του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Επειδή οι καιροί είναι πονηροί και ο ρόλος του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος στα μελλούμενα είναι κομβικός, θα πρέπει να
ομολογήσω, πως ο απόφοιτος του ΙΕΚ Σημίτης Γιάννης Στουρνάρας καλόμαθε από πολιτικά τερτίπια… Η παρέα του τεχνοκράτη με το… πριόνι, με τους διεθνείς και εγχώριους πολιτικούς τον «παραπονήρεψαν». Όσα πράττει από την ημέρα που ανέλαβε η νέα κυβέρνηση που θυμίζουν συνειρμικά την παλιά καλή δραματική κωμωδία του Ελληνικού κινηματογράφου «Στουρνάρα 288», που αναφερόταν στη ζωή δεκάδων διαφορετικών ενοίκων μιας Αθηναϊκής πολυκατοικίας.
Μέσα σε αυτούς ο κλασικός πια Βουλευτής … Καλοχαιρέτας. Αλλά ο Στουρνάρας του σήμερα δεν θυμίζει εκείνη την διαχρονική φιγούρα. Φέρνει απλώς στο μυαλό τον αριθμό αυτής της ιστορικής πολυκατοικίας, το περίφημο 288… Γιατί τόσες είναι οι πολιτικές μεταλλάξεις του «ορφανού του Σημίτη».
Ένας παλιός «σκληρός» της ΚΝΕ που είχε το κομουνιστικό μανιφέστο του Μαρξ για προσκέφαλο, φέρεται – χτες σαν υπουργός και σήμερα σαν διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος – σαν άγαρμπος κοινωνικός «χασάπης». Αν ο Μαρξ μπορούσε να προβλέψει την ύπαρξη του, θα του είχε σίγουρα απαγορεύσει ακόμη και την απλή ανάγνωση του Μανιφέστου από το 1848, με υστερόγραφο που θα είχε εντάξει στο ίδιο το κείμενο…
Δικαιώνει με τον χειρότερο τρόπο ο Στουρνάρας τους σκληρούς θεωρητικούς του αντικομουνισμού- «η εξουσία στα χέρια ενός παλιού κομουνιστή είναι δολοφονικό όπλο». Εκτός αν ο Στουρνάρας είναι ο θιασώτης του «ελληνικού καπιταλισμου» Σταλινικού τύπου… Άλλωστε όλες οι οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, είναι βαθιά Σταλινικό μέτρο..
Use Facebook to Comment on this Post