Οι απειλές εναντίον της Ελλάδας για την διαφαινόμενη αλλά σε μεγάλο βαθμό αναγκαστική στροφή προς την Μόσχα άρχισαν…
από την Γερμανίδα υπουργό Άμυνας. Και
συνεχίζονται με άρθρο που δημοσιεύει το περιοδικό Newsweek . “Ειδικοί” μιλούν για “σοβαρές συνέπειες” αν η Ελλάδα στραφεί προς τη Ρωσία.
Στο άρθρο γίνεται αναφορά στις δηλώσεις του ΥΕΘΑ Πάνου Καμμένου στο Mega σύμφωνα με τις οποίες αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους Ευρωπαίους η Ελλάδα θα επιδιώξει την εφαρμογή ενός εναλλακτικού σχεδίου με άλλες χώρες.Αναφέροντας τις ΗΠΑ ,την Ρωσία και την Κίνα.
Ο συντάκτης του άρθρου θεωρεί περίπου αμάρτημα το γεγονός ότι την ίδια ώρα που οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς θα είναι στην Μόσχα για επαφές!
Και το δημοσίευμα συνεχίζει με πιο τρομακτικές διαπιστώσεις. “Ανάρμοστη απειλή από ένα κράτος μέλος του NATO”, χαρακτήρισε τις δηλώσεις Καμμένου ο Δρ. Τζόναθαν Έιαλ, του ινστιτούτου μελετών Royal United Services Institute (RUSI). Και συνεχίζοντας ακόμη πιο προκλητικά ο …Δρ λέει ότι οι δηλώσεις αυτές είναι “ακόμη μια υπενθύμιση του γεγονότος ότι οι Έλληνες ποτέ δεν έδειξαν στην Ευρώπη το είδος της αλληλεγγύης που η Ευρώπη έχει δείξει στην Ελλάδα».
Το ενδεχόμενο να “πέσει” η Ελλάδα στην αγκαλιά της Ρωσίας είναι προφανές ότι ενοχλεί πάρα πολύ τους Ευρωπαίους όπως και η νέα αμυντική συμφωνία Ρωσίας-Κύπρου.
Μόνο που προκαλεί εύλογα ερωτήματα γιατί οι Ευρωπαίοι δεν κάνουν κάτι για να αποτρέψουν το “τρομακτικό σενάριο” της ελληνικής στροφής προς τη Μόσχα. Ειδικά τώρα που το “αγαπημένο παιδί” της Συμμαχίας για δεκαετίες ,η Τουρκία, δείχνει να απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τη Δύση. Αν χάσουν ,όπως λένε και την Ελλάδα , η περίφημη “νοτιοανατολική πτέρυγα του NATO” θα γίνει μια “μαύρη τρύπα” . Και υποθέτουμε ότι κανείς δεν το θέλει.
Ας αφήσουν τις απειλές και τα ανόητα σενάρια που φαντάζονται οι …Δόκτορες κι ας σκεφτούν πως η Ελλάδα θα συνεχίσει να “ανήκει εις την Δύση”,όπως έτσι κι αλλιώς επιθυμεί. Όχι όμως ως “αποπαίδι” που όλοι το μαλώνουν και πειραματίζονται μαζί του,αλλά ως ισότιμο μέλος της Συμμαχίας. Μιας Συμμαχίας που ουδέποτε το προστάτευσε και το στήριξε και πάντα ζητούσε την “τυφλή του υπακοή”.