ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΕΚΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΙΚΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
ΔΙΕΘΝΗ (ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΑ) ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ (ΑΣΣΟΣΙΕΪΝΤΕΤ ΠΡΕΣ. ΡΩΙΤΕΡ κλπ), ΣΕ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ, ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΧΑΧΟΛΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΖΕΥΓΜΑ:
«Βρέθηκαν στην ΑΡΧΑΙΑ ΡΩΜΑΪΚΗ ΠΟΛΗ ΖΕΥΓΜΑ , στην νοτιοανατολική Τουρκία,
νέα, απίστευτης ομορφιάς και τέχνης, ΡΩΜΑΪΚΑ ψηφιδωτά».
ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΑΝ ΡΩΜΑΪΚΗ (!) ΠΟΛΗ
Και οι τυφλοί μπορούν να διαβάσουν τις επιγραφές στα θαυμάσια ελληνικά ψηφιδωτά σε καθαρή ελληνική γραφή:
ΘΑΛΕΙΑ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ ΠΕΡΣΕΥΣ ΕΥΤΕΡΠΗ
Τώρα ας δούμε ποια είναι αυτή η «ΡΩΜΑΪΚΗ» πόλη ΖΕΥΓΜΑ.
Ζεύγμα
Από τη Βικιπαίδεια.
Το Ζεύγμα (Ζεῦγμα) ήταν αρχαία ΕΛΛΗΝΙΚΗ πόλη στη σημερινή νότιο ανατολική Τουρκία. Το 80% του αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται από το 2000 βυθισμένο στη τεχνητή λίμνη που σχηματίστηκε από το φράγμα Μπιρετσίκ[1]. Η περιοχή εκείνη την εποχή ήταν τμήμα της Άνω Συρίας, ανήκε στο βασίλειο των Σελευκιδών και για ένα διάστημα στο βασίλειο τηςΚομμαγηνής.
Ιστορία
Ιδρύθηκε το 300 π.Χ. από τον Σέλευκο Α΄τον Νικάτορα στις όχθες του Ευφράτη, και στην ακμή της, ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ πληθυσμός της έφτανε τους 25.000 κατοίκους. Το όνομα της το οφείλει στη γέφυρα που έγινε στη πόλη από τον Σέλευκο με λέμβους. . Η πόλη είχε δύο τμήματα-συνοικίες , στην ουσία ξεχωριστές πόλεις, τη Σελεύκεια στην ανατολική όχθη του Ευφράτη και την Απάμεια στην δυτική. Εδώ παντρεύτηκε ο Αντίοχος Γ’ ο Μέγας ενώ η πόλη χρησιμοποιήθηκε σαν πέρασμα για τον στρατό των Σελευκιδών στις εκστρατείες τους στη Παρθία και στη Βακτριανή. Τον 1ο αιώνα π.Χ. ο βασιλιάς της Αρμενίας Τιγράνης ο Μέγας συνέλαβε φυλάκισε και σκότωσε στη ακρόπολη που βρισκόταν στη Σελεύκεια την Κλεοπάτρα Σελήνη.
Τον 1ο π.Χ. αιώνα το Ζεύγμα έγινε τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας , την ίδια εποχή οι Πάρθοι κατέλαβαν την Απάμεια και χώρισαν το Ζεύγμα κάνοντας τον Ευφράτη σύνορο. Η πόλη γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη ενώ έγινε και έδρα της IV Σκυθικής λεγεώνας (Legio IV Skcythica) που παρέμεινε εκεί μέχρι το 252 μ.Χ. που ο ρωμαϊκός στρατός ηττήθηκε από τον Σαπώρ Α’στη Βαρβαλλισό .
Το Ζεύγμα πέρασε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και διατηρήθηκε έως το 637 μ.Χ. όταν καταλήφθηκε και λεηλατήθηκε από τους Άραβες, η πόλη σταδιακά εγκαταλείφθηκε.
Ανασκαφές
Οι πρώτες ανασκαφικές έρευνες πραγματοποιήθηκαν από τον Τόμας Έντουαρντ Λόρενς το 1917 και συνεχίστηκαν το 1970 από τον Τζον Βάγκνερ. Από το 1990 οι έρευνες συνεχίστηκαν με εντατικούς ρυθμούς λόγο της ανόδου του νερού.
