Μεταναστευτική «βόμβα»

Ο… «συγχρονισμός» ανέκαθεν αποτελούσε μία από τις αδυναμίες της ελληνικής πολιτικής και κοινωνίας. Εξ ου και η φράση που πριν από χρόνια έκανε θραύση στα ανέκδοτα: «Ας συγχρονιστούμε λίγο, γιατί… δεν μας βλέπω καλά».

Δυστυχώς για τον Αντώνη Σαμαρά, τα σοβαρά επεισόδια στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών στην Αμυγδαλέζα σημειώθηκαν 48 ώρες μετά την …
«πανηγυρική» συνάντησή του με τον Μπάρακ Ομπάμα.

Χάθηκε έτσι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Έλληνα πρωθυπουργό να ρωτήσει τον Αμερικανό Πρόεδρο για τους λόγους που τον ώθησαν να προωθήσει τη νομιμοποίηση 11 εκατομμυρίων μεταναστών, οι οποίοι ζουν παράνομα στις ΗΠΑ. Μια ενέργεια υψηλού πολιτικού ρίσκου, που μπορεί να συνάντησε σωρεία αντιδράσεων από τη σκληροπυρηνική πλευρά των Ρεπουμπλικανών, αλλά εντούτοις πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία (68 υπέρ έναντι 32 κατά στη Γερουσία) και υπολογίζεται ότι θα συνεισφέρει στην περαιτέρω ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας.

Έτσι και οι συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά δεν θα έμπαιναν στη διαδικασία να διαρρεύσουν στον κυριακάτικο Τύπο πως στο πλαίσιο του… «Ανένδοτου» (γιατί όχι και… «Ανέκδοτου»), που ετοιμάζεται να κηρύξει από τον Σεπτέμβριο η Ν.Δ. στη Χρυσή Αυγή – με απώτερο σκοπό την επιστροφή των «απολωλότων» ψηφοφόρων της – είναι και ο διωγμός, από τα πάτρια εδάφη, τουλάχιστον «500.000 λαθρομεταναστών»!

Όχι τυχαία, αφού το μεταναστευτικό και η οικονομική κρίση είναι οι δύο βασικές αιτίες της «εκτόξευσης» του νεοναζιστικού κόμματος στις εκλογές και τις δημοσκοπήσεις.

Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα τον Φεβρουάριο του 2013 ο τότε υφυπουργός Εσωτερικών Χαράλαμπος Αθανασίου, ο αριθμός των νόμιμων μεταναστών – υπηκόων τρίτων χωρών (εκτός Ε.Ε.) στην Ελλάδα ανέρχεται σε 537.237 άτομα. Σχεδόν ίσος είναι ο αριθμός (577.900) των παρανόμως εισελθόντων αλλοδαπών που συνελήφθησαν από την Ελληνική Αστυνομία μεταξύ των ετών 2008-2012.

Όσον αφορά τον αριθμό των μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα χωρίς να διαθέτουν άδεια παραμονής, η απάντηση του Αθανασίου ήταν πως «η ελληνική πολιτεία δεν διαθέτει τους μηχανισμούς για την ακριβή καταγραφή τους»… Ανεπίσημοι και πρόχειροι υπολογισμοί ανεβάζουν τον αριθμό των λαθρομεταναστών που ζουν αυτή την περίοδο στην Ελλάδα στο 1,5 εκατομμύριο.

Διεθνής διαπόμπευση

Τα όσα συνέβησαν το Σάββατο το βράδυ στην Αμυγδαλέζα δεν αποτελούν πλέον είδηση. Οι συνθήκες διαβίωσης των 5.457 αλλοδαπών (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας για τον «Ξένιο Δία») στα επτά Κέντρα Κράτησης που λειτουργούν στη χώρα – καθώς και όσων παραμένουν επί μήνες στοιβαγμένοι στα κρατητήρια των τοπικών τμημάτων και της Διεύθυνσης Αλλοδαπών περιμένοντας τη σειρά τους – έχουν επανειλημμένα καταγραφεί από Διεθνείς Οργανισμούς για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Αναρίθμητες είναι οι εκθέσεις των επιτρόπων και τα δημοσιεύματα που διαπομπεύουν την Ελλάδα παρομοιάζοντας τα Κέντρα Προαναχωρησιακής Κράτησης Αλλοδαπών της ΕΛ.ΑΣ. με «ευρωπαϊκά Γκουαντάναμο».

