Οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συχνά υποστηρίζουν ότι είναι το «σπίτι της διακρατικής δημοκρατίας», όπου οι ευρωβουλευτές φροντίζουν τα συμφέροντα των Ευρωπαίων πολιτών. Ωστόσο, στη συζήτηση της Δευτέρας σχετικά με τη συμφωνία για τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι αντιδράσεις από τους ηγέτες των τεσσάρων μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων του Κοινοβουλίου, απέδειξαν ότι αυτός ο ισχυρισμός είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα…
Οι επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, των Φιλελευθέρων, και των Πρασίνων, όλοι επέκριναν τον συμβιβασμό και απαίτησαν επαναδιαπραγμάτευση. «Όλοι ισχυρίστηκαν ότι μιλούν εξ ονόματος των παρατάξεών τους αλλά στην πραγματικότητα οι παρατάξεις είναι πολύ κατακερματισμένες μεταξύ των διαφορετικών εθνικών γραμμών. Για παράδειγμα, οι απόψεις των Ολλανδών, Σουηδών, Δανών, Βρετανών και Γερμανών ευρωβουλευτών –των οποίων οι εθνικοί ηγέτες στήριξαν τις περικοπές στον προϋπολογισμό- μόλις και μετά βίας αποτυπώθηκαν. Επιπλέον, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ολλανδία συγκεκριμένα, η ανάγκη για αυτοσυγκράτηση στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό ήταν ένα ζήτημα διακομματικής σύγκλισης, και όχι ιδεολογικής άποψης.
Κατά συνέπεια, είδαμε το περίεργο θέαμα με βουλευτές των Εργατικών να κάθονται πίσω από τον πρόεδρο του Εργατικού Κόμματος Hannes Swoboda, όσο εκείνος ασκούσε κριτική στις περικοπές του προϋπολογισμού, τις οποίες είχε ζητήσει ο ηγέτης των Εργατικών, Ed Miliband. Το ίδιο ισχύει και για τους ευρωβουλευτές του Moderaterna που άκουγαν τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Joseph Daul και τους βουλευτές των VVD και Φιλελεύθερων Δημοκρατών που άκουγαν τον αγαπημένο του BBC, Guy Verhofstadt («αυτός είναι πάντα διαθέσιμος»). Εν τω μεταξύ, ο Martin Callanan του ECR, που αποτελείται κυρίως από ευρωβουλευτές του Συντηρητικού Κόμματος και του πολωνικού Κόμματος Νόμου και Δικαιοσύνης, εξέφρασε σε γενικές γραμμές την ικανοποίησή του για τη συμφωνία.
Ωστόσο, σε μια αντίστροφη εκδοχή του παραπάνω φαινομένου, μια συζήτηση στο πολωνικό κοινοβούλιο πριν από δύο ημέρες, ο εκπρόσωπος του Νόμου και Δικαιοσύνης υποστήριξε πως η συμφωνία για τον προϋπολογισμό ήταν κακή για την Πολωνία, ιδιαίτερα αναφορικά με την αποτυχία να ληφθούν περισσότερα κεφάλαια για τις γεωργικές επιδοτήσεις καθώς και να υπάρξει ισοτιμία με τις 15 της ΕΕ στις άμεσες ενισχύσεις, επικαλούμενος την ομιλία του Jospeh Daul ως προς τη στήριξη της επιχειρηματολογίας του. Τον ίδιο Daul που κατηγόρησε ο Callanan ότι προχώρησε σε ένα «ξέσπασμα εφήβου». Εν τω μεταξύ, αναφερόμενος στη δημοσιονομική συνθήκη, ο ίδιος βουλευτής του κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη ισχυρίστηκε ότι θα «δολοφονήσει την αλληλεγγύη στην Ευρώπη», μια άποψη φαινομενικά πιο κατάλληλη για τους σοσιαλιστές και την άκρα αριστερά παρά για τις συντηρητικές ομάδες.
Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα καίρια ζητήματα σε μια δημοκρατία –όπως η φορολογία και οι δαπάνες- όλα ακόμη σχετίζονται με τις εθνικές πολιτικές και τη διασφάλιση της καλύτερης πιθανής συμφωνίας για τους εγχώριους φορείς και την προσπάθεια να προκληθεί «πλήγμα» στους εγχώριους πολιτικούς αντιπάλους. Μια πραγματικά διακρατική πολιτική στην ΕΕ δεν είναι πουθενά κοντά στο να γίνει πραγματικότητα.
Πηγή: capital.gr