Έχουν ανεβρεθεί θέσεις της νεολιθικής εποχής κοντά στο Ζεύγμα, ανασκάφτηκε σχεδόν το μεγαλύτερο τμήμα της πόλης. Βρέθηκαν πολλά ψηφιδωτά με θέματα από την ελληνική μυθολογία, όπως Ωκεανός και Τηθύς, Δαίδαλος και Ίκαρος, ο Αχιλλέας στην αυλή του βασιλιά Λυκομήδη, και ο Διόνυσος με την Αριάδνη. Βρέθηκαν τοιχογραφίες, νομίσματα, κεραμικές σφραγίδες αγάλματα και εκατοντάδες κινητά ευρήματα.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα μεταφέρθηκαν στο Αρχαιολογικού Μουσείο της πόλης Γκαζίαντεπ.
Παραπομπές
Περιοδικό CORPUS Αρχαιολογία Ιστορία των Πολιτισμών, Τεύχος 28, Ιούνιος 2001.
[…] πρῶτος δὲ Εὐφράτην γεφυρώσας ποταμόν· Ζεῦγμά τε ὠνομάσθη πόλις καθ´ ὅ τι ἐζεύχθη τῆς χώρας ὁ Εὐφράτης,[…] Παυσανία Φωκικά, Λοκρών Οζόλων [10.28]
Ο μεγάλος χαμός στην ιστορία και την γεωγραφία γίνεται με τους ταξιδιωτικούς οδηγούς, κυρίως εβραιοαγγλικούς και εβραιοαμερικανικούς, μερικοί των οποίων μεταφράζονται αυτούσιοι στα ελληνικά ΧΩΡΙΣ να διορθώνονται.
‘Ολες οι αρχαίες ελληνικές πόλεις βαφτίζονται ΡΩΜΑΙΚΕΣ (!)
Οι συγγραφείς ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ σαν τον διάβολο το λιβάνι να τις ονομάσουν ελληνικές και ας είναι αυτό ηλίου φαεινότερον. Ο κινέζος και ο γιαπωνέζος που θα τις επισκεφθεί , δεν ενδιαφέρεται άλλωστε ιδιαίτερα. Από προσωπική εμπειρία, ούτε τα κουτορνίθια, οι νεοέλληνες επισκέπτες και μάλιστα οι μορφωμένοι – τρομάρα μας- δικηγόροι, καθηγητές, μηχανικοί, γιατροί , ΞΕΝΑΓΟΙ, κλπ) δείχνουν να συνειδητοποιούν τι επισκέπτονται.
Λίγα παραδείγματα:
Διεθνής ταξιδιωτικός οδηγός ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ, έκδοση του αγγλοεβραϊκού οίκου Dorling Kindersley, Λονδίνο 2000, (μετάφραση Εφημερίδας Καθημερινή)
Σελ. 40 « ο ελληνικός πολιτισμός εξαπλώθηκε σε όλη την Παλαιστίνη. Την εποχή εκείνη ιδρύθηκε η Δεκάπολις («δέκα πόλεις »), μία ένωση ελληνιστικών πόλεων – κρατών ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΗΜΙΤΙΚΗ ΓΗ, η οποία περιλάμβανε την Φιλαδέλφεια (Αμάν), την Γέρασα (Τζάρας) και την Σκυθόπολη (Μπετ Σεάν). Όμως η Ιερουσαλήμ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ».
Διεθνής ταξιδιωτικός οδηγός ΑΜΑΝ, έκδοση του αγγλοεβραϊκού οίκου Lonely Planet, Αγγλία 2003, μετάφραση – έκδοση στα ελληνικά «Έθνος – Γιώργος Μπόμπολας».
Σελίδα 8. «το Αμάν, το Jerash (τα Γέρασα!), το Umm Qais (τα Γάδαρα!) είναι πόλεις πού ανήκουν στην αρχαία ΡΩΜΑΪΚΗ (!!!) Δεκάπολη.
