Έκκληση προς τους Έλληνες βουλευτές.
Ο νομπελίστας οικονομολόγος , Μίλτον Φρήντμαν ,είχε σοβαρές επιφυλάξεις για την σύνδεση μιας αδύνατης οικονομίας με ένα πανίσχυρο νόμισμα, αν δεν
συνδυασθεί με επιλογές ανοιχτών αγορών και χαμηλής φορολόγησης. Η Ελλάδα όπως και η Αργεντινή στο παρελθόν, έκαναν ακριβώς το αντίθετο. «Συνέδεσαν» το νόμισμα τους με το ευρώ η μια και με το δολάριο η άλλη, εφαρμόζοντας υψηλή φορολογία, επιδοματική πολιτική , πολιτική παροχών με δανεικά, επέκταση του αντιπαραγωγικού δημόσιου τομέα, σπατάλες, ελλείμματα, σκάνδαλα και φοβικές ιδεοληψίες κατά της ελεύθερης οικονομίας και της κοινωνίας των ανοιχτών και μη παρεμβατικών αγορών.
Αποτέλεσμα; Χρεοκόπησαν και οι δυο.
Η Αργεντινή μετά από περίπου 14 χρόνια αδυνατεί να ισορροπήσει σαν οικονομία, με την φτώχεια και την εξαθλίωση να αποτελούν καθεστώς. Η Ελλάδα όμως ήταν περισσότερο τυχερή. Ενταγμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση δανειοδοτήθηκε από τους εταίρους της κατά 240 δις και κούρεψε το μεγαλύτερο μέρος τους ιδιωτικού της χρέους κατά 140 δις. Τόσο το ύψος της δανειοδότησης όσο και του κουρέματος , αποτελούν παγκόσμια ιστορικά παραδείγματα.
Όλα αυτά όμως με μια προϋπόθεση . Να εφαρμόσουν πολιτικές ανοιχτών αγορών σαν αυτές που έθεσε σαν συνταγή ανάπτυξης ο εν λόγω Νομπελίστας.
Το μνημόνιο εξ αρχής έθεσε σαν στόχο την επίτευξη δημοσιονομικού πλεονάσματος, με δυο τρόπους. Τα δυο τρίτα να επιτευχθούν από τις περικοπές δαπανών και το ένα τρίτο από παροδική αύξηση της φορολογίας.
Παράλληλα δε, συμφωνήθηκε να επιταχυνθούν πλήθος μεταρρυθμίσεων (απελευθέρωση επαγγελμάτων, ιδιωτικοποιήσεις, άρση των προστατευτικών νόμων κ.ο.κ.) που θα κινητοποιήσει την ιδιωτική οικονομία να παράξει πλούτο.
5 χρόνια τώρα , δυστυχώς οι πολιτικές αυτές, ναι μεν ψηφίστηκαν , αλλά ουδόλως εφαρμόστηκαν. Το βαθύ κράτος με τα σκουριασμένα του γρανάζια αδυνατεί να βάλει μπρος τις μηχανές, παρόλη την άφθονη λίπανση που επιχειρήθηκε από τους εταίρους μας.
Πέραν της αδυναμίας εφαρμογής του μνημονίου, η πολιτική ηγεσία του τόπου (κυρίως το ΠΑΣΟΚ στα πρώτα χρόνια του μνημονίου) επέλεξε να ισοσκελίσει τα έσοδα του κράτους με την ακριβώς αντίθετη πολιτική πρόταση της ΤΡΟΙΚΑ. Επιχείρησε να γεμίσει τα ταμεία με τα δυο τρίτα από την φορολογία και με το ένα τρίτο από μείωση των δημοσίων δαπανών.
Η αλήθεια είναι ότι η ΤΡΟΙΚΑ πρότεινε να απολυθούν 200.000 δημόσιοι υπάλληλοι από το κράτος και να βρουν δουλειά στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ο Γ. Παπανδρέου αντιστάθηκε σ’αυτό, προτείνοντας κούρεμα μισθών και περικοπή του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο, με παράλληλη αύξηση της φορολογίας στην ιδιωτική οικονομία.
Τι κατάφερε; Έκανε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους φτωχούς και 1,5 εκ. ιδιωτικούς υπαλλήλους άνεργους. Διατήρησε όμως την αρχιτεκτονική του κράτους ανέπαφη. Προφανώς για μελλοντικές πελατειακές προσοδοθηρίες.
