Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον , αλλά και άφατη θλίψη , διάβασα ότι ο κος Αναπληρωτής Υπ/γος Οικονομικών είναι και …. εφευρέτης. Ανακάλυψε πως: «Ο φόρος πετρελαίου απέτυχε. Απέτυχαν τα μέτρα. Δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Άλλωστε η εμμονή απέναντι σε μέτρα που δεν αποδίδουν, δεν αποτελεί ένδειξη σοφίας».
Αυτά δήλωσε, με στόμφο ο κος σοφός και
μας καθήλωσε. Όταν εγώ (υποθέτω και άλλοι) έγραφα για ανάλγητα, απάνθρωπα μέτρα που οδηγούν στην απώλεια εσόδων, αλλά κυρίως στο ξεπάγιασμα και την απώλεια ανθρώπινων ζώων (το τελευταίο δεν οφείλονταν τόσο ή μόνον, στο κρύο, αλλά στην μόλυνση της ατμόσφαιρας από τα τζάκια, τα καυσόξυλα , το μονοξείδιο!),
που ήταν ο –κάθε – κος Υπ/γος, αρμόδιος, εξουσιαστής;
Τι άκουγε; Τι διάβαζε; Άρλεκιν;
Θαυμάστε τον κυνισμό των κρατούντων.
Ο πόνος δεν είναι για εκείνους που έζησαν σε συνθήκες προηγούμενων αιώνων, ή πέθαναν, αλλά επειδή τα μέτρα … δεν απέδωσαν –οικονομικά – τα αναμενόμενα. «Υπήρξε απώλεια 450 εκατομ. ευρώ και υστέρηση έναντι στόχων ύψους 740 εκατομ. ευρώ». Δηλαδή; Δηλαδή η απώλεια εσόδων, η μη επίτευξη του στόχου, επιβάλλει στους εξουσιαστές, την αλλαγή πολιτικής. Όχι τα ανθρώπινα δράματα!!!….
Τώρα θα κάνουν αλλαγές, όχι βέβαια για να ανακουφιστούν οι άνθρωποι, αλλά για να πιαστούν οι στόχοι!!… . Αλλά και επειδή δεν είναι σοφό να επιμείνουν στα αποτυχημένα μέτρα τους (οι σοφοί) !!!…..
Και αποτυχημένοι, και σοφοί, και βουλευτές και υπουργοί, και κυβερνώντες και …. πάντα από πάνω (από εμάς, τους αποκάτω ηλιθίους).
Προξενεί οδύνη, και φέρνει δάκρυα στα μάτια η αξιοθρήνητη εικόνα ολοσέλιδης συνέντευξης χωρίς –έστω -μια αναφορά στους ανθρώπους που υπέφεραν. Σε εκείνους που χάθηκαν. Ούτε μια συγγνώμη (!).
Δεν αποκλείεται – μετά το Νόμπελ Αναλγησίας και Ανοησίας –να θέσουν υποψηφιότητα για εκείνο της …. σοφίας!
Σφόδρα πιθανό, η ενδεχόμενη αλλαγή πολιτικής στο πετρέλαιο θέρμανσης, να οφείλεται και στην προσπάθεια αναθέρμανσης των σχέσεων των κυβερνώντων με τους πολίτες εν όψει επερχόμενων – πρόωρων – εκλογών.
Υ.Γ Το έχω ξαναγράψει: Ο ΜΑΡΜΑΡΟΠΛΗΡΩΤΗΣ λαός πληρώνει, διαχρονικά, το μάρμαρο της ανικανότητας, της αδικίας και της αναλγησίας των εξουσιαστών του.
Καλό κουράγιο και περαστικά μας (Σ.Σ Από τα μελλοντικά κρυολογήματα και την κομματοκρατία).