Κατέρρευσε η σκευωρία σε βάρος του Τάσου Θεοφίλου

χάρτινος πύργος. Και κατέρρευσε με τις καταθέσεις των στελεχών της Αντιτρομοκρατικής, με πρώτον και καλύτερο τον εμπνευστή της, τον τμηματάρχη της κακόφημης αυτής υπηρεσίας και ενορχηστρωτή (και) αυτής της σκευωρίας, Ε. Χαρδαλιά.

«Μπορεί να μην ήταν ο άνθρωπος στη ληστεία»! Μ’ αυτή τη φράση, που την επανέλαβε μάλιστα δυο φορές και ασφαλώς δεν του ξέφυγε, ο Χαρδαλιάς έβαλε ταφόπλακα στη βασικότερη κατηγορία κατά του Τ. Θεοφίλου. Είναι δυνατόν να καταδικαστεί για τη ληστεία της Πάρου και το φόνο του ταξιτζή Μίχα, πράξεις τις οποίες αρνείται κατηγορηματικά από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του, όταν ο ίδιος ο μαέστρος της Αντιτρομοκρατικής εκφράζει τόσο κραυγαλέα την αμφιβολία του; Μπορεί το δικαστήριο να παραβιάσει με τόσο ωμό τρόπο την αρχή «in dubio pro reo» (η αμφιβολία υπέρ του κατηγορούμενου), μετά απ’ αυτή την αποκαλυπτική ομολογία του τμηματάρχη της Αντιτρομοκρατικής;

Κατέρρευσε, όμως, και η άλλη κατηγορία, αυτή της συμμετοχής του Τ. Θεοφίλου στη ΣΠΦ, βάσει της οποίας χτίστηκαν οι υπόλοιπες κατηγορίες. Κι αυτό συνέβη μετά τις καταθέσεις τριών στελεχών της Αντιτρομοκρατικής.

Στο ρεπορτάζ μας για την προηγούμενη συνεδρίαση μιλούσαμε για «ξέχειλη προκατάληψη» εναντίον του Τ. Θεοφίλου, παράλληλα όμως σημειώναμε:
«Νομίζουμε ότι, παρά την επιθυμία τους, δε θα είναι εύκολη η καταδίκη του Τάσου». Την αισιόδοξη αυτή εκτίμησή μας στηρίζαμε καταρχήν στο υλικό της δικογραφίας, που αποκαλύπτει ένα εντελώς σαθρό κατηγορητήριο (στήθηκε από την Αντιτρομοκρατική και τη διεκπεραίωσή του ανέλαβε η «ανεξάρτητη» δικαστική εξουσία), το οποίο δε θα μπορούσε να σταθεί. Κι ακόμη, στη στάση που κράτησε η χήρα του άτυχου οδηγού ταξί. Δεν περιμέναμε, όμως, ότι αυτό το σαθρό κατηγορητήριο θα κατέρρεε τόσο σύντομα.

Ας δούμε όλο το ρεπορτάζ από την σημαντική (ελπίζουμε και καθοριστική) τέταρτη συνεδρίαση του δικαστηρίου.

Μετά από δύο μέρες βασανιστικής εξέτασής του από τους συνηγόρους υπεράσπισης Κ. Παπαδάκη, Α. Παπαρρούσου και Σ. Φυτράκη, ο ενορχηστρωτής της σκευωρίας Ε. Χαρδαλιάς κατέρρευσε, παρασύροντας και το σαθρό κατηγορητήριό του. Ηρθε στο δικαστήριο με ύφος χιλίων καρδιναλίων, συνοδευόμενος από κουστωδία στελεχών της Αντιτρομοκρατικής και κρατώντας μια τσάντα που δεν γνωρίζουμε τι περιείχε, αφού ποτέ δεν την άνοιξε. Προφανώς, την κρατούσε για να του… προσδίδει κύρος μέγα ερευνητή, πλην όμως αποδείχτηκε Κλουζό. Ο άνθρωπος αυτός, που σε μια από τις δίκες για τη ΣΠΦ δήλωσε με… μετριοφροσύνη «είμαι εδώ γιατί έχω την αλληλουχία των γεγονότων και γνωρίζω από την αρχή ποια έχουν αξία για το δικαστήριο και ποια δεν έχουν» (!), στις ερωτήσεις των συνηγόρων υπεράσπισης απαντούσε με στόμφο, άφηνε να διαφανεί ότι γνωρίζει όλη την υπόθεση (μολονότι υποτίθεται ότι δεν διεξήγαγε προανακριτικό έργο και δεν συμμετέσχε στη σύνταξη της δικογραφίας) και γενικώς προσπαθούσε να αποπνέει έναν αέρα αυτοπεποίθησης, ως κάτοχος της απόλυτης αλήθειας. Ομως, ο ξερολισμός και η κομπορρημοσύνη δεν ήταν αρκετά για ν’ αντιμετωπίσει τους συνηγόρους. Ετσι, στα μέσα περίπου της εξέτασής του από τον Σπ. Φυτράκη, στην κυριολεξία κατέρρευσε και εμμέσως πλην σαφώς απάλλαξε τον Τ. Θεοφίλου από τη βαρύτερη των κατηγοριών, αυτή της ανθρωποκτονίας του οδηγού ταξί Μίχα και της συμμετοχής στη ληστεία της Πάρου.

