Άλλοτε – μερικώς – δικαιολογημένη (“Ελεύθερη Αγορά”, εισαγόμενος πληθωρισμός,
κ.ο.κ), η εντελώς αδικαιολόγητη (πχ Αισχροκέρδεια).
Οι υπευθυνοανεύθυνοι ανακριβολογούντες ΑΚΡΙΒΙΟΛΟΓΟΙ αρμόδιοι αρκούνται –
διαχρονικά – στο να περιγράφουν, με ακρίβεια, το φαινόμενο της ακρίβιας.
Χωρίς όμως να το αντιμετωπίζουν.
Συμβαίνουν εξωφρενικά πράγματα εδώ και χρόνια. Δυστυχώς εξακολουθούν
αμείωτα (ή και επιδεινούμενα) στη ζοφερή 6ετή περίοδο της ύφεσης την οποία
βιώνουμε, όπως:
– Ελληνικά προϊόντα πωλούνται στη χώρα μας πολύ ακριβότερα από το ……
εξωτερικό (!…).
– Πολυεθνικές εταιρίες διαθέτουν τα είδη τους σε υψηλότερες τιμές εδώ, από άλλες
χώρες, όπου επίσης δραστηριοποιούνται (!).
-Οι παραγωγοί μας αναγκάζονται, από τα γνωστά κυκλώματα, των “νονών” να
εκδίδουν πλαστά – αυξημένα – τιμολόγια, επειδή οι εκβιαστές ενδιάμεσοι, πρέπει να
δικαιολογήσουν τις υπέρογκες τιμές που επιβάλλουν.
-Προϊόν αξίας 20 λεπτών (0,20€) φθάνει, ή υπερβαίνει τα 2 € στον καταναλωτή (!).
Τεράστια τα κέρδη των μεσαζόντων!…..
– Απαράδεκτες οι διαφορές μεταξύ τραπεζικών επιτοκίων καταθέσεων και
χορηγήσεων. Τα επιτόκια τόσο των καρτών, όσο και των στεγαστικών δανείων
είναι, επιεικώς, ληστρικά.
– Ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ.
– Πάνω από 50% αύξηση των διοδίων (… προκαταβολικά για μελλοντικούς δρόμους
σε αρκετές περιπτώσεις).
Εξυπακούεται ότι προ κρίσης τα παραπάνω θα μπορούσαν να γίνουν ανεκτά,
υποφερτά. Τώρα όμως;
Οι αρμόδιοι μανδαρίνοι, ως μ(ε)τρομανείς, εξαγγέλουν διαρκώς νέα μέτρα πάταξης:
της στρεβλής αγοράς, των καρτέλ, των μεσαζόντων, των λαθρεμπόρων, των
λαδιάρηδων, των διαφθοροδιαπλεκόμενων.
Αλλά μέχρις εκεί (= εξαγγελίας).
Κοντολογίς η – διαχρονική – έλλειψη πολιτικής βούλησης , το “πολιτικό κόστος”, η
ασυδοσία ορισμένων, η κραυγαλέα ανικανότητα αντιμετώπισης των
παρανομούντων, αλλά και το σφάλμα της απαράσκευης εισόδου στην ΟΝΕ,
ευθύνονται για την δημιουργία του προβλήματος. (Σ.Σ Ως …. ΟΝΕΔΥΤΕΣ,
βουτήξαμε στα βαθειά της ΟΝΕ, χωρίς π ρ ο σ τ α τ ε υ τ ι κ ό σ κ ά φ α ν δ ρ ο,
άσχετοι, ανεκπαίδευτοι, παρασυρμένοι).
ΥΓ Η (επιβεβλημένη) αύξηση μισθών και συντάξεων δεν αρκεί για να αντιμετωπίσει
την ακρίβια.
Επιβάλλεται:
Έλεγχος τιμών, πάταξη των κυκλωμάτων αισχροκέρδειας.
(Σ.Σ Όταν “Βουλγαροποιηθούν” οι αποδοχές μας, θα ζήσουμε το δράμα της
” Ελληνοποίησης”- χειρότερη από την “Βουλγαροποίηση”- εξαιτίας της
διαφοράς τιμών σε βάρος μας).
Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)