Είμαι ένα μαύρος αλητόγατος και με λένε Ζαμάν. (από το Ζαμάν φου, ή πιο σωστά το γαλλικό “je m’en fous”) Είμαι ενός έτους, χαρούμενος και υπερκινητικός. Μικρός ήμουν αδεσποτάκι, έπειτα ζούσα με άλλες 12(!) γάτες σε ένα σπίτι, στην φιλοζωική ένωση Ηλιούπολης…
Μια μέρα ήρθε κάποιος να μας δει. Ήταν όλο ψι ψι ψι και όλη η γατοπαρέα την είχε καταβρει. Εγώ του έδειξα όμως ότι δεν μασάω από τέτοια (ψι ψι ψι και άχουυυ το μωρέ) και σαν σωστός πανθηράκος του ρήμαξα το χέρι με τα νύχια και τα πρώτα μου δόντια. Έπαιζα μωρέ, δεν ήξερα! Τελικά με πήρε μαζί του, σε ένα σπίτι στα Εξάρχεια. Χαίρομαι για αυτό!
Σαν δεινός θηρευτής πρέπει να κατασπαράξω οτιδήποτε κινείται. Στον ελεύθερο μου χρόνο ”χτυπάω μύγες” ή δαγκώνω το μικρό δάχτυλο του συγκάτοικου (ακόμη και αν αυτός κοιμάται)! Δεν φαίνεται να του αρέσει μερικές φορές αλλά στο πρώτο μιάου τον έχω ρίξει πάλι. Γενικότερα μισώ τις διαταγές. Μ’αρέσει να χοροπηδάω σαν κατσίκι και να μελαγχολώ όταν βρέχει. Πολλές φορές νομίζω ότι είμαι σκύλος, νομίζω ότι πρέπει να δω έναν γιατρό.
Πολλοί με βλέπουν και με αποφεύγουν. Οι κοπέλες στην φιλοζωική φοβόντουσαν, και με το δίκιο τους, ότι δεν θα βρω σπίτι. Είχα καταλάβει ότι φταίει το χρώμα μου. Το έψαξα. Η προκατάληψη αυτή ξεκίνησε λένε επειδή οι πειρατές διάλεγαν μαύρα γατιά για τα πλοία τους προς αποφυγή ανεπιθύμητων ποντικο-επισκεπτών. Έτσι όταν οι άνθρωποι έβλεπαν μαύρες γάτες στις πόλεις, σήμαινε ότι έπονταν λεηλασίες από πειρατές .
Άλλοι πιστεύουν ότι ξεκίνησε η προκατάληψη επειδή οι μαύρες γάτες είναι συνυφασμένες με την μαγεία και λένε ότι συντροφεύαμε τις μάγισσες. Και άλλα τέτοια κουκουρούκου. Μπορώ να πω ότι μου αρέσει πολύ η ιστορία μου, punk rock η φάση, αλλά θεωρώ αστείο,χμμ…γελοίο, να με φοβούνται λόγω χρώματος.
Αλλά τώρα θα μου πείτε εδώ υπάρχουν άνθρωποι που μισούν άλλους ανθρώπους λόγω χρώματος.. και δυστυχώς είναι πολλοί τελευταία… Αλλά σε όποιον δεν αρέσουμε, είπαμε, MPUUU και JAMAN FU! m/ ======= Ευχαριστώ τον Ζαμάν. Να και τα δύο βιντεάκια (γυρισμένα εξαιρετικά!) με την καθημερινότητά του:
Πηγή: www.lifo.gr