Σύμφωνα με το σενάριο της σκευωρίας, κάποιος άγνωστος, του οποίου δεν κατέγραψαν το τηλέφωνο (!), τηλεφώνησε στις 14 Αυγούστου του 2012 στην Αντιτρομοκρατική και ανέφερε ότι κάποιος Τάσος πήρε μέρος στη ληστεία και στην ανθρωποκτονία του ταξιτζή στην Πάρο, δίνοντας και τη διεύθυνση του σπιτιού του στη Θεσσαλονίκη! Και οι… άφθαστοι ασφαλίτες της Αντιτρομοκρατικής, πήγαν αυθημερόν στη Θεσσαλονίκη, βρήκαν το σπίτι, βρήκαν ότι ο «Τάσος» λέγεται Θεοφίλου και σε τέσσερις μέρες, στις 18 Αυγούστου, τον βρήκαν να κάθεται στα σκαλάκια του Μετρό στον Κεραμεικό, με μια τσάντα που έγραφε «ΠΑΡΟΣ» στην πλάτη, και τον συνέλαβαν.

«Μπορεί να περιλαμβάνει σφάλμα αυτό το τηλεφώνημα;», ρώτησε τον Χαρδαλιά ο Σπ. Φυτράκης, για ν’ ακολουθήσει ο εξής διάλογος:

Χαρδαλιάς: Τι σφάλμα δηλαδή περιλαμβάνει;

Φυτράκης: Οτι μπορεί να είναι ψεύτικο.

Χαρδαλιάς: Μπορεί να μην είναι, ως ένα μέρος δεν γνωρίζω εάν είναι αλήθεια.Μπορεί να μην ήταν ο άνθρωπος στην ληστεία.

Φυτράκης: (σύντομη φράση που δεν ακούγεται)

Χαρδαλιάς: Μπορεί να μην ήταν στην ληστεία. Από εκεί και πέρα, οι επιμέρους πληροφορίες που δίνονται, κατά την εξέτασή τους φαίνεται ότι επιβεβαιώνονται.

Θέλοντας να διασώσει το σκέλος της σκευωρίας που εντάσσει τον Θεοφίλου στη ΣΠΦ, ο Χαρδαλιάς αποποιείται το σκέλος της συμμετοχής στη ληστεία με φόνο στην Πάρο, εκφράζοντας ανοιχτά αμφιβολία και άγνοια. Προσέξτε: είναι αρμόδιος τμηματάρχης, είναι ο συντονιστής όλης της «έρευνας» της Αντιτρομοκρατικής και απαντά ότι ο Θεοφίλου μπορεί να μην ήταν στη ληστεία της Πάρου! Αν από την αστυνομική έρευνα προέκυπτε βεβαιότητα για τη συμμετοχή του Θεοφίλου στη ληστεία της Πάρου, ο Χαρδαλιάς δε θα κατέφευγε σε άτακτη φυγή, αλλά θα… άνοιγε την τσάντα που κουβαλούσε, θα ανέσυρε τις αποδείξεις του και θα απαντούσε στον συνήγορο: «Οχι, δεν ήταν ψεύτικο το τηλεφώνημα, διότι από την έρευνα της υπηρεσίας μας επιβεβαιώθηκαν αυτά κι αυτά κι αυτά»! Τι έκανε; Απάντησε ότι το τηλεφώνημα μπορεί να ήταν εν μέρει ψεύτικο (σε ό,τι αφορά τα της Πάρου), όμως οι υπόλοιπες πληροφορίες (σε σχέση με την υποτιθέμενη συμμετοχή στη ΣΠΦ) επιβεβαιώθηκαν!

Θα δούμε στη συνέχεια ποιες ήταν οι «επιμέρους πληροφορίες» και πώς «επιβεβαιώνονται». Προς το παρόν, σημειώνουμε ότι απ’ αυτό το υποτιθέμενο τηλεφώνημα ο Χαρδαλιάς εκφράζει αμφιβολίες για τη συμμετοχή του Θεοφίλου στην Πάρο, για να σώσει τον ισχυρισμό, ότι δήθεν απ’ αυτό το ανώνυμο τηλεφώνημα έφτασαν στον Θεοφίλου και όταν τον συνέλαβαν και τον κουβάλησαν στο άντρο τους, οι ασφαλίτες «θυμήθηκαν» ότι αυτός είχε επαφές με τους Κ. Σακκά και Γ. Καραγιαννίδη στην Καλλιθέα και στο ΚΤΕΛ στο Αγρίνιο! Η αλήθεια, όμως, είναι πως ο Θεοφίλου ήταν γνωστός, ήταν υπό παρακολούθηση, τον είχαν περιλάβει στη «δεξαμενή» με τα υποτιθέμενα μέλη της ΣΠΦ και όταν αποφάσισαν να τον εμπλέξουν στη ληστεία της Πάρου (για να κλείσουν την υπόθεση; για να καλύψουν άλλους; για λόγους αντι-αναρχικού μένους;), μηχανεύτηκαν το δήθεν ανώνυμο τηλεφώνημα που τους απεκάλυψε την ταυτότητά του και τους έβαλε στα ίχνη του.

