Ένα από τα πιο δυσοίωνα στατιστικά δεδομένα στο χώρο της παχυσαρκίας αφορά στο ποσοστό των ατόμων που…
Το ποσοστό αγγίζει έως και το 95%, ενώ συχνά το ποσό των κιλών που επαναπροσλαμβάνεται είναι και μεγαλύτερο από αυτό που έχει χαθεί.
Τι φταίει; Δεν έγινε όπως λέμε «σωστή συντήρηση» ή τα κιλά δεν χάθηκαν σωστά; Συνήθως και τα δύο.
Καταρχήν η διαδικασία απώλειας βάρους όταν είναι πολύ γρήγορη, δημιουργεί οργανικά τις προϋποθέσεις για εύκολη επαναπρόσληψη του βάρους. Επίσης, όταν το πρόγραμμα που ακολουθείται περιέχει αποκλεισμούς ομάδων τροφών, όπως τα μακαρόνια, το ρύζι, το ψωμί, τα λαδερά κ.α., η επαναφορά τους στη διατροφή μας κατά την συντήρηση επίσης μπορεί να δώσει βάρος.
Ίσως όμως το πιο σημαντικό είναι το αν το πρόγραμμα είναι κοντά στην καθημερινότητα του κάθε ατόμου, ώστε να βοηθήσει όχι μόνο να χαθεί το βάρος αλλά και να αλλάξει κανείς τη διατροφική του καθημερινότητα.
Να εκπαιδευτεί μέσα από τη δίαιτα στο να τρώει σωστά, να διορθώνει τα όποια λάθη του, να δίνει ανάσες στον οργανισμό μετά από υπερφαγία και άλλα πολλά. Για να επιτευχθεί λοιπόν αυτός ο δύσκολος αντικειμενικά στόχος της διατήρησης του χαμένου βάρους, μείζονος σημασίας είναι η ένταξη του ατόμου σε ένα σωστά καταρτισμένο πρόγραμμα τροποποίησης της διατροφικής συμπεριφοράς και μέσα από αυτό το πρόγραμμα η «αργή» και σταθερή απώλεια βάρους., που θα κυμαίνεται στο μισό με ένα κιλό το πολύ την εβδομάδα.
Όσον αφορά τη διαδικασία της συντήρησης μετά τη δίαιτα, είναι ένα επίσης πολύ σημαντικό κομμάτι. Αυτό που απαιτείται λοιπόν είναι η διατήρηση του βάρους σε σταθερά (συν–πλην ένα με δύο κιλά) επίπεδα για ένα χρονικό διάστημα περί τους έξι μήνες.
Αυτό είναι περίπου το διάστημα που χρειάζεται ο οργανισμός μας για να «διαβάσει» τα νέα του κιλά, να θεωρήσει τα κιλά του και να σταθεροποιηθεί εκεί. Ακολουθώντας τις οδηγίες του επιστήμονα που μας παρακολουθεί μπαίνουμε σε φυσιολογικούς ρυθμούς διατροφής, έχοντας πάντα στο νου μας ότι και παράλληλη άσκηση είναι πολύ σημαντική.
Πηγή: neadiatrofis.gr
Use Facebook to Comment on this Post