Επεισόδια ανάλογα με αυτά του περασμένου Σαββάτου είχαν επαναληφθεί τον περασμένο Απρίλιο στην Κόρινθο, όταν, μεταξύ των κρατουμένων, είχε διαρρεύσει η πληροφορία για «παράταση της κράτησής τους» από οκτώ σε δώδεκα μήνες.
Άγριες συμπλοκές, που είχαν ως συνέπεια τον τραυματισμό δεκάδων κρατουμένων και δύο αστυνομικών, καθώς και τη σχεδόν ολοσχερή καταστροφή δύο κτηρίων εξαιτίας πυρκαγιάς, σημειώθηκαν τον Νοέμβριο του 2012 και στο Κέντρο Κράτησης Αλλοδαπών στην Κομοτηνή.

Κέντρα – πυριτιδαποθήκες

Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων – που συχνά πέφτουν θύματα κακοποίησης από τους άπειρους και ανεκπαίδευτους αστυνομικούς στους οποίους έχει ανατεθεί η φύλαξή τους –, οι επιδημίες που θερίζουν και, κυρίως, το άγνωστο μέλλον έχουν μετατρέψει τα κέντρα κράτησης σε «πυριτιδαποθήκες» που κατά διαστήματα «αναφλέγονται» και εκρήγνυνται.

Το αρχικό πλάνο, που είχε καταρτίσει τον Απρίλιο του 2012 ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, προέβλεπε την κράτηση των αλλοδαπών για έξι μήνες στα κέντρα κράτησης και στη συνέχεια την επαναπροώθησή τους στις χώρες καταγωγής. Μόνο που οι οργανωτές του πλάνου δεν είχαν υπολογίσει την απροθυμία των περισσότερων κρατών να δεχθούν πίσω τους υπηκόους τους.

Παράλληλα, σημαντική καθυστέρηση παρατηρείται στην ταυτοποίηση των στοιχείων όσων συλλαμβάνονται, καθώς και στην αποδοχή ή απόρριψη αυτών που αιτούνται πολιτικό άσυλο.

Επιπλέον, όλο και σπανιότερα βλέπουν το «φως της δημοσιότητας» οι απόπειρες αυτοκτονίας κρατουμένων: ανθρώπων απελπισμένων που, βλέποντας το όνειρό τους για μια καλύτερη ζωή να μετατρέπεται σε εφιάλτη, ζητούν απεγνωσμένα να επιστρέψουν πίσω, ούτως ώστε, όπως λένε, «να πεθάνουν στις πατρίδες τους». Ακόμη κι αυτό, όμως, φαντάζει αβέβαιο.

Εν μέσω όλων αυτών, ανώτεροι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. εκφράζουν πλέον ανοικτά την ανησυχία τους σχετικά με ακραίες φωνές που αναπτύσσονται μεταξύ των αλλοδαπών, που παρακινούν τους υπόλοιπους σε μια γενική εξέγερση με απρόβλεπτες συνέπειες.

Στο πλαίσιο αυτό, βεβαίως, δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν στο μεταναστευτικό μια πολιτική «ευκαιρία»: Η Χρυσή Αυγή ήδη την άρπαξε «από τα μαλλιά», η Ν.Δ. ήδη ποντάρει στο πιο δύσκολο και ευαίσθητο θέμα για να πάρει πίσω ό,τι έχασε προς τα (ακρο)δεξιά της, ενώ η Αριστερά αντιδρά μόνο ιδεολογικά και χωρίς κάποιο σχέδιο και όλοι μαζί τρέχουν πίσω από το πρόβλημα, το οποίο εν τω μεταξύ παίρνει όλο και πιο εκρηκτικές διαστάσεις.

Μέχρι να κάνει «μπουμ» και να τρέχουμε…