Ο δεύτερος ασφαλίτης της Αντιτρομοκρατικής, που κατέθεσε, ο Π. Μπαγατέλας, ρωτήθηκε για τη ληστεία της Πάρου και δήλωσε ότι δεν γνωρίζει τίποτα!

Στη δίκη του Θεοφίλου, εν αντιθέσει με την 3η δίκη της ΣΠΦ, στην οποία κατέθεσαν μόνο οι Χαρδαλιάς και Μπαγατέλας, εμφανίστηκε και τρίτος ασφαλίτης της Αντιτρομοκρατικής, ο Γ. Μαρινόπουλος, ο οποίος συστήθηκε ως ο άνθρωπος που συμμετείχε στις παρακολουθήσεις στην Καλλιθέα, στα Εξάρχεια και στο ΚΤΕΛ στο Αγρίνιο, επικεφαλής και αυτός ομάδας αντιτρομοκρατικάριων και θυμήθηκε ότι ο Θεοφίλου ήταν ο άνθρωπος που έβλεπε παλαιότερα, χωρίς να ξέρει πως τον λένε. Κατά την εξέτασή του, ο πρόεδρος του δικαστηρίου Μ. Χατζηαθανασίου του έδειξε φωτογραφίες από τη ληστεία της Πάρου και τον ρώτησε αν αναγνωρίζει σε κάποια απ’ αυτές τον Θεοφίλου. Η απάντηση του Μαρινόπουλου ήταν αρνητική.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε κάτι σημαντικό, που εμμέσως πλην σαφώς δείχνει το στήσιμο της κατηγορίας. Οι αντιτρομοκρατικάριοι που πήραν ανακριτικές καταθέσεις από τους αυτόπτες μάρτυρες της Πάρου, για λογαριασμό των εφετών ειδικών ανακριτών, δεν τους έδειξαν φωτογραφίες του Τάσου Θεοφίλου, γιατί ήταν σίγουροι ότι κανένας δε θα τον αναγνώριζε και αυτό θα λειτουργούσε υπέρ του κατηγορούμενου. Αναρωτιόμαστε: γιατί οι εφέτες ειδικοί ανακριτές δεν κάλεσαν τους αυτόπτες μάρτυρες να καταθέσουν ενώπιόν τους, αλλά ανέθεσαν τη διεξαγωγή της ανάκρισης στην Αντιτρομοκρατική; Γιατί δεν ανέθεσαν τη διεξαγωγή των ανακριτικών πράξεων στις τοπικές δικαστικές αρχές ή έστω στην τοπική Ασφάλεια, που είχε κάνει και την προανάκριση; Πόσο νομικά… πολιτισμένο είναι να εφαρμόζεται η αρχή «πάρε και το πεπόνι και το μαχαίρι» και να ανατίθεται στην Αντιτρομοκρατική (που διεξήγαγε την προανάκριση κατά του Τ. Θεοφίλου) να διεξάγει και την κύρια ανάκριση για το πιο βαρύ σκέλος της κατηγορίας;

Εν πάση περιπτώσει, το κατηγορηματικό «όχι» του Μαρινόπουλου στο αν αναγνωρίζει τον Θεοφίλου στις φωτογραφίες από τη ληστεία, το «δεν γνωρίζω τίποτα» του Μπαγατέλα και το «μπορεί να μην ήταν στη ληστεία ο άνθρωπος» του Χαρδαλιά έκλεισαν την υπόθεση της Πάρου από πλευράς Αντιτρομοκρατικής.

Τη χαριστική βολή σ’ αυτό το σκέλος της σκευωρίας κατά του Τάσου Θεοφίλου έδωσε ο εφέτης Αλ. Ζιάκας με την τελευταία ερώτηση που υπέβαλε στον Μαρινόπουλο. Ερώτηση που χρειάστηκε να την κάνει δυο φορές, γιατί η απάντηση που πήρε την πρώτη φορά στερούνταν σοβαρότητας, μολονότι ένα στέλεχος της «τοπ» αστυνομικής υπηρεσίας θα έπρεπε (λέμε τώρα) να διαθέτει στοιχειώδη σοβαρότητα, όταν αναφέρεται σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως είναι μια ληστεία με ανθρωποκτονία.

