Γράφει η Ερατώ Μπέλλoυ
Προσωπική προσπάθειά μου ορθοδόξου θεολογικής ερμηνείας ακολουθεί.
Μετά που γέννησε τον Ιησού και του έδωσε αυτό το όνομα,η Παναγία έπαψε…
να είναι παρθένος.Τότε μόνο γνώρισε συζυγικά τον Ιωσήφ,όχι νωρίτερα.
Το λέει ρητά και η Αγία Γραφή (Ματθαίον α’ 24 και 25) :
«Διεγερθείς δε ο Ιωσήφ από του ύπνου εποίησεν ως προσέταξεν αυτώ ο
άγγελος Κυρίου και παρέλαβε την γυναίκα αυτού,και ουκ εγίνωσκεν αυτήν
έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον,και εκάλεσε το όνομα αυτού
Ιησούν».
«Αειπάρθενος»(λέξη που πρωτοεμφανίστηκε στην Ε’ Οικουμενική Σύνοδο,
που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 553) δεν σημαίνει «ισόβιος παρθένος»,
αλλά «παρθένος και μετά την ολοκλήρωση του τοκετού του Χριστού,ο οποίος
τοκετός,εκ θαύματος,δεν προκάλεσε διάρρηξη του παρθενικού υμένος».
Βέβαια όλο και θα υπάρχουν και κάποιοι «υπερζηλωτές» Ορθόδοξοι και
Καθολικοί,που θα ερμηνεύουν λαθεμένα τη λέξη «Αειπάρθενος» ως
«Ισόβιος Παρθένος».Το «αεί-» αναφέρεται σε σχέση και σε σύνδεση με τον
τόκον του Χριστού (παρθένος προ του τόκου,κατά τον τόκον,και μετα τον τόκον,
την ολοκλήρωσή του),και δεν αναφέρεται στο ασύνδετο,ισόβιο μετά τον τόκον.
Θεωρώ προσωπικά ότι τα πιο πάνω είναι συμβατά με τα κείμενα των αποφάσεων
της Ε’ και Στ’ Οικουμενικής Συνόδου.