Τα σχέδια αξιοποίησης του ΑΣΤΕΡΑ Βουλιαγμένης από το ΤΑΙΠΕΔ μέσω της πώλησης σε ιδιώτες επενδυτές έφεραν στην επιφάνεια ένα σοβαρό θέμα. Αυτό του ιερού του…
Όπως είναι γνωστό ο ναός βρίσκεται μέσα στην έκταση του ΑΣΤΕΡΑ και μέχρι σήμερα η πρόσβαση του κοινού προς αυτόν αντιμετώπιζε δυσκολίες αφού για να περάσει ο επισκέπτης έπρεπε να πληρώσει εισιτήριο στην είσοδο του τουριστικού συγκροτήματος. Πρόκειται για το σημαντικό ιερό του Απόλλωνα Ζωστήρα, το οποίο βρίσκεται στην πλαζ του ξενοδοχείου της Βουλιαγμένης -κυριολεκτικά μέσα στην άμμο- ένας εξαιρετικός ναός με μεγάλη ιστορία, ο οποίος μάλιστα έχει αναστηλωθεί.
Σήμερα, που η διαδικασία κατακύρωσης σε πλειοδότη επενδυτή βρίσκεται σε τελικό στάδιο, σήμερα που ο ΑΣΤΕΡΑΣ δηλαδή πωλείται, ανακύπτει το θέμα του αρχαίου Ναού, αφού όπως είναι γνωστό τα αρχαία δεν πωλούνται.
Σύμφωνα με τον Αρχαιολογικό Νόμο η πώληση του ξενοδοχειακού συγκροτήματος δεν περιλαμβάνει και τις αρχαιότητες που βρίσκονται στην έκτασή του, διότι αυτές ανήκουν στο ελληνικό κράτος. Αλλωστε στην προκειμένη περίπτωση ο ναός βρίσκεται στον αιγιαλό, δεν είναι καν δηλαδή, σε ιδιωτικό χώρο.
Το θέμα απασχολεί την τοπική κοινωνία του Δήμου Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης και έχει έρθει προς συζήτηση και στο δημοτικό συμβούλιο. Το αρχαιολογικό συμβούλιο, σε πρόσφατη συνεδρίασή του αποφάσισε τη συγκρότηση επιτροπής αυτοψίας, η οποία ως έργο θα έχει τον καθορισμό ζώνης απολύτου προστασίας γύρω από το μνημείο, προκειμένου να εξαιρεθεί από οποιαδήποτε εκμετάλλευση.
Ο Ναός
Το 1924, τα παιδιά του ορφανοτροφείου Βουλιαγμένης, σκάβοντας στην παραλία κοντά σε κάποια φαινομενικά ασήμαντα ερείπια τοίχων, έφεραν στο φως τμήματα κιόνων, μαρμάρινα βάθρα και τμήμα επιγραφής, που ονόμαζε το Ιερό του Απόλλωνος του Ζωστήρος. Η διεύθυνση της ανασκαφής ανατέθηκε στον αρχαιολόγο Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη, ο οποίος στα 1926 – 1927 έφερε στο φως, μέσα από στρώματα θαλάσσιας άμμου που το κάλυπταν, το ιερό του αρχαίου δήμου των Αιξωνιδών Αλών ο οποίος κάλυπτε τις σημερινές περιοχές της Βούλας και της Βουλιαγμένης.
Η σημασία του ιερού υπήρξε τεράστια στην αρχαιότητα, όπως δείχνει η εμβέλεια και λάμψη του σε ολόκληρη την Αττική, η απευθείας σύνδεσή του με το μεγάλο ιερό του θεού, στη Δήλο, αλλά και η δυνατότητα – λόγω θέσης – ελέγχου της θαλάσσιας περιοχής.
Στο ιερό υπήρχαν τουλάχιστον 3 αγάλματα, από τα οποία έχουν επιζήσει οι βάσεις τους: της Λητούς, του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος. Σε δύο από αυτές διασώζεται η αρχαϊκή επιγραφή: «ΗΑΛΑΙΕΙΣ ΑΝΕΘΕΣΑΝ». Στον ναό υπάρχει ακόμη ένας μαρμάρινος θρόνος, πιθανότατα για τον ιερέα.
Έξω από την είσοδο, μια λίθινη λεκάνη ήταν το περιρραντήριο με νερό για τον εξαγνισμό των πιστών, ενώ λίγο μακρύτερα σώζεται και η βάση του μεγάλου βωμού.
Ο ναός κτίσθηκε τον 6ο π.Χ. αιώνα και η σημασία του έγκειτο στο γεγονός, ότι από εκεί αναχωρούσαν τα πλοία με προσκυνητές για την Δήλο, το κατ΄εξοχή ιερό του Απόλλωνα. Γι΄ αυτό και τελούνταν τα Ζωστήρια, η ετήσια γιορτή των Αλαιέων κατά την οποία η Αττική ανανέωνε τα δικαιώματά της επί της ιεράς νήσου της Δήλου.
πηγή: vimaonline.gr
Use Facebook to Comment on this Post