Ρώτησε ο δικαστής: «Πώς κρίνετε τώρα, ένας λογικός άνθρωπος, ο οποίος κάνει ένα φόνο, κουρεύεται, παρότι στο σπίτι του βρέθηκαν πολλά υλικά μεταμφίεσης, δεν αλλάζει για να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του, κυκλοφορεί ανέμελα στον Κεραμεικό με ένα σάκο που γράφει ΠΑΡΟΣ και πάει ανέμελος; Πώς το κρίνετε εσείς σαν άνθρωπος; Μια υπόθεση κάνω».

Η υπόθεση που έκανε ο δικαστής συμπυκνώνει όλη τη δουλειά που έκαναν οι συνήγοροι υπεράσπισης στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις, η οποία κατέδειξε την αθωότητα του Θεοφίλου για όλες τις κατηγορίες και όχι μόνο για τη ληστεία και την ανθρωποκτονία της Πάρου.

Και φτάνουμε στην κατηγορία της δήθεν συμμετοχής του Θεοφίλου στη ΣΠΦ, την οποία απεγνωσμένα προσπάθησε να διασώσει ο Χαρδαλιάς, επιλέγοντάς την ως τελευταία γραμμή άμυνας της Αντιτρομοκρατικής.

Με βάση το υλικό της δικογραφίας και τις καταθέσεις των τριών ασφαλιτών, η Αντιτρομοκρατική προσπαθεί να στηρίξει αυτή την κατηγορία σε συναντήσεις του Θεοφίλου με τον Κ. Σακκά στην Καλλιθέα, με τον Σακκά και κοινούς φίλους στα Εξάρχεια (κανείς απ’ αυτούς δεν παραπέμφθηκε για συμμετοχή στη ΣΠΦ) και σε δήθεν συνάντησή του με τον Γ. Καραγιαννίδη στο ΚΤΕΛ στο Αγρίνιο. Υποτίθεται ότι τότε δεν ήξεραν ότι τον λένε Αναστάσιο Θεοφίλου! Και αυτοί, τα σαΐνια της Ασφάλειας, έβλεπαν έναν άγνωστο να κάνει «αντιπαρακολούθηση» και ούτε τον έθεσαν υπό παρακολούθηση, ούτε φωτογραφίες του τράβηξαν για να βρουν την ταυτότητά του! Ετσι απαντούσαν στις ερωτήσεις που τους τέθηκαν. Εμαθαν το όνομά του μόνο μετά από το ανώνυμο τηλεφώνημα και όταν τον συνέλαβαν, τότε θυμήθηκαν πως ήταν ο άνθρωπος που έβλεπαν παλιά με τους Σακκά και Καραγιαννίδη! Και εμείς ρωτάμε ευθέως: είναι δυνατόν να γίνουν πιστευτές τέτοιες ψευτιές;

Μιλάμε για δήθεν συνάντηση στο ΚΤΕΛ Αγρινίου, γιατί αυτή δεν υπήρξε ποτέ! Την ίδια μέρα, στις 2:30 μετά το μεσημέρι, ο Θεοφίλου βρισκόταν στην Αθήνα, όπως προκύπτει από αδιάψευστο στοιχείο που κατέθεσαν στο δικαστήριο οι συνήγοροί του. Η εισαγγελέας Οικονόμου έκανε μια απέλπιδα προσπάθεια να κλονίσει αυτό το αδιάψευστο στοιχείο, παραβιάζοντας την κοινή πείρα και την κοινή λογική. Η υποτιθέμενη συνάντηση στο Αγρίνιο έγινε (σύμφωνα με την Αντιτρομοκρατική) στις 10:30 το πρωί, αλλά ο Θεοφίλου μπορεί να πρόλαβε να επιστρέψει στην Αθήνα, αναρωτήθηκε η εισαγγελέας!
Θα έπρεπε, βέβαια, αφού αναρωτήθηκε, να ερευνήσει τι ώρα ξεκίνησε το λεωφορείο από το ΚΤΕΛ του Αγρινίου για την Αθήνα και πόση ώρα συνήθως κάνει για να φτάσει στην Αθήνα. Και ακριβώς στις 10:30 να ξεκίνησε, υπάρχει περίπτωση μέσα σε τέσσερις ώρες ο Θεοφίλου να κάνει με λεωφορείο της γραμμής τη διαδρομή Αγρίνιο-Αθήνα (την κατάσταση του οδικού δικτύου από το Αγρίνιο μέχρι την Κόρινθο τη γνωρίζουμε όλοι), να μετακινηθεί από τα ΚΤΕΛ του Κηφισσού στο κέντρο της Αθήνας και να ολοκληρώσει τη δουλειά για την οποία έχει αδιάψευστο ντοκουμέντο;