Είναι δυνατόν να πίστευε ότι χωρίς λαϊκό εισόδημα θα επιτύγχανε ανάπτυξη της οικονομίας;
Είναι δυνατόν οι φωστήρες της ΤΡΟΙΚΑ, να πίστευαν ότι με την πολιτική αυτή θα εξασφάλιζαν ασφαλέστερα τις δόσεις τους; Γιατί δέχτηκαν την καταστροφική αυτή πολιτική; Πολιτική ηγεσία και ΤΡΟΙΚΑ, κάτω από την πίεση των κρατικοδίαιτων κεκτημένων , έχουν μεγάλες ευθύνες.
Η κυβέρνηση Σαμαρά , πάνω στην ίδια λογική του πελατειακού κράτους, προχώρησε κάποιες μεταρρυθμίσεις και κατάφερε με πολύ αίμα , δάκρυα και ιδρώτα , να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα. Γεγονός που μας βοήθα στη διαπραγμάτευση του χρέους μας , το οποίο απ’ότι φαίνεται μάλλον είναι δύσκολο να χαρακτηριστεί βιώσιμο.
Το βαθύ όμως κράτος που μετακόμισε από το ΠΑΣΟΚ , αντιστέκεται ακόμα, δίνοντας ποσοστά πλειοψηφίας σε μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ακούγοντας προσεκτικά κανείς τις εξαγγελίες του «φερέλπιδος» πολιτικού ογκόλιθου , κου Τσίπρα, υπόσχεται ακριβώς τα αντίθετα από τα συμφωνηθέντα. Δηλ. όλα αυτά που οδήγησαν την οικονομία μας στην απαξίωση, υποστηρίζοντας ότι αποτελούν και τη συνταγή της σωτηρίας μας.
Έχουμε λοιπόν ένα τεράστιο δίλημμα. Να ψηφίσουμε αυτόν που τα πιστεύει και δεν τα εφαρμόζει ή να ψηφίσουμε αυτόν που δεν τα πιστεύει και δεν θα τα εφαρμόσει ποτέ;
Τα ψέματα όμως τελείωσαν και οι εταίροι μας και δανειστές μας, βάζουν και αυτοί τα διλήμματα τους . Ή εφαρμόζετε το πρόγραμμα ή αδειάστε μας τη γωνιά. Τον ερχόμενο Φεβρουάριο του 2015, κρίνονται όλα.
Η πιθανότητα να εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα είναι μεγαλύτερη με την παρούσα μέτρια κυβέρνηση , από μια ενδεχόμενη επικράτηση ΣΥΡΙΖΑ, μετά από το εκβιαστικό του δίλλημα , ή Πρόεδρο, ή πρόωρες εκλογές.
Η χώρα με την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ θα εξέλθει πανηγυρικά της Ε.Ε. Και τι σημαίνει αυτό; Θα ρωτούσε κανείς. Χρεοκοπία και επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, είναι η απάντηση.
Τι σημαίνει χρεοκοπία; Πολλοί πιστεύουν ότι αποτελεί απαλλαγή από τα χρέη μας. Διαβάστε τι έγινε μετά την άρνηση πληρωμών που έκανε ο ΛΕΝΙΝ στην κομμουνιστική Ρωσία. (http://fileleftheros1966.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html)
Χρεοκοπία σημαίνει ότι τον επόμενο μήνα δεν θα μπορούν να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Άνθρωποι απεγνωσμένοι θα τρέχουν στις τράπεζες να πάρουν τα χρήματα τους για να καλύψουν τις ανάγκες τους και αυτά θα είναι δεσμευμένα. Το επίσημο κράτος δεν θα μπορεί να εισπράττει φόρους από κλειστές επιχειρήσεις που κανένας δεν θα αγοράζει πλέον τα προϊόντα τους . Η ανεργία θα είναι καθολική και η λαϊκή οργή ποτάμι ανεξέλεγκτο.
