπουργό Οικονομικών κ.Δ. Τσοβόλα.
4. 1990-1993: Η κυβέρνηση του κ.Κ. Μητσοτάκηπροχωρεί σε σκληρή πολιτική λιτότητας που πληρώνει με ήττα στις εκλογές.Είναι η εποχή των «αυξήσεων» 0+0=14% (λόγω της «ωρίμανσης»).
5. 1993: Μετά τη νίκη του ΠαΣοΚ οΑνδρέας Παπανδρέου προχωρεί σε πρόγραμμα σταθεροποίησης με πιο φιλολαϊκά χαρακτηριστικά.
6. Το 1998, επί κυβέρνησης κ.Κ. Σημίτη,γίνεται η τρίτη υποτίμηση της δραχμής κατά 14%.
7. Μετά τη νίκη του κ.Κ. Καραμανλή η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρεί στην αμφισβητούμενης αξιοπιστίας δημοσιονομική απογραφή.Το έλλειμμα εκτοξεύεται.Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί σταθερά τη φράση «ήπια προσαρμογή» και η χώρα εισέρχεται σε πολυετές «τούνελ λιτότητας».