Η κυρία Οικονόμου δε θα έπρεπε να εκτίθεται έτσι. Σύμφωνα με το ελληνικό ποινικό σύστημα, ο εισαγγελέας αναζητά την αλήθεια και δεν βρίσκεται στην έδρα για να υποστηρίξει οπωσδήποτε την κατηγορία. Βέβαια, στην πράξη ξέρουμε τι γίνεται, ιδιαίτερα στις πολιτικές δίκες, και ευτυχώς που υπάρχουν εισαγγελείς χωρίς καθόλου… τακτ, για να επιβεβαιώνεται συνεχώς αυτό που έχει γράψει ο γερμανός νομικός Χάινριχ Χανόφερ: «Στις πολιτικές ποινικές δίκες σημασία δεν έχει η ανεύρεση της αλήθειας. Σημασία έχει η ενσωμάτωση των φίλων και η εξόντωση των αντιπάλων».

Τι απέμεινε; Η συνάντηση της Καλλιθέας, μια συνήθης συνάντηση μεταξύ φίλων, που πήγαν σ’ ένα σουβλατζίδικο, πήραν φαγητό κι ανέβηκαν στο σπίτι να φάνε και να τα πούνε. Αυτό περιέγραψαν οι ασφαλίτες. Εμείς δεν ξέρουμε αν υπήρξε αυτή η συνάντηση, αν όμως υπήρξε, τι παράξενο και μυστηριώδες έχει;

Το ουσιώδες δεν είναι η συνάντηση για σουβλάκια και κουβεντούλα μεταξύ δυο φίλων στην Καλλιθέα, αλλά το ότι και οι τρεις αντιτρομοκρατικάριοι ρωτήθηκαν από τους συνηγόρους υπεράσπισης, αν κατά τη διετία από το Νοέμβρη του 2010 (περίοδο που, σύμφωνα με την Αντιτρομοκρατική, εντοπίζονται οι συναντήσεις του Θεοφίλου με Σακκά και άλλους φίλους) μέχρι τις 18 Αυγούστου του 2012 (ημερομηνία σύλληψης του Θεοφίλου) υπέπεσαν στη δική τους αντίληψη ή πληροφορήθηκαν από τη υπηρεσία τους άλλα στοιχεία που μπορεί να στηρίξουν την κατηγορία της συμμετοχής του Θεοφίλου στη ΣΠΦ και απάντησαν αρνητικά.

Αρνητικά απάντησαν και στα ερωτήματα για το αν σε σπίτια που βρέθηκε οπλισμός βρέθηκε οποιοδήποτε στοιχείο για τον Θεοφίλου. Πώς τότε τον εμπλέκουν; Λόγω των κοινωνικών συναναστροφών του!

Ο Τάσος Θεοφίλου δεν έκρυψε ποτέ τις φιλικές του σχέσεις με τον Κ. Σακκά κι αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να αποτελέσει ενοχοποιητικό στοιχείο. Οι αντιτρομοκρατικάριοι άρχισαν να παρακολουθούν τον Κ. Σακκά, όταν βρήκαν ότι την άνοιξη του 2009 είχε μεταβιβάσει μια μοτοσικλέτα στον μετέπειτα καταζητούμενο Α. Μητρούσια. Ετσι, παρακολουθούσαν και όλους τους φίλους του, μεταξύ των οποίων και τον Θεοφίλου. Γνώριζαν τον Θεοφίλου, τον παρακολουθούσαν στενά (όπως και τον Σακκά), αλλά δε θέλουν ν’ αποκαλύψουν τη συστηματική παρακολούθησή του και τη δημιουργία «δεξαμενής υπόπτων» και γι’ αυτό μηχανεύτηκαν το δήθεν τηλεφώνημα αγνώστου, του οποίου όχι μόνο δεν ματηγνοφώνησαν το περιεχόμενο, αλλά δεν κατέγραψαν καν τον αριθμό του τηλεφώνου από το οποίο έγινε! Και τα λένε αυτά σε ανώτερο δικαστήριο (Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων), χωρίς ν’ ανησυχούν ότι θα γυρίσει κάποιος και θα τους πει να σταματήσουν να πλασάρουν τόσο τερατώδεις ψευτιές.

Είναι δυνατόν να σου τηλεφωνεί ένας τόσο ουσιώδης μάρτυρας, να σου «δίνει» το δράστη μιας ληστείας μετά φόνου και συ, η «τοπ» υπηρεσία, που συνεργάζεται με τις βρετανικές και τις αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες, να μην εξασφαλίζεις τη δυνατότητα να καταθέσει αυτός ο μάρτυρας στο δικαστήριο; Ούτε οι χειρότεροι ερασιτέχνες δεν τα κάνουν αυτά, πόσο μάλλον μια υπηρεσία σαν την Αντιτρομοκρατική. Οι αντιτρομοκρατικάριοι παριστάνουν τους αφελείς και τους μη εξοπλισμένους (ακόμη και με τα στοιχειώδη), γιατί έτσι τους βολεύει. Επειδή δεν υπάρχει τέτοιος μάρτυρας, επειδή το ανώνυμο τηλεφώνημα έχει κατασκευαστεί, επειδή δεν έχουν κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο για τον Θεοφίλου και σκορπίζουν μόνο αστήρικτες υποψίες, που στηρίζονται σε συναντήσεις για καφέ ή σουβλάκια, επιλέγουν να παριστάνουν τους κακομοίρηδες, που η υπηρεσία τους δεν έχει όχι μηχάνημα καταγραφής των συνομιλιών, αλλά ούτε καν υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων του ΟΤΕ, την οποία -παρεμπιπτόντως- έχουν όλες οι άλλες υπηρεσίες που στεγάζονται στη ΓΑΔΑ.