Σελίδα 18. Το αναστυλωμένο ΡΩΜΑΪΚΟ (!) θέατρο είναι το πιο επιβλητικό μνημείο της αρχαίας Φιλαδέλφειας (Αμάν). Σημείωση: άραγε σε ποια γλώσσα δίδασκαν στο ρωμαϊκό αυτό θέατρο τα έργα του Ευριπίδη και τι έλεγε ο λαός από κάτω;
Σελίδα 43. JERASH (ΓΕΡΑΣΑ). Αυτή η όμορφα διατηρημένη ΡΩΜΑΪΚΗ (!) πόλη. Η αρχαία πόλη, γνωστή από τους ΡΩΜΑΪΚΟΥΣ (!) χρόνους ως GERASA (!).
Σελίδα 49. Τα ερείπια της GADARA (!) ΓΑΔΑΡΑ, μία τόσο αρχαία ΡΩΜΑΪΚΗ (!) πόλη.
Σελίδα 51. Εδώ γίνεται το μεγάλο χτύπημα.
« Η αρχαία πόλη ΠΕΛΛΑ (σκέτα – δεν την παρουσιάζει σαν ρωμαϊκή – σας θυμίζει κάτι το όνομα; ) – εδώ κορυφώνεται ο ενθουσιασμός και η χαρά – την κατέστρεψαν οι ΙΟΥΔΑΙΟΙ το 83 π.Χ. To 83 π.Χ. οι εβραίοι τζιχαντιστές μακκαβαίοι, (εβραϊκά: μακκάβ = μαχαίρι, σφυρί) με αρχηγό τον ιουδαίο βασιλιά Αλέξανδρο (!) Ιανναίο, μπήκαν με μαχαίρια στην αθώα, ειρηνική και πολιτισμένη ελληνική πόλη ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού, την ΠΕΛΛΑ, μία πόλη 50.000 ελλήνων που είχε ιδρύσει ο Μ. Αλέξανδρος με Μακεδόνες στρατιώτες και έσφαξαν τους κατοίκους της, καταστρέφοντας την πόλη, επειδή οι Μακεδόνες κάτοικοι αρνήθηκαν να ασπασθούν με το ζόρι τον ιουδαϊσμό
Προσωπική εμπειρία: Θρησκευόμενη Ελληνίδα γυναίκα, ΞΕΝΑΓΟΣ σε θρησκευτική προσκυνηματική εκδρομή σε πόλη της Παλαιστίνης, όλες τις γνωστές ελληνικές πόλεις της περιοχής, ρωμαϊκές πόλεις τις ανέβαζε, ρωμαϊκές πόλεις τις κατέβαζε. Σε διαμαρτυρία μου ότι πρόκειται για ελληνικές πόλεις απάντησε εκνευρισμένα: « τι στο διάβολο, όλα οι ‘Ελληνες τα έκαναν;» Αυτή είναι μία άλλη μανία πολλών «θρησκευομένων». Θέλουν να αποκαλούνται Ρωμιοί και όχι Έλληνες – γιατί;
Συνιστώ στους αναγνώστες να επισκεφθούν την Ιορδανία και τις ελληνικές πόλεις ΓΕΡΑΣΑ, ΠΕΛΛΑ κλπ .
Η Ιορδανία είναι μία απέραντη ΕΛΛΑΔΑ, η πρωτεύουσα Αμμάν είναι η αρχαία ελληνική πόλη ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ, ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ, ελληνικούς ναούς, ελληνικά θέατρα κλπ. Πολλά ταξιδιωτικά πρακτορεία οι ιορδανοί τα ονομάζουν ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ.
( Γνωστός διπλωματικός υπάλληλος που υπηρέτησε στην ελληνική πρεσβεία στην Λιβύη μου ανέφερε ότι η Λιβύη είναι γεμάτη ΟΛΗ από αρχαίες ελληνικές πόλεις.)
Την πόλη ΓΕΡΑΣΑ την ίδρυσε ο Μέγας Αλέξανδρος με 3.000 γερασμένους (50άρηδες) μακεδόνες στρατιώτες, γιαυτό πήρε αυτό το όνομα.
