Το σύνδρομο περιγράφει τον ψυχολογικό “δεσμό”, που ενίοτε αναπτύσσεται μεταξύ θύτη και θύματος…
Όθων Ιακωβίδης (28/VII/2015)
Ο ΤΥΠΟΣ :
Οι “δανειστές” ζητούν την ψήφιση και τρίτων “προαπαιτούμενων” και επιμένουν οι “ελεγκτές” της Τρόϊκα να μπαινοβγαίνουν ελεύθερα στα Υπουργεία.
Η Αντιπολίτευση ζητά τη συμμετοχή της σε πολυκομματική “Κυβέρνηση Ειδικού Σκοπού”.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ:
Ο “βιαστής” ετοιμάζεται για έναν απανωτό, για τρίτη φορά βιασμό τής δημοσίως (καθ’ομολογίαν της) βιαζόμενης, καθ’ έξιν, πλέον….
Μιλάμε για την “πρώτη φορά Αριστερά” (δηλαδή κυβερνητικής παρθένου) “Ελληνική” κυβέρνηση.
Η βιασθείσα (και συνεχώς βιαζόμενη, δημοσίως) δεν διαμαρτύρεται για τους απανωτούς χυδαίους και βάρβαρους βιασμούς, αλλά διαμαρτύρεται διότι ο βιαστής επιμένει να θέλει τους υπηρέτες του να μπαινοβγαίνουν ελεύθερα στο δωμάτιο……
Αξιοσημείωτη εξέλιξη, (που απασχολεί και προβληματίζει την επιστήμη της Ψυχιατρικής) αποτελεί η εκδηλούμενη θερμότατα θέληση των προηγουμένων βιασθεισών (“Ελληνικών”κυβερνήσεων) να πάρουν τη θέση τής τώρα βιαζόμενης, έστω και εν μέρει, έστω και εναλλάξ……. (“όπως βιάζεται η χήρα στο κρεββάτι”) ……