Και βέβαια, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι αυτές οι ψευτιές αληθεύουν, μπορούσαν και εκ των υστέρων να βρουν αυτόν τον μάρτυρα (αρκούσε μια άρση απορρήτου). Και θα χαλούσαν τον κόσμο να τον βρουν και να τον βάλουν να καταθέσει (αυτό έχει δείξει η συμπεριφορά τους σε όλες τις πολιτικές υποθέσεις). Δεν τον βρήκαν, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει. Και δεν είναι η πρώτη φορά που μηχανεύονται το κόλπο του ανώνυμου τηλεφωνήματος. Το έχουν κάνει και στις δίκες της ΣΠΦ, ενώ ακόμη και γνωστό δημοσιογραφικό παπαγαλάκι έχει αποκαλύψει ότι γίνεται προκαταρκτική εξέταση από την Εισαγγελία Πρωτοδικών γι’ αυτή την τακτική που κατά κόρον χρησιμοποιεί η Αντιτρομοκρατική.

Οι συνήγοροι υπεράσπισης, με πολλές ερωτήσεις προς τους Χαρδαλιά, Μπαγατέλα και Μαρινόπουλο κατέδειξαν ότι στην υπηρεσία τους υπάρχει μηχανισμός αναγνώρισης κλήσεων και καταγραφής των συνομιλιών. Επειδή ο πρόεδρος εμφανιζόταν βασιλικότερος του βασιλέως και υιοθετούσε όλους τους ισχυρισμούς του Χαρδαλιά, όπως ότι η Αντιτρομοκρατική δεν έχει μηχανισμό αναγνώρισης κλήσεων και καταγραφής των συνομιλιών, ο Σπ. Φυτράκης του είπε να προσέξει τι λέει, γιατί αν ήταν στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και τον άκουγαν στις ΗΠΑ και στις άλλες «προηγμένες» ευρωπαϊκές χώρες, θα τον «έτρωγαν», θα τον «δένανε». Η εύστοχη παρατήρηση ανάγκασε τον πρόεδρο να «μαζευτεί» και να δικαιολογηθεί ότι ο ίδιος δεν είναι επαΐων στα συστήματα παρακολούθησης. Στη συνέχεια, βέβαια, εξακολούθησε να υπερασπίζεται τις απόψεις του Χαρδαλιά.

Οι τρεις συνήγοροι, με τις ερωτήσεις που υπέβαλαν και στους τρεις ασφαλίτες της Αντιτρομοκρατικής για τη δήθεν συνάντηση του Θεοφίλου με τον Καραγιαννίδη στο Αγρίνιο και τη λεγόμενη «αντιπαρακολούθηση» απέδειξαν ότι αυτά είναι ψέματα και ότι τέτοια συνάντηση δεν υπήρξε. Θύμισαν, επίσης, ότι ο Χρήστος Πολίτης, ο οποίος επίσης είχε συλληφθεί από την Αντιτρομοκρατική με την κατηγορία ότι ασκούσε «αντιπαρακολούθηση» για λογαριασμό του Αλ. Μητρούσια, απαλλάχτηκε με βούλευμα και ουδέποτε παραπέμφθηκε σε δίκη.

Πολλές ερωτήσεις στους Μπαγατέλα και Μαρινόπουλο υπέβαλε και ο εφέτης Ζιάκας, επισημαίνοντας όλες τις αντιφάσεις ανάμεσα στα όσα κατέθεταν οι ίδιοι και στα όσα κατέθεσε ο Χαρδαλιάς για τις συναντήσεις στην Καλλιθέα και στο ΚΤΕΛ Αγρινίου και για τη δήθεν «αντιπαρακολούθηση». Με τις αντιφάσεις που επεσήμανε, εμμέσως πλην σαφώς αμφισβήτησε την αξιοπιστία τους, σε βαθμό που δεν νομίζουμε ότι κάποιο μέλος του δικαστηρίου θα τολμήσει να επικαλεστεί τις μαρτυρικές καταθέσεις τους προκειμένου να αποφασίσει ενοχή του Θεοφίλου για συμμετοχή στη ΣΠΦ.