Πολύ σημαντική σημείωση: Τα Γέρασα απέχουν μόλις 50 χιλιόμετρα από το χωριό ΝΑΖΑΡΕΤ πού μεγάλωσε, κατά τας γραφάς, ο Ιησούς Χριστός. Μόλις περάσεις την λίμνη Γεννησαρίτιδα = θάλασσα της Γαλιλαίας, (άλλη μία λίμνη με ελληνικό όνομα), τα Γέρασα είναι πολύ κοντά.
Γέρασα
Από τη Βικιπαίδεια.
Η Γέρασα ήταν μια σπουδαία αρχαία ελληνική πόλη στην Δεκάπολη της Κοίλης Συρίας. Εκείτο μεταξύ της Πέλλας και της Φιλαδέλφειας. Ήταν κτισμένη στις όχθες του ποταμού Χρυσορρόα (σημ. Barada).
Ο πλούτος της πόλεως έμεινε στην ιστορία, ώστε να ονομάζεται “Πομπηία της Μέσης Ανατολής“. Ο ιστορικός των Ελληνιστικών χρόνων Πολύβιος παρομοιάζει με στρατόπεδο (δύο κύριες λεωφόροι που την χώριζαν σε σχήμα σταυρού, σε τετράγωνα, τερμάτιζαν σε πύλες. Η Αγορά βρισκόταν στην μια πλευρά του κυρίου δρόμου, αλλά ποτέ πάνω σε αυτόν. Στις πλευρές της είχε στοές και άλλα δημόσια κτήρια. Η τέταρτη πλευρά της ήταν ανοικτή στον κύριο δρόμο. Οι δρόμοι είχαν ωραία πλακόστρωση κι αυστηρά πρόστιμα επιβάλλονταν για την ρύπανσή τους). Πράγματι η Γέρασα είχε δύο κάθετους, προς την κεντρική λεωφόρο δρόμους, οι οποίοι χώριζαν την πόλη σε 6 μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα. Η κεντρική λεωφόρος φέρει διπλή επιβλητική κορινθιακή κιονοστοιχία και ωραίο πλακόστρωτο που ακόμη σώζεται σε καλή κατάσταση.
Αρχαίες ελληνικές επιγραφές από την πόλη, αλλά και φιλολογικές μαρτυρίες τόσο του Ιαμβίχου[1], όσο και του Μεγάλου Ετυμολογικού[2], συνδέουν την ίδρυση των Γεράσων με τονΜεγάλο Αλέξανδρο, ή τον στρατηγό του Περδίκκα που εγκατέστησαν εκεί γερασμένους Μακεδόνες στρατιώτες. Το γεγονός αυτό θα έλαβε χώρα κατά την άνοιξη του 331 π.Χ., όταν ο Μέγας Αλέξανδρος έφυγε από την Αίγυπτο, διέτριψε στην Συρία και μετά κατευθύνθηκε για την Μεσοποταμία.
Το γεγονός αυτό συνδέεται ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΑΜΑΡΕΙΤΩΝ, ΠΟΥ ΕΚΑΨΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΑΝΔΡΟΜΑΧΟ και ο Έλληνας βασιλιάς τους τιμώρησε ξανακτίζοντας την Σαμάρεια ως ελληνική πόλη.
Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η περιοχή περιήλθε στον Πτολεμαϊκό έλεγχο και με την μάχη του Πανείου (198 π.Χ.) στους Σελευκίδες. Κατά την συνήθεια των Ελλήνων ηγεμόνων της Συρίας, η Γέρασα μετονομάστηκε στο εξής σε Αντιόχεια η επί Χρυσορρόη ποταμώ. Πιθανόν να την ξαναέκτισε ή ο Αντίοχος Γ’ ο Μέγας μετά την μάχη του Πανείου, ή οΑντίοχος Δ’ Επιφανής που προήλασε ως την Αίγυπτο.
Στα Γέρασα γεννήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους ΕΛΛΗΝΕΣ μαθηματικούς, Ο ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ Ο ΓΕΡΑΣΗΝΟΣ.
