Σε αυτήν την όμορφη, ηλιόλουστη (δυστυχώς και καταχρεωμένη) χώρα εμείς γνωρίζουμε τη μία και μοναδική αλήθεια και οι άλλοι απολύτως τίποτα.
Μοιάζει με τροφή… επιβίωσης η διαφοροποίηση από τους άλλους. Αναζητούμε με κάθε τρόπο να διαχωρίσουμε τη θέση μας από τον διπλανό μας, όπως αναζητά ο διψασμένος το νερό. Μοιάζει αδιανόητο να επιχειρήσει κανείς να συγκεράσει δύο ή περισσότερες πλευρές και να προτείνει μια πιθανή μέση λύση, μια κοινή συνισταμένη που μπορεί και να οδηγήσει κάπου.
Ακόμα και σε θέματα ή καταστάσεις αυτονόητες είμαστε ικανοί να στυλώσουμε τα πόδια μόνο και μόνο για να δημιουργήσουμε μια αντιπαράθεση και να μην αποδεχτούμε σε καμία περίπτωση ότι ο άλλος μπορεί να έχει και κάποιο δίκιο. Μπορεί να έχει μια ιδέα καλύτερη από τη δική μας. Ή έστω πιο εφικτή τη δεδομένη στιγμή.
Φθάνουμε συχνά στο σημείο όπου, ενώ αναγνωρίζουμε ότι οδηγούμαστε σε αδιέξοδο και παρότι υπάρχει άλλος δρόμος που με συνεννόηση μπορεί και να δώσει λύση, αρνούμαστε να το αποδεχθούμε.
Είμαστε ξερόλες και παντογνώστες αλλά αυτό το δικαίωμα δεν το αναγνωρίζουμε επουδενί στον άλλο. Απαξιώνουμε με ευκολία κάποιον αλλά αρνούμαστε να αποδεχθούμε τέτοιου τύπου συμπεριφορές από άλλους προς εμάς. Ακόμα και σε συμφωνημένες συνεργασίες, αν δεν έχει περάσει απολύτως το δικό μας, στην πρώτη στραβή είμαστε έτοιμοι και εξοπλισμένοι να εξαπολύσουμε με άνεση δηλητηριώδη βέλη εναντίον των άλλων που επέμεναν και μας οδήγησαν στο λάθος. Διότι εμείς λάθη δεν κάνουμε ποτέ. Αν, μάλιστα, τυγχάνει να ανήκετε στις εξαιρέσεις (που συνήθως επιβεβαιώνουν τον κανόνα) και τολμήσετε να αποδεχθείτε κάποιο έστω μικρό λάθος σας, τότε αστραπιαία θα δεχθείτε ακόμη και εξ’ οικείων βέλη.
Δεν μας αρέσει να μας κριτικάρουν, αλλά το πράττουμε με ευκολία. Όσο για την ελευθερία της έκφρασης περιορίζεται συχνά στη δική μας, αφήνοντας και κάποια ελάχιστα περιθώρια στους άλλους αρκεί να μην το παρακάνουν. Χαρακτηριστικό μας, επίσης, είναι και η υπερβολή σε κάθε μας ενέργεια. Καταδικάζουμε με ευκολία μια κριτική, ένα σχόλιο που δεν ταιριάζει στα δικά μας γούστα, ένα άρθρο, μια τοποθέτηση, κάποια παρέμβαση. Τραβάμε την κατάσταση στα άκρα και με την ίδια ευκολία βρίσκουμε άλλοθι για κατάπτυστες συμπεριφορές. Και μόλις κάποιος επιχειρήσει να αρθρώσει μια διαφορετική σκέψη, σε χρόνο ρεκόρ κατατάσσεται στους σκληροπυρηνικούς της μιας ή της άλλης παράταξης και απωθείται στο πυρ το εξώτερον.
Χρησιμοποιούμε τον πρότερο βίο των άλλων, αλλά μόλις κάποιος επιχειρήσει να κάνει το ίδιο για εμάς στην καλύτερη των περιπτώσεων, διαγράφεται, αποπέμπεται ή η παρέα του γίνεται πλέον ανεπιθύμητη. Τελικά, είμαστε γεννημένοι να διαφωνούμε, ελπίζοντας ότι δεν θα συμφωνήσει κανένας μαζί μας.