Ερωτήσεις στον Χαρδαλιά υπέβαλε και ο Τάσος Θεοφίλου. Τον χαρακτήρισε επαγγελματία αντι-αναρχικό και τόνισε ότι η Αντιτρομοκρατική προσπαθεί να επιβάλει την άποψή της, σύμφωνα με την οποία στις ένοπλες οργανώσεις και στους συλληφθέντες υπάρχουν δύο τάσεις: μία που αναλαμβάνει την ευθύνη για τη συμμετοχή της και μία που προσπαθεί να τη σκαπουλάρει. Η Αντιτρομοκρατική δεν δέχεται ούτε σαν απλή σκέψη την άποψη, ότι υπάρχουν και αυτοί που δεν έχουν καμία σχέση με ένοπλες οργανώσεις και δεν προσπαθούν να τη σκαπουλάρουν. Στο τέλος, ο Τ. Θεοφίλου ρώτησε τον Χαρδαλιά, αν ανάμεσα στα δικά του κείμενα και τα κείμενα της ΣΠΦ υπάρχει ομοιότητα. Ο Χαρδαλιάς, που δεν στερείται στοιχειώδους νοημοσύνης, αρχικά προσπάθησε ν’ αποφύγει την απάντηση, λέγοντας ότι δεν μπορεί να διακρίνει. Στη συνέχεια, όμως, μετά από παρέμβαση του προέδρου, αναγκάστηκε να απαντήσει ότι τα κείμενα του Θεοφίλου δεν έχουν καμιά σχέση με τα κείμενα της ΣΠΦ.

Aλγεινή εντύπωση προκάλεσαν οι συνεχείς διακοπές του προέδρου, που δεν άφηνε τον κατηγορούμενο να διατυπώσει ένα σύντομο σκεπτικό πριν υποβάλει την ερώτησή του. Τον διέκοπτε συνεχώς με το επιχείρημα ότι αυτά θα τα πει στην απολογία του. Χρειάστηκε να παρέμβουν οι συνήγοροι υπεράσπισης για να προστατέψουν το στοιχειώδες αυτό δικαίωμα του εντολέα τους.

Ο Τ. Θεοφίλου κατήγγειλε ότι στην Αντιτρομοκρατική δεν του έδιναν νερό και είναι ψεύτικος ο ισχυρισμός των ασφαλιτών, ότι δεν έπινε νερό για να μην αφήσει βιολογικό υλικό! Βιολογικό υλικό του είχαν ήδη πάρει με το ζόρι. Ο Χαρδαλιάς «αντέκρουσε» τον Θεοφίλου με τη στομφώδη δήλωση ότι η υπηρεσία του χορηγεί τα πάντα στους κρατούμενους, η οποία προκάλεσε παρατεταμένους καγχασμούς στο ακροατήριο, το οποίο βέβαια γνωρίζει τι μεταχείριση έχουν αυτοί που «φιλοξενούνται» στο άντρο του 12ου ορόφου του μπατσομέγαρου της Αθήνας.

Και τρία υστερόγραφα:

ΥΓ1: Η πολιτική αγωγή άκουσε την αθωωτική δήλωση που έκανε ο Χαρδαλιάς («μπορεί να μην ήταν στη ληστεία ο άνθρωπος») και δεν έκανε καμιά προσπάθεια να οδηγήσει τον Χαρδαλιά σε ανασκευή της. Ενώ είναι πολιτική αγωγή για τον άτυχο οδηγό ταξί, λειτούργησε με τις ερωτήσεις της στους ασφαλίτες ως πολιτική αγωγή της Αντιτρομοκρατικής. Δεν έκανε καμιά ερώτηση για τη ληστεία και την ανθρωποκτονία. Οι συνήγοροι υπεράσπισης, μολονότι θα μπορούσαν να ζητήσουν να απαγορευτούν αυτές οι ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής, η οποία παρίσταται μόνο για τη ληστεία και την ανθρωποκτονία της Πάρου, δεν το έκαναν, προφανώς επειδή δεν φοβούνται τίποτα και δε θέλουν να φανεί ότι κάτι προσπαθεί να κρύψει η πλευρά του κατηγορούμενου. Η υπεράσπιση δεν αντιδικεί με την οικογένεια του θύματος, γιατί ο κατηγορούμενος δεν έχει καμιά σχέση με το φόνο. Εχουμε ήδη μιλήσει για τη σεμνότητα με την οποία κατέθεσε η σύζυγος του θύματος, η οποία ανταποκρίθηκε θετικά στην έκκληση του Τ. Θεοφίλου να μην τον αντιμετωπίσει η οικογένεια του θύματος με προκατάληψη. Τη δίκη παρακολουθεί η αδελφή του θύματος και έχει άμεση γνώση των όσων διαδραματίζονται. Μετά τα όσα αποκαλύφθηκαν στη συγκεκριμένη συνεδρίαση, μήπως η οικογένεια του θύματος πρέπει να ζητήσει από την πολιτική αγωγή να σταματήσει τα παιχνιδάκια της με την Αντιτρομοκρατική; Η οικογένεια έχασε έναν άνθρωπο και νομίζουμε πως σε καμιά περίπτωση δε θα ήθελε να δει έναν νέο άνθρωπο να καταδικάζεται σε ισόβια για έναν φόνο που ποτέ δεν διέπραξε, επειδή αυτό απαιτεί ο αντι-αναρχικός σχεδιασμός των σκευωρών της Αντιτρομοκρατικής. Αυτό το χρέος το οφείλουν πρωτίστως στον άνθρωπο που έχασαν.

