Η αλήθεια είναι το μείζον…

Η εκφρασθείσα επιθυμία από τους «πολιτικούς του εγέρθητι» για εξουσία, με σύμμαχο τη βία, δεν συνάδουν με το πνεύμα της δημοκρατίας και η αντίδραση της πολιτείας πρέπει να είναι άμεση και αποτελεσματική, στο πλαίσιο των νόμων. Παράλληλα, πρέπει να αντιμετωπιστούν οι αιτίες που γέννησαν τον κάθε μορφής λαϊκισμό.

Η κρίση που βιώνουμε αποτελεί το θρίαμβο της αταξίας, την εξαφάνιση των αξιών και το θερμοκήπιο άνθισης των δημαγωγών.

Η αλλαγή της πορείας της χώρας έχει ανάγκη την ενεργό συμμετοχή όλων μας. Αν ο κάθε πολίτης προσπαθήσει να καταλάβει καλύτερα τον τομέα του, να δει τι δεν πάει καλά και να το βελτιώσει, ίσως η κοινωνία μας να έχει λιγότερες ρωγμές. Έχουμε ανάγκη από ανθρώπους με ακτινοβολία και αυθορμητισμό, που ακόμα και με τις αδυναμίες τους, κερδίζουν σεβασμό και δημιουργούν περιβάλλον αισιοδοξίας.

Για μια τέτοια προοπτική είναι αναγκαίο η πολιτική ηγεσία στο σύνολό της, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, να μην διδάσκει τις επιλογές της μεταμφιεσμένες σε αλήθειες. Καθήκον της είναι να ενισχύει το οπλοστάσιο της αλήθειας ενάντια στην πλάνη, που αποτελεί πάντα δημόσιο αγαθό, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει η ίδια που έγκειται η αλήθεια, που βρίσκεται η πλάνη ( Z. Todorov: Προς υπεράσπιση του διαφωτισμού, Εκδόσεις Θυραθέν, 2009).

Είναι γεγονός ότι απέναντι στην αλήθεια όλα τα κόμματα σιωπούν, γιατί οι μεν εκπρόσωποι του λαού δεν είναι εξοπλισμένοι στο να αναζητήσουν την αλήθεια, η δε παράδοση λειτουργίας των κομμάτων δεν ενισχύει αυτή την προοπτική. Η αλήθεια δεν είναι θέμα επιθυμίας και φυσικά δεν μπορεί να υπαγορεύσει το καλό, μπορεί όπως να ενώσει και να ενεργοποιήσει τις δυνατότητες όλων μας.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι όταν υπονομεύεται το κύρος της αλήθειας δεν μπορούμε να βαυκαλιζόμαστε ότι ζούμε σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία.

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες βιασμού της αλήθειας από τους εκπροσώπους μας στο κοινοβούλιο με αποτέλεσμα και όταν αυτή εκφράζεται να μην την κατανοούμε ή να δυσπιστούμε. Η διάκριση μεταξύ αλήθειας και ψεύδους καθίσταται περιττή μπροστά στις απαιτήσεις της σκοπιμότητας. Η σκοπιμότητα κυριαρχεί…

Σε μια χώρα που όλα καταρρέουν, οι σκοπιμότητες και η παραπλάνηση δεν δίνουν εγγύηση ανάκαμψής της παρά μόνο εγκαθιδρύουν την παρακμή της. Μάλιστα, για τους πολιτικούς, ιδιαίτερα, η απόκρυψη της αλήθειας αποτελεί τη μεγαλύτερη παραβίαση του καθήκοντος που έχουν στον εαυτό τους και στη χώρα. Το καθήκον τους επιβάλλει να επιλέγουν θέσεις θέασης της αλήθειας και να ανακαλούν τα υπολείμματα θάρρους τους να τη διαχέουν.

Μόνο η αλήθεια και η διανοητική εντιμότητα όλων μας μπορούν να αλλάξουν την πορεία της πατρίδας μας.

Ο. Καθηγητής Χρήστος Β. Μασσαλάς-π. Πρύτανης του Π. Ιωαννίνων

E-mail: cmasalas@cc.uoi.gr