Κανένας στην Ελλάδα δεν τον ξέρει, ούτε καν οι μαθηματικοί. Ανέφερα στον Παλαιστίνιο ξεναγό μας (πού είχε σπουδάσει στην Ελλάδα) τον Έλληνα μαθηματικό Νικόμαχο τον Γερασηνό. Δεν τον γνώριζε. Μας είπε ότι υπάρχει σχέδιο να ιδρυθεί Πανεπιστήμιο στα Γέρασα.
Του πρότεινα να το ονομάσουν ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΓΕΡΑΣΩΝ.
Ο γνωστός εβραίος αστρονόμος Καρλ Σαγκάν ή Καγκάν ψάχνοντας να βρει παλιούς εβραίους μαθηματικούς για να προλογίζει τα βιβλία του έπεσε πάνω στον Νικόμαχο από τα Γέρασα. Δεν ήταν όμως εβραίος αλλά Έλληνας ο Νικόμαχος. Τι στο διάβολο είπε: δίπλα στην Ιερουσαλήμ (=Ιερά Σόλυμα;) είναι τα Γέρασα, δικός μας είναι. Έτσι στο διάσημο μυθιστόρημά του ΕΠΑΦΗ, που το εβραϊκό Χόλυγουντ βιάστηκε να το γυρίσει ταινία, στο τελευταίο, 24ο κεφάλαιο, το προλογίζει με διάσημη, αλλά άγνωστη στους νεοέλληνες φράση του Νικόμαχου:
«To σύμπαν φαίνεται να έχει ρυθμιστεί και τακτοποιηθεί με βάση τους αριθμούς, από την προμελέτη και τον νου του δημιουργού των πάντων. To πρότυπο ήταν σταθερό, σαν προκαταρκτικό σχέδιο, από την κυριαρχία αριθμών πού προϋπήρχαν στον νου του κοσμοπλάστη Θεού».
ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΑΣΑ
Βιβλίο Αριθμητική Ι, 6 (Περί το 100 μ. Χ.)
Στην ευρύτερη περιοχή οι Μακεδόνες Έλληνες έκτισαν πολλές πόλεις, πάνω από 100, οι μεγαλύτερες μάλιστα δημιούργησαν μία ομοσπονδία, την ΔΕΚΑΠΟΛΗ, που έζησε και μεγαλούργησε για 1000 χρόνια πριν τις καταστρέψουν οι άραβες.
Η Δεκάπολη αναφέρετε ότι αποτελούνταν, συνολικά, από 18 ελληνικές πόλεις με καθαρό ελληνικό λαό πού μιλούσε ελληνικά, έγραφε ελληνικά, πήγαινε σε ελληνικά θέατρα και παρακολουθούσε Αισχύλο και Σοφοκλή, πήγαινε σε ελληνικά γυμναστήρια και τελικά δεν διέφερε σε τίποτε από μία τυπική ελληνική πόλη της μητροπολιτικής Ελλάδος.
Τα ελληνικά ονόματα πού είχαν οι περισσότερες πόλεις της Γαλιλαίας (Επτάπηγον, Καισάρεια, Τιβεριάς, Σκυθόπολις) αλλά και οι γειτονικές (Γέρασα, Πέλλα, Φιλαδέλφεια, Καλλιρόη, Ελευθερούπολις κ.α.) μαρτυρούν την έντονη ελληνική παρουσία στην περιοχή. Οι κάτοικοι ήταν Έλληνες, εξελληνισμένοι και ελληνίζοντες. Καθομιλουμένη γλώσσα των εθνοτήτων ήταν η ελληνική. Αυτές οι ρωμαϊκές ή εβραϊκές, κατά τους διεθνείς ιουδαίους, πόλεις, για 1.000 ολόκληρα χρόνια (από το 300 π.Χ. μέχρι και το 700 μ.Χ. πού καταστράφηκαν από τους άραβες), ενώ ανέπτυξαν σπουδαίο ελληνικό πολιτισμό και έβγαλαν περίφημους επιστήμονες και συγγραφείς, σήμερα αγνοούνται από τους ίδιους τους νεοέλληνες.
