Σχέδιο “Αθηνά”. Η συγχώνευση των ονείρων των παιδιών μας

Σοκ και δέος! Αυτό εφαρμόζουν οι αρχηγοί μας, σπέρνοντας χάος και απόγνωση με την πολιτική που εφαρμόζουν. Σοκ για το
παράλογο της υπόθεσης, δέος και τρόμο ώστε ο καθένας να ασχολείται με τα δικά του, προσωπικά προβλήματα, να καταφέρει να τα βγάλει πέρα, να επιβιώσει και να μην ασχολείται με το τι γίνεται δίπλα του, να μην έχει κουράγιο να αγωνιστεί για την αδικία που κάθε μέρα έχει να αντιμετωπίσει. Μέχρι να συνέλθουμε απ’το ένα, έρχεται το άλλο. Μέχρι να μας αποτελειώσουν.
Το άρμα με την θεά Αθηνά μαυροφορεμένη και ένα σχισμένο πτυχίο ανάμεσα στα χέρια της, που είδα από φωτογραφίες στο καρναβάλι της Κοζάνης, γέμισε τα μάτια μου με δάκρυα. Φοιτητές σε απόγνωση, που καλούνται λίγο πριν το πτυχίο, να αλλάξουν άλλοι ακαδημαϊκή κατεύθυνση σε σχέση με την αρχική τους επιλογή και άλλοι τόπο διαμονής και σπουδών. Και γονείς να μην ξέρουν από πού τους έρχεται.
Λιώσαμε 2 χρόνια να κρατήσουμε, να σπουδάσει το παιδί μας στην Κοζάνη. Άγχος, έξοδα, και να λες άντε και κοντεύουμε, άντε και τελειώνει και έτσι ξαφνικά, κάποιος αποφάσισε ότι όλα αυτά πάνε στον κάδο των σκουπιδιών και αρχίζουμε απ’την αρχή, με άλλο αντικείμενο, άλλη κατεύθυνση, και 2 χρόνια χαμένα για τη ζωή του παιδιού μας. 2 απ’τα πιο παραγωγικά του χρόνια. Έτσι, με μια κουβέντα. Με πολιτικά και όχι αξιοκρατικά κριτήρια, χωρίς να ληφθούν υπ’όψιν αξιολογήσεις και επιστημονικό έργο.
Το τμήμα Τεχνολογιών Αντιρρύπανσης, καταργείται. Παύει να υπάρχει! Για να συνεχίσει, αρχίζει απ’την αρχή σε ένα νέο τμήμα, το τμήμα Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, ένα τμήμα που έχει να κάνει με μεταλλεία, εξορύξεις κλπ. και καμία σχέση με το μέχρι τώρα αντικείμενό του.

Το Τεχνολογιών Αντιρρύπανσης, μοναδικό τμήμα στην Ελλάδα, έχει αξιολογηθεί απ’την αρμόδια αρχή Α.ΔΙ.Π (Αρχή διασφάλισης και πιστοποίησης της ποιότητας) ως ένα από τα καλύτερα της χώρας και ξαναλέω, το μοναδικό στη χώρα με αυτό το αντικείμενο. Αλλά όλα αυτά αγνοούνται και στα σχέδια επί χάρτου αποφασίστηκε η κατάργησή του.
Τα παιδιά είναι ξεσηκωμένα, ψάχνουν τρόπους να ακουστεί η φωνή τους, να μαθευτεί η αδικία, ο παραλογισμός. Αλλά ποιος να ασχοληθεί? Η τύχη των παιδιών μας πέρασε στις ειδήσεις που μπαγιάτεψαν, ήρθε το επόμενο να ασχολούμαστε, η Κύπρος, οι καταθέσεις…
Σοκ και δέος, μην πάρουμε ανάσα και σκεφτούμε λογικά, γιατί τότε υπάρχει κίνδυνος να ξυπνήσουμε και να αντιδράσουμε.

Κατερίνα Νεοφωτίστου,

μητέρα φοιτήτριας στο 3ο έτος του ΤΕΑΝ Κοζάνης