Το κορίτσι με τα ξανθά μαλλιά που έριξε μια κοινωνία από τα σύννεφα.

Γράφει η Φούλη Κούρταλη
Ένα τυχαίο γεγονός και όλοι έπεσαν από τα σύννεφα. Τόσα χρόνια ουδείς γνώριζε για το τι γίνεται στους καταυλισμούς των Ρομά. Ξεχάστηκε και η Χρυσή Αυγή και όλα. Να που…
έχουμε νέο θέμα προς συζήτηση και ανάλυση. Ξαφνικά όλα τα «αντιρατσιστικά» κανάλια σε αναζήτηση ξανθών κοριτσιών προς ενοχοποίηση όλων όσων έχουν ανοιχτόχρωμα παιδιά.

Πόση υποκρισία. Κανείς δεν έβλεπε τόσα χρόνια την εκμετάλλευση αυτών των ανθρώπων στα παιδιά τους, κανένα κράτος και κανένας λειτουργός τόσα χρόνια δεν έβλεπε αυτά τα παιδιά να ζητιανεύουν, ξυπόλητα και βρώμικα. Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να κάνει έλεγχο αν τα παιδιά αυτών των ανθρώπων λαμβάνουν την στοιχειώδη εκπαίδευσή.

Μιλούν πολλοί για ενσωμάτωση αλλά κλείνουν τα μάτια στην πραγματικότητα. Η ενσωμάτωση που παρέχει η πολιτεία φτάνει μόνο σε επίπεδο επιδομάτων, δανείων και μιας περίεργης ασυλίας στους καταυλισμούς. Βγαίνουν δε οι Ρομά κατά καιρούς στα κανάλια και καταγγέλλουν την εγκατάλειψη της πολιτείας και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Ποιος όμως ρώτησε ή έψαξε τα χρήματα απο τα επιδόματα που παίρνουν που πηγαίνουν, από πού προέρχονται όλα αυτά τα πολυτελή αυτοκίνητα που βλέπουμε στην κατοχή τους; Να ρωτήσει και να ελέγξει όμως ποίος; Είναι προφανώς πολλοί οι ψήφοι για να ασχοληθούν οι πολιτικοί με αυτά τα θέματα που καίνε.

Από την άλλη πλευρά η ιστορία του μικρού κοριτσιού βγάζει στην επιφάνια το διάτρητο νομοθετικό σύστημα και το πόσο εύκολο είναι να δηλώσει κάποιος ένα παιδί χωρίς βεβαίωση μαιευτηρίου. Μετά από τόσες καταγγελίες για παιδιά που χάθηκαν σε μαιευτήρια συνεχίζει το κράτος να δηλώνει τα παιδιά με το ίδιο σύστημα.

Έπρεπε αλήθεια να προκύψει ένα τέτοιο γεγονός για να ξυπνήσει ένας ολόκληρος μηχανισμός να αντιμετωπίσει τα αυτονόητα; Το καθήκον της πολιτείας είναι η πρόληψη και όχι το να ξυπνάει από τον λήθαργο όταν τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο.

pentapostagma.gr