Ανάμεσα στα πλήθη που συνέρρεαν να ακούσουν τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού στη Γαλιλαία υπήρχαν έλληνες από την Δεκάπολη (Ματ 4:25). Ο Ιησούς μπήκε όντως στην περιοχή της Δεκάπολης όταν διέσχισε τη Θάλασσα της Γαλιλαίας και ήρθε στη χώρα των Γερασηνών (ή των Γαδαρηνών, σύμφωνα με το εδ. Ματ 8:28). (Μαρ 5:1) Αλλά εκεί, αφού εξέβαλε δαίμονες και τους επέτρεψε να μπουν σε ένα κοπάδι γουρούνια, γεγονός που κατέληξε στον αφανισμό του κοπαδιού, ο ελληνικός λαός της κοντινής πόλης και της υπαίθρου παρακάλεσε τον Ιησού να «φύγει από την περιφέρειά τους». Εκείνος συμμορφώθηκε, αλλά ο άντρας τον οποίο είχε απαλλάξει από τους δαίμονες υπάκουσε στην οδηγία του Ιησού να πάει και να δώσει μαρτυρία στους συγγενείς του, και διακήρυξε τα θεραπευτικά έργα ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΤΗΝ ΔΕΚΑΠΟΛΗ. (Μαρ 5:2‐20). Οι ερμηνευτές των γραφών πιστεύουν ότι το κοπάδι με τα γουρούνια που υπήρχε εκεί (άρα έτρωγαν χοιρινό) αποτελούσε μία περαιτέρω απόδειξη του γεγονότος ότι σε εκείνη την περιοχή επικρατούσε μη Ιουδαϊκή θρησκευτική επιρροή και τα ήθη και έθιμα ήταν ελληνικά.
Μετά το Πάσχα του έτους 32 και μόλις επέστρεψε από ένα ταξίδι στις περιοχές της Τύρου και της Σιδώνας στη Φοινίκη, ο Ιησούς πήγε «προς τη θάλασσα της Γαλιλαίας, μέσα στις περιοχές της Δεκάπολης». (Μαρ 7:31) Κάπου σε εκείνη την περιοχή γιάτρεψε έναν κουφό ο οποίος είχε πρόβλημα στην ομιλία και αργότερα έθρεψε θαυματουργικά ένα πλήθος 4.000 αντρών.—Μαρ 7:32–8:9.
Ιδού λίγα εδάφια από την Καινή Διαθήκη πού τεκμηριώνουν τιε στενές σχέσεις του Ιησού Χριστού με την Ελληνική Δεκάπολη και τους Γαλιλαίους.
Ευαγγέλιο του Μάρκου 5-20 «και ήρξατο ο Ιησούς κηρύσειν εν τη δεκαπόλει».
Ευαγγέλιο του Μάρκου 7-31 «και επέστρεψεν ο Ιησούς εις την θάλασσα της Γαλιλαίας διά μέσου των ορίων Δεκαπόλεως» δηλ. ηρθε ο Ιησούς στο σπίτι του περνώντας μέσα από την ελληνική Δεκάπολη
Ευαγγέλιο του Μάρκου 8-27 «και εξήλθεν ο Ιησούς και οι μαθηταί αυτού ΕΙΣ ΤΑΣ ΚΩΜΑΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΟΥ» δηλ.πήγε ο Χριστός και οι μαθητές του στις ελληνικές κωμοπόλεις της Καισαρείας του Φιλίππου.
Ευαγγέλιο του Ιωάννου 7-1 «Καί περιεπάτει ο Ιησούς μετά ταύτα εν τή Γαλιλαία· ου γάρ ήθελεν εν τή Ιουδαία περιπατείν» Δεν χρειάζεται μετάφραση.
Η Γαλιλαία είναι η βορειότερη περιοχή της σημερινής Παλαιστίνης.
Υπάρχουν δύο ετυμολογίες για την λέξη Γαλιλαία.
Η μία παράγει το όνομα από τον εξελληνισμένο τύπο του εβραϊκού ονόματος Γαλείλ (=κύκλος, περιοχή].
Η άλλη ετυμολογία της «Γαλιλαίας των εθνών», όπως ονομαζόταν, λέγεται ότι προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις γα (γη) και λιλαίομαι (επιθυμώ). Άρα Γαλιλαία = επιθυμητή γη.
