Του Θανάση Νικολαΐδη
ΕΡΓΟ ζωής του Α. Παπανδρέου το ΕΣΥ και μας έλεγε κοιτώντας κατάματα. «Για σένα το φτιάξαμε, όχι για τους γιατρούς». Δεν θα πουλούσε πλέον το χωράφι του για την εγχείρηση ο αγρότης, δεν θα χρεώνονταν ο αστός για να βρει την υγειά του…
ΚΙ έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά γιατροί και προσωπικό. Ωστόσο, με τα χρόνια, γέμισαν με κλινικές και διευθυντές τα νοσοκομεία. Υπήρχε χρήμα (δανεικό), υπήρχε και το κομματικό. Κι άρχισαν οι ανταγωνισμοί και η φαγωμάρα. Σε κλίμα που σήκωνε «αμαρτίες» και το Κόμμα «ήταν εκεί». Και οι συνδικαλιστές και η…διαφθορά, μιας και κανένας για κανέναν και για τίποτε δεν είχε σεβασμό και δέος.
ΚΙ από ταμεία; Τ’ άδειαζαν γιατροί και ασθενείς, προμηθευτές και μιζαδόροι. Νοσοκομεία με «χαλασμένα» μηχανήματα, για να’ χουν δουλειά οι «εξωτερικοί», με το αζημίωτο των μεσολαβητών. Κι ούτε ένας φακελάκιας μεγαλογιατρός στο σκαμνί, ένας δολιοφθορέας μηχανημάτων, μια νοσοκόμα που κάπνιζε, σταυροπόδι, χαριεντιζόμενη με τους γιατρούς.
ΑΥΤΑ (και άλλα πολλά) πληρώνονται και ήρθε(;) η ώρα της αλήθειας. Γιατρών που ξεβολεύονται, δομών μισογκρεμισμένων και μεταρρυθμίσεων που δεν συμφέρουν στον ασθενή που θα βάλει το χέρι στη τσέπη για να πληρωθούν τα σπασμένα, ούτε στον γιατρό, που του ξαναθυμίζουμε πως το (όποιο) σύστημα δεν φτιάχνεται για την αφεντιά του.
«ΣΚΛΗΡΟΣ» ο Υπουργός Υγείας, αλλά αλλιώς δεν γίνεται. Κι αν οι συνδικαλιστές τραβολογούν τους γιατρούς κομματικά και κατά τα «ήθη, τις παραδόσεις» και την πρακτική τους, ίσως βγουν ζημιωμένοι.
ΣΤΟ ΕΣΥ, λοιπόν; Ναι (αν θέλεις) και ξέχνα το ιατρείο σου. Ξεφορτώσου τα βιβλία και τις εφορίες, αλλά φορτώσου την αγωνία του ΣΔΟΕ (αν παρασπονδήσεις) και τις (πραγματικές) βάρδιες. Στον ΕΟΠΠΥ; Υπό όρους (200-300 επισκέψεις ασθενών το μήνα) και…ξέχνα το προσφιλές σου ΙΚΑ-προθάλαμο του ιδιωτικού σου ιατρείου. Οι νέοι γιατροί περιμένουν…
