Γράφοντας στο ρωσικό «Rt» ο Αμερικανός αναλυτής και συγγραφέας, Patrick L. Young, αναφέρει πως η Ελλάδα έχει στραγγαλιστεί από την ευρω-θηλιά, τη στιγμή που η «τοξική ζώνη του ευρώ» ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες της
Ελλάδας να εξέλθει από τη βαθιά ύφεση στην οποία έχει περιπέσει.
«Το πρόβλημα με την πολιτική είναι ότι όσα επιχειρήματα και αν εκθέσεις για ένα θέμα, στο τέλος πρέπει να κοιτάξεις το χρήμα. Τα οικονομικά είναι ένας ”ξηρός τόπος”, σε σχέση με τον δονούμενο πολιτικό διάλογο, αλλά στο τέλος πάντα το χρήμα θα είναι ο βασιλιάς. Δυστυχώς, όμως, οι πολιτικές δυνάμεις της ΕΕ έχουν αποφασίσει να γίνουν οι πρωταθλητές σε μια και μόνη κίνηση: να κρύβει το κεφάλι της μέσα στην άμμο», σημειώνει ο Young. Σύμφωνα με την ανάλυσή του οι ηγεσίες των ΕΕ σπεύδουν να κάνουν πλύση εγκεφάλου στους ψηφοφόρους με στόχο να αγνοήσουν τη βαρύτητα των αριθμών. Κι όμως, δεν υπάρχει λογική σε αυτό από τη στιγμή που οι δαπάνες δεν μειώνονται και τα έσοδα από τη φορολογία είναι επισφαλή.
«Οι πολιτικοί οδηγούνται συχνά σε σοφιστείες. Είναι αλήθεια πως το σπάταλο κράτος μπορεί να φιλοξενηθεί από τις αγορές ομολόγων, αλλά αυτό έχει βραχυπρόθεσμη ισχύ και ουσιαστικά υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενεών. Στις Βρυξέλλες η φάρσα με την αλλαγή του Προέδρου της Κομισιόν είχε ως στόχο να δείξει πως όλα μπορούν να ξεκινήσουν από την αρχή. Είναι φανερό πως όταν πρόκειται για την οικονομία, όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ ενώνονται σε μια φαντασίωση», σημειώνει με νόημα ο Young.
Απαισιόδοξες είναι και οι προβλέψεις του για την Ελλάδα: «Αυτή τη στιγμή η τύχη της κρέμεται από μια κλωστή με τη θηλιά να τη βάζει στο λαιμό της (και στο λαιμό των πολιτών) η ΕΕ και να την στρίβει καθημερινά. Πέραν της Προεδρικής εκλογής που μπορεί να επιταχύνει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, εδώ και καιρό η Ελλάδα έχει μπει από τους Ευρωπαίους, με μαζοχιστικό τρόπο, στη μηχανή παραγωγής φτώχειας».
Για να μπορέσει, λοιπόν, η χώρα μας να βγει από το μαρτυρολόγιο της Ευρώπης, θα πρέπει, σύμφωνα πάντα με τον Young, να απεγκλωβιστεί από την ΕΕ, να ποντάρει στις εξαγωγές και την απασχόληση, να δώσει μια σημαντική ώθηση στην οικονομία της ξεχωρίζοντας τον εαυτό της από αυτό που λέμε «ευρωπαϊκή ενότητα». Πρέπει να βγει από τη λογική των Βρυξελλών που θέλουν να διατηρήσουν το project ενός άρρωστου, αλλά κατά τα λοιπά, κοινού νομίσματο