Η έκταση της Γαλιλαίας είναι περίπου 5000 τχ. Περίπου σαν τον νομό Λάρισσας..
Ο πληθυσμός της ήταν περίπου 150.000 κάτοικοι και ο εβραίος ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι είχε 15 πόλεις και 204 χωριά.
Η εβραϊκή γλώσσα είχε εξαφανισθεί και μιλούσαν μόνο ελληνικά και αραμαϊκά (συριακά).
‘Ολος ο πληθυσμός στην Δεκάπολη και στη Γαλιλαία είχε ελληνική καταγωγή από το 300 π.Χ. τουλάχιστον και πριν απ’αυτό, γιατί οι λίγοι εβραίοι πού υπήρχαν στην Γαλιλαία ως το 600 π.Χ. περίπου είχαν μεταφερθεί στην Βαβυλώνα από τον Ναβουχωδονόσορα και ελάχιστοι επέστρεψαν πίσω και αυτοί κυρίως γύρισαν στην Ιουδαία.
Οι πόλεις της Γαλιλαίας ήταν οργανωμένες με τα ελληνικά δεδομένα και είχαν ναούς, θέατρα, γυμναστήρια, «αγορά» κτλ. Οι Ιουδαίοι αντιμετώπιζαν με εχθρότητα τους Γαλιλαίους, όπως συνέβαινε παλαιότερα με τους Φιλισταίους, αφού τους έβλεπαν ανταγωνιστικά και φυλετικά διαφορετικούς.
Τρεις Γαλιλαίοι μαθητές του Ιησού Χριστού είχαν καθαρά ελληνικά ονόματα ΠΕΤΡΟΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ, ΦΙΛΙΠΠΟΣ. Οι επτά διάκονοι της πρώτης εκκλησίας στα ΙΕΡΑ ΣΟΛΥΜΑ (άλλη πόλη των Εβραίων με ελληνική ρίζα), είχαν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ελληνικά ονόματα.
Από το 200 π.Χ. μέχρι το 100 π.Χ. έγινε η περιβόητη επανάσταση των δολοφόνων Μακαβαίων εναντίον των Ελλήνων της Γαλιλαίας. Οι Μακαβαίοι ήταν οι τζιχαντιστές της εποχής (στα εβραϊκα ΜΑΚΑΒ = μαχαίρι – σφυρί).
Το 103 π.Χ. οι Ιουδαίοι φανατικοί ΜΑΚΑΒΑΙΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ κατέλαβαν οριστικά την Γαλιλαία και οι κάτοικοί της εξαναγκάστηκαν να ασπαστούν με το ζόρι τον Ιουδαϊσμό. Τι εννοούμε με το ζόρι. Οι Έλληνες άνδρες σφάχθηκαν ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΆ με μαχαίρι και τα μικρά αρσενικά υποβλήθηκαν σε υποχρεωτική περιτομή, όπως ΣΗΜΕΡΑ γίνεται υποχρεωτική περιτομή και στους αμερικανούς στις ΗΠΑ και στους ελληνοαμερικανούς.
Παρ’όλα αυτά το ελληνικό αίμα των Γαλιλαίων δεν άλλαξε και παρά τον σκληρό και απάνθρωπο μωσαϊκό νόμο πού είχε επιβληθεί με την βία μέχρι της γεννήσεως του Χριστού πολλοί Γαλιλαίοι γύρισαν στις παλιές τους λατρείες, ενώ παράλληλα εγκαταστάθηκαν κι άλλοι Έλληνες στη Γαλιλαία μαζί με Λατίνους, Σύριους κλπ.
Για του λόγου το αληθές, ας παραθέσουμε την ιστορική φράση του Παλαιστίνιου ηγέτη, Γιασέρ Αραφάτ, στην Αθήνα την 15η Δεκεμβρίου 1981:
«Εμείς οι Παλαιστίνιοι καταγόμαστε από την Κρήτη. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ. Φύγαμε από την Κρήτη και πήγαμε στην Παλαιστίνη. Ξαναγυρίσαμε στην Κρήτη και ξαναφύγαμε από την Κρήτη και ξαναπήγαμε και εγκατασταθήκαμε μονίμως στην Παλαιστίνη…»