Του Θανάση Νικολαΐδη
ΑΠ’ το τηλεοπτικό «Τι λες ρε παπά!» του κ. Καμπουράκη και το «Σιγά, ρε Άδωνη» του κ. Παπαδάκη, στο πραγματικό «Τι λες, ρε Πρύτανη…» των (κάποιων) φοιτητών με το κοτσιδάκι και τριγωνικό (κόκκινο) σημαιάκι στο κοντάρι…
ΠΕΡΙΜΕΝΕ, λοιπόν, τη συμβολή (και) της τηλεόρασης στην ανατροφή και τη…μόρφωση του παιδιού σου. Ξεκινάει αποβραδίς με τις…Ναταλίες και ολοκληρώνεται, το πρωί, με τους Αυτιάδες, πριν πλακώσουν πρωινούδες.
ΝΑ τους πάρουμε έναν-έναν; Είσαι ευτυχής, αν δεν σε διακόψει ο μόνιμος διακοψίας (μόνο το χιούμορ του προσυπογράφουμε) ονόματι Παπαδάκης (με τον υποτακτικό βοηθό του). Κι αν τον μαρκάρεις κυνηγώντας τη μπάλα, την πετάει εκτός γηπέδου. Η κερκίδα σιωπώσα και προβληματισμένη, αλλά νομίζει πως η ομάδα «πετάει». Στην κα Κανέλλη «ίσταται καλώς», για να επιτίθεται αφηνιασμένη. (Ο καυγάς τρέφει «εργαζόμενους» και γεμίζει ταμεία).
ΚΙ αν ο κ. Αυτιάς βρεθεί σε…φόρμα; Αν ο «τρομοκράτης» νιώσει τρομοκρατημένος απ’ τη λογική και την πραότητα του συνομιλητή;
-(Αυτιάς): Πώς φτάνει στο νησί(!) ο φάκελος του ασθενή, ποιος τον παραλαμβάνει;
-Κόντος (Πρ. ΕΟΠΠΥ): Ταχυδρομικά (αν όχι ηλεκτρονικά) και τον παραλάβει υπεύθυνα, γιατρός.
-Κι αν ο φάκελος παραπέσει;
-Τα ΕΛΤΑ είναι αξιόπιστα.
-Αν απεργούν οι γιατροί;
«Αν βουλιάξει το καράβι ή γίνει σεισμός, αν σπάσει το πόδι του ο ταχυδρόμος ή γίνει πραξικόπημα, αν οι αντιρρησίες των καναλιών πάνε σπίτι τους…» προσθέτουμε βοηθώντας τον κ. Αυτιά (και τη…ξανθιά βοηθό του) στο «έργο» τους και πάμε παρακάτω.
ΣΤΟΥΣ κ.κ. Λυριτζή και Οικονόμου, που (αντι)μάχονται κι αυτοί διερωτώμενοι «πού πήγαν τα λεφτά;» και την κα Τσαπανίδου που το επαναλαμβάνει. Με (ακόμα) το στόμα ανοιχτό των φορολογουμένων για την αμοιβή τους (χιλιάρικο τη μέρα!). Απ’ το δημόσιο ταμείο που δεν άδειασε…μόνο του.
ΠΕΡΑΝ της ουσίας και της πρακτικής των παραπάνω, να τους επιβληθούν κανόνες (στοιχειωδώς) καλής δημόσιας συμπεριφοράς.
ΣΕ ιδιώτη ανήκει το «χωράφι», αλλά του(ς) χρειάζεται φυτοφάρμακο.