Μια οικονομία που δεν φρόντισε να παράγει σχεδόν τίποτα δικό της , θα έρθει αντιμέτωπη με ελλείψεις βασικών ειδών. Φαντάζεσθε να θέλετε γάλα, αναλγητικά ,αντιπυρετικά για το παιδί σας ,οξυγόνο για τον παππού και παυσίπονα για τον καρκινοπαθή πατέρα σας και να μην εισάγονται στη χώρα λόγω ελλείψεως συναλλάγματος;
Φαντάζεσθε οι διακοπές ρεύματος να σαπίζουν τα λίγα πλέον τρόφιμα που έχετε στο ψυγείο σας και το πετρέλαιο να μην υπάρχει να ζεστάνει το σκοτεινό σας σπίτι;
Τηλέφωνα να μην λειτουργούν , συγκοινωνίες σε ακινησία ,νησιά και παραμεθόριες περιοχές αποκλεισμένες από είδη βασικής ανάγκης, νοσοκομεία σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης , σχολεία κλειστά και δημόσιες υπηρεσίες , αστυνομία, πυροσβεστική, στρατός, σε αδράνεια.
Η χώρα θα εγκαταλείψει το ευρώ και θα γυρίσει στην ένδοξη δραχμούλα. Οι καταθέσεις μας θα μετατραπούν σε δραχμές, όπως και οι μισθοί μας. Τα στεγαστικά μας δάνεια θα μετατραπούν στη νέα ισοτιμία της δραχμής και θα υπερδιπλασιαστούν, καθιστώντας την αποπληρωμή τους αδύνατη. Ο πληθωρισμός θα εκτιναχθεί στα ύψη και ένα καρβέλι ψωμί, λίγο κρέας και μια ντομάτα, θα έχει την αξία του μισθού μας. Αναπόφευκτο θα ναι να φουντώσουν κοινωνικά προβλήματα, όπως κλεψιές και δολοφονίες από συμμορίες αλλοδαπών και ημεδαπών ,η μαύρη αγορά και η διαφθορά θα οργιάσουν ,και η επανεμφάνιση εκδιδομένων ελληνίδων θα είναι μια πραγματικότητα σε μια χώρα που θα είναι αδύνατον να επιβληθεί η δημόσια τάξη και η κοινωνική ειρήνη.
Ο αντιπραγματισμός ( δως μου φάκες να σου δώσω γάλα) θα ναι το κύριο μέσο οικονομικής συναλλαγής των πολιτών
Ο κύριος σκοπός του κάθε πολίτη θα είναι η επιβίωση και μόνο. Η ανεύρεση τροφής θα οδηγήσει πολλούς στην επαρχία , στην οικιακή καλλιέργεια της γης , όταν στις μεγαλουπόλεις θα διοργανώνονται συσσίτια από την εκκλησία και τους δήμους.
Κάποιοι θα αναρωτιούνται πως φθάσαμε ως εδώ, άλλοι θα διαδηλώνουν κατά του μνημονίου, άλλοι θα αυτοαποκαλούνται μετά Χριστό προφήτες και όλοι θα κατηγορούν τους άλλους σαν υπεύθυνους με κίνδυνο συμπλοκών μεταξύ των πολιτών , όταν οι πολιτικοί μας ταγοί θα έχουν εξαφανισθεί από την χώρα.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ
Αν δε γίνουν ΤΩΡΑ, οι ριζοσπαστικές και διαθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η οικονομία μας ,
Αν δε γίνει ΤΩΡΑ, η περικοπή των δημοσίων δαπανών,
Αν δε γίνει ΤΩΡΑ ,η γενναία μείωση του Κράτους,
Αν δε γίνει ΤΩΡΑ, η μείωση των φορολογικών συντελεστών,
Αν δε γίνει ΤΩΡΑ, η πάταξη της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής,
Αν δε γίνει ΤΩΡΑ, μια μίνιμουμ εκεχειρία μεταξύ των κομμάτων,
Αν δε γίνει ΤΩΡΑ, η εθνική συνεννόηση και η πειθαρχία που επιβάλουν οι καταστάσεις,
Αν δεν γίνει ΤΩΡΑ, η εκλογή Πρόεδρου σε κλίμα εθνικής ομοψυχίας,
Κι αν δε γίνει ΤΩΡΑ , εθνική διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας και να οριστεί ημερομηνία εκλογών μετά το πέρας αυτής,
Θα πεινάσουμε!!!
Αντώνης Κρούστης