ΥΓ2: Στην προηγούμενη συνεδρίαση, ο πρόεδρος μίλησε σκαιώς στη σύζυγο του θύματος, απαγορεύοντάς της να αναφέρει τι ακούγεται στην Πάρο.
Αυτή η συμπεριφορά δυσαρέστησε τους συγγενείς του θύματος. Ισως γι’ αυτό ο πρόεδρος τα έβαλε αυτή τη φορά με τους γονείς του Τ. Θεοφίλου. Πριν ξεκινήσει η εξέταση του Χαρδαλιά, απαίτησε απ’ αυτούς να αποχωρήσουν από την αίθουσα, γιατί διαφορετικά θα εξαιρεθούν από μάρτυρες! Δε ζήτησε το ίδιο από την αδελφή του θύματος, θέλοντας προφανώς να διασκεδάσει τις άσχημες εντυπώσεις που δημιούργησε η συμπεριφορά του προς τη σύζυγο του θύματος. Ο Σ. Φυτράκης εγκάλεσε τον πρόεδρο για τη θέση αυτή και του ζήτησε να μην αποχωρήσει κανείς από τους μάρτυρες, είτε της υπεράσπισης είτε του κατηγορητηρίου, γιατί η θέση για αποχώρηση των μαρτύρων είναι απαρχαιωμένη. Αλλωστε, ούτε οι γονείς του Θεοφίλου ούτε οι συγγενείς του θύματος ήταν παρόντες στα γεγονότα της Πάρου, για να χρειάζεται να βγουν έξω, μη τυχόν και ακούσουν κάτι και διορθώσουν τις καταθέσεις τους.

ΥΓ3: Εννέα κουκουλοφόροι με αυτόματα «φυλάνε» τον Τ. Θεοφίλου μέσα στη δικαστική αίθουσα, ενώ ο πρόεδρος, κάνοντας πως δεν βλέπει τον εξευτελισμό του δικαστηρίου στο οποίο προεδρεύει (ο ίδιος είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τα πάντα στην αίθουσα), απαντά στις αιτιάσεις των συνηγόρων ότι πρέπει ν’ αφήσουμε τη φρουρά να κάνει τη δουλειά της! Ισως κάποια στιγμή θα έπρεπε να μας εξηγήσει πώς είναι δυνατόν να δικάζεται «δίκαια» (σύμφωνα με την περιβόητη ΕΣΔΑ, που μοστράρεται ως η κορωνίδα του αστικού νομικού πολιτισμού) ένας άνθρωπος περικυκλωμένος από κουκουλοφόρους με αυτόματα, οι οποίοι με την παρουσία και τη συμπεριφορά τους υπενθυμίζουν σε όποιον μπαίνει σ’ αυτή τη δικαστική αίθουσα ότι εκεί δικάζεται ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος εγκληματίας. Πάντως, για να συμπληρωθεί η εικόνα των «επικίνδυνων τρομοκρατών», η Αντιτρομοκρατική αποφάσισε να ενισχύσει το τρομο-σόου και με μέτρα για το ακροατήριο. Ενώ στις τρεις πρώτες συνεδριάσεις τα πράγματα ήταν ομαλά και το ακροατήριο μπαινόβγαινε ανενόχλητο στην αίθουσα, στην τέταρτη συνεδρίαση θυμήθηκαν να επιβάλουν έλεγχο (με τον ειδικό χειροκίνητο ανιχνευτή) σε όποιον μπαίνει στην αίθουσα! Βγαίνεις για τσιγάρο, για καφέ ή για κατούρημα, ξανά-μανά έλεγχος όταν επιστρέφεις. Συνάδελφος του δικαστικού ρεπορτάζ, που βγήκε για λίγο έχοντας αφήσει τα πράγματά της στην αίθουσα, είχε έντονη συζήτηση με τον επικεφαλής της φρουράς στην είσοδο, που δεν την άφηνε να μπει. Πρέπει να ενισχυθεί το τρομο-μήνυμα. Να καταλάβουν οι δικαστές ποιον επικίνδυνο τρομοκράτη δικάζουν και να μην έχουν αναστολές για την καταδίκη του.

Η δίκη θα συνεχιστεί την Τρίτη 3 Δεκέμβρη, σε αίθουσα του 4ου ορόφου του Εφετείου (Λουκάρεως).