Το ΔΝΤ διχάζει Νίκο και Γιώργο Παπανδρέου

Κάπως αργά φαίνεται ότι ανακάλυψε την ισοπεδωτική πολιτική του Διεθνούς Νομισματικού Γραφείου στην χώρα μας ο κ. Νίκος Παπανδρέου, αδελφός του πρώην πρωθυπουργού…

Με άρθρο του στο περιοδικό «Οικονομική Επιθεώρηση» ο κ. Παπανδρέου αναλύει τις συντηρητικές εμμονές του ΔΝΤ και τις επιπτώσεις του περιβόητου δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή στις εθνικές οικονομίες. «Η φιλοσοφία του ΔΝΤ είναι πίσω από την πραγματικότητα», γράφει ο κ. Παπανδρέου στηλιτεύοντας τον δογματισμό που κυριαρχεί στους κόλπους του ταμείου και αντανακλά άκρως υφεσιακά στις χώρες όπου εφαρμόζονται τα προγράμματά του. Για τον αδερφό του πρώην πρωθυπουργού η «συνταγή» του ΔΝΤ είναι γνωστή σε όλους αφού «αν διαβάσει κανείς τις εκθέσεις του ΔΝΤ διαχρονικά, θα γνωρίζει ότι διέπονται από μία άκρως συντηρητική φιλοσοφία-δηλαδή ότι το νοικοκύρεμα και η μείωση κρατικών δαπανών είναι πάντα το παν».

Ο αρθρογράφος αποτυπώνει την απογοήτευσή του για την προσήλωση των στελεχών του Ταμείου στην λιτότητα ακόμα και σήμερα και παρά τις πάμπολλες ιστορικές καταγραφές περί της αναποτελεσματικότητας αυτής της οικονομικής προσέγγισης. «Με τόσα στοιχεία, με τόσο μεγάλο πλούτο ιστορικής εμπειρίας για την εφαρμογή προγραμμάτων λιτότητας, με τόσους διακεκριμένους οικονομολόγους να συσκέπτονται, να μπαίνουν σε επιτροπές, να αναλύουν τη σημερινή κατάσταση, με διαλέξεις και συζητήσεις που διεξάγονται καθημερινά στα γραφεία του ΔΝΤ, θα ήλπιζε κανείς ότι η τελευταία λέξη της οικονομικής σκέψης, με χιλιάδες ώρες μελέτες και με την πλούσια βάση δεδομένων θα οδηγούσε σε κάτι ανατρεπτικό, ελπιδοφόρο και φρέσκο. Αμ δε». Αποδίδει δε, στην προσήλωση αυτή στοιχεία θρησκευτικού δογματισμού. «Οι οικονομολόγοι που εργάζονται στο ΔΝΤ, με πτυχία από διακεκριμένα πανεπιστήμια, είναι σαν τους παπάδες σε μία δομημένη ιεραρχία, όπου όσοι δεν συμφωνούν με την συντηρητική άποψη απομονώνονται. Είτε δεν τους παίρνουν στα σοβαρά, είτε τους βάζουν στη γωνία, είτε δεν ανεβαίνουν στην ιεραρχία-ένα είδος συνωμοσίας, αλλά εσωτερικής πίεσης». Στο πλαίσιο αυτό, «οι ιδέες αλλάζουν, οι εμπειρίες δείχνουν λάθη, αλλά η ιδεολογία της συντήρησης είναι ισχυρή. Το γνωρίζουμε και το συναντάμε παντού: Αλλάζουν τα στοιχεία, αλλάζει ο κόσμος ολόκληρος, αλλά η παλιά φρουρά επιμένει στη μία και μοναδική αλήθεια. Σκεφτείτε ότι η φιλοσοφία του ΔΝΤ είναι πίσω από την πραγματικότητα και ότι ναι μεν ο τροχός γυρνάει, αλλά με περίπου δέκα χρόνια καθυστέρηση».

Κατά τον κ. Παπανδρέου, πρέπει να εκμεταλλευτούμε την πρόσφατη παραδοχή του Γάλλου οικονομολόγου Ολιβιέ Μπλανσάρ, ο οποίος ηγήθηκε της φετινής έκθεσης του ΔΝΤ, ότι οι εκτιμήσεις του Ταμείου έπεσαν έξω αναφορικά με την εφαρμογή του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή στην χώρα μας. Ότι δηλαδή δεν επαληθεύτηκε η άποψη πως μείωση κατά 1% στις δημόσιες δαπάνες οδηγούσε κατά μέσο όρο σε 0,5% μείωση της ανάπτυξης στις προηγμένες χώρες. «Το πρόβλημα είναι ότι τα δεδομένα αυτά ίσχυαν πριν από την κρίση, η οποία με την ανασφάλεια που έφερε στις χώρες επηρέασε τη συμπεριφορά των καταναλωτών», σημειώνει ο αρθρογράφος ερμηνεύοντας την πτώση του ΑΕΠ τρεις φορές περισσότερο από τις προβλέψεις του ΔΝΤ. «Τούτο είναι τεράστιος αριθμός και τεράστια ομολογία. Σημαίνει ότι ήταν φυσικό και δεδομένο να πέσουμε έξω στους στόχους μας…». Οσο για την από εδώ και στο εξής πρόταση του αδερφού του πρωθυπουργού που μας οδήγησε στο μνημόνιο, «η ελληνική πλευρά να αρχίζει να σφυροκοπάει τις προτάσεις για σύσφιξη της οικονομίας και τη λιτότητα, χρησιμοποιώντας τα ίδια του τα λόγια του Μπλανσάρ». Σε αντίθετη περίπτωση, «εκείνοι με τα ‘μοντέλα’ τους, τις μαύρες τσάντες και τα κοστούμια θα έχουν πάντα το πάνω χέρι».