Παρ’ όλο που οι πράσινες στέγες δεν κατασκευάζονται πρωτίστως για να εξοικονομούν…
ενέργεια, το κατορθώνουν σε σημαντικό ποσοστό.
To πρόσθετo «στρώμα» της πράσινης στέγης σε ένα κτίριο λειτουργεί ως επιπλέον μόνωσηκαι μειώνει το ποσοστό της καταναλισκόμενης (για λόγους θέρμανσης και κλιματισμού) ενέργειας από τους χρήστες του.
Το νερό που συγκρατείται στο καλλιεργητικό μέσο αλλά και η εκάστοτε εποχιακή βλάστηση, επηρεάζουν τις τιμές των ποσοστών ενέργειας που εξοικονομούνται κατά τη διάρκεια του χρόνου. Το νερό αυτό είναι ένας από τους κύριους παράγοντες των ενεργειακών οφελών από τις πράσινες στέγες.
Τα υλικά κατασκευής έχουν πικοίλες τιμές μόνωσης και ροής θερμότητας. Συνήθως στον υπολογισμό των τιμών των ενεργειακών οφελών των πράσινων στεγών, μόνο οι τιμές από τα ενεργειακά οφέλη από τη μόνωση της στέγης (κάτω από την εγκατάσταση της πράσινης στέγης) λαμβάνονται υπόψιν. Βάσει όμως μετρήσεων που πραγματοποιήθηκαν σε στέγες από το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών Neubrandenburg, βρέθηκε πως τα10 εκ.πάχους πράσινης στέγης ή ο εκτατικός τύπος, έχει το ίδιο μονωτικό αποτέλεσμα με ένα τυπικό στρώμα μόνωσης στέγης (π.χ. τύπου Styrofoam) πάχους1 εκατοστού[7].
Τα στρώματα φύτευσης γρασιδιού, θάμνων ή δέντρων στις στέγες δημιουργούν και επιλέον οφέλη αφού «μονώνουν» τις στέγες από την απ’ ευθείας ακτινοβολία του ηλίου και από τους ανέμους, μειώνοντας έτσι τις ζημιές που προκαλούνται στις επιφάνειες των κτιρίων από αυτούς τους παράγοντες. Παρ’ όλ ‘ αυτά, πολλές μεταβλητές μένουν ακόμη να διερευνηθούν σε τέτοια ανθρωπογενή οικοσυστήματα.
Οι πράσινες στέγες, εκτατικού και εντατικού τύπου, προσφέρουν ενεργειακά οφέλη και το καλοκαίρι και το χειμώνα. Οι βελτιωμένες τιμές αυτών των ενεργειακών αποτελεσμάτων πρέπει να υπολογίζονται ξεχωριστά για την κάθε περίπτωση ταρατσόκηπου. Οι τιμές των ποσοστών ποικίλλουν από μικρές τιμές εώς ποσοστά της τάξεως του 60% (τιμή θεωρητικά υπολογισμένη ως παράμετρος μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας υπό συνθήκες καλοκαιριού).
Επίσης, επιπρόσθετη άρδευση μπορεί να αποτελέσει επιπλέον όφελος, όχι μόνο για την ανάπτυξη των φυτών αλλά και για έξτρα κλιματισμό. Ο συνδυασμός της δε, με συστήμα εκμετάλλευσης των όμβριων υδάτων συστήνεται για βέλτιστο αποτέλεσμα
1. Εισαγωγή
Περίπου το 40% της κατανάλωσης ενέργειας στα κτίρια παγκοσμίως, χρησιμοποιείται για λόγους θέρμανσης και κλιματισμού. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών οι απαιτήσεις σε ενέργεια έχουν μειωθεί επιτυχώς λόγω της καλύτερης μόνωσης και της βελτιωμένης ικανότητας των συστημάτων θέρμανσης, ενώ την ίδια στιγμή, οι απαιτήσεις σε κλιματισμό έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα.
Συγκεκριμένα, με τις απαιτήσεις σε κλιματισμό μέσω air-condition να αναμένεται να αυξηθούν ραγδαία μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια , παρουσιάζεται μία μεγάλη πρόκληση για την «Πράσινη Αρχιτεκτονική».
Επίσης, νέα προγράμματα έχουν αρχίσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση [Ενεργειακή απόδοση κτιρίων, 2002/91/Ε.Ε.] αλλά και σε εθνικό επίπεδο σε πολλές χώρες, με σκοπό την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων. Η Αυστρία για παράδειγμα, έχει ξεκινήσει το πρόγραμμα “Keepcool” καθώς και το πρόγραμμα “πράσινα κτίρια” (σε επίπεδο Ε.Ε.) και υπολογίζει να μειώσει τα κόστη για κλιματισμό κατά 25% εντός των επόμενων ετών.
Ο αγώνας ενάντια στην κλιματική αλλαγή απαιτεί μείωση στην κατανάλωση ενέργειας όπου αυτό είναι δυνατό. Η μοντέρνα τεχνολογία σε συνδυασμό με την επανεξέταση της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, οδηγεί στο δρόμο της τεχνολογίας των πράσινων στεγών, η οποία μπορεί να αποτελέσει έναν αποτελεσματικό τρόπο εξοικονόμησης ενέργειας αλλά και βελτίωσης του αστικού υδρολογικού κύκλου.
Οι πράσινες στέγες, οι κάθετοι κήποι και οι εσωτερικοί χώροι πρασίνου, δημιουργούν δυνατότητες συνδυασμού της περιβαλλοντικής τεχνολογίας με την υψηλή ποιότητα ζωής στο αστικό περιβάλλον.
«Πράσινη Αρχιτεκτονική»
Η εμπειρική γνώση των ενεργειακών οφελών από ένα στρώμα βλάστησης σε οροφή είναι τόσο παλιά όσο και το ανθρώπινο είδος. Η επιφάνεια ενός κτιρίου είναι σκόπιμο να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη επειδή έτσι μειώνεται η απώλεια της θερμότητας από τα κτίρια τον χειμώνα αλλά και το φορτίο ζέστης το καλοκαίρι (σχέση του όγκου).
Όλοι οι τύποι της τοπικής αρχιτεκτονικής στα διάφορα είδη κλιμάτων έχουν λάβει υπόψιν αυτήν την παράμετρο. Στα θερμά, υγρά, τροπικά κλίματα, η ηλιακή προστασία και ο διαμπερής αερισμός αποτελούσαν τις καλύτερες στρατηγικές για καλά αποτελέσματα ψύξης.
Στο κλίμα της Κ.Ευρώπης, η μόνωση το χειμώνα και ο διαμπερής αερισμός το καλοκαίρι χρειάζονται εξίσου. Αν μοντελοποιήσουμε διαφορετικά κλίματα στον κόσμο, τα αποτελέσματα της ψύξης μέσω της εξάτμισης είναι καλύτερα στις ζεστές άνυδρες περιοχές .