Γράφει ο Παναγιώτης Κεΐσογλου
Πρώτα μας τάισαν Ρωμανό, τώρα μας ταΐζουν προεδρική εκλογή…
ταυτόχρονα κάποιοι που θέλουν να αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι παίζουν με μαεστρικό τρόπο το παιχνίδι του συστήματος αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο και αποκρύπτοντας του όλα όσα διαδραματίζονται στο πολιτικό σκηνικό της χώρας ενώ τα διάφορα τσιράκια τους, κάτι βολεμένοι βουτηρομπεμπέδες καθημερινά σχολιάζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δημιουργούν κλίμα.. Την ίδια ώρα οι συγκυβερνώντες του τρόμου ψήφισαν νύχτα τον προϋπολογισμό, ξεπουλάνε τα πάντα, περνούν εκατοντάδες τροπολογίες για θάλασσες και δάση και ήδη ετοιμάζονται για τα επόμενα οδυνηρά μέτρα.. Μπορεί λόγο του χειμώνα να νυχτώνει νωρίς, νομίζω όμως ότι ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε από το τεχνικό κώμα που μας έχουν βυθίσει..
Δεν μπορεί να τα τρώμε όλα αμάσητα, δεν είναι δυνατόν κάθε μέρα να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Με κάποιο τρόπο πρέπει να σταματήσει αυτός ο αποπροσανατολισμός του κόσμου.
Γιατί όσο εμείς ασχολούμαστε με Χαϊκάλη, Λαζόπουλο, Καμμένο, λεφτά, ΠτΔ, Σαμαρά, μηνύσεις, ηχητικά, απειλές, υποσχέσεις, Ψαριανό, παλτά, Μακρή κλπ, ογδόντα (80) “φωτογραφικές” τροπολογίες, μέσα σε λίγα 24ωρα, πέρασαν από τη Βουλή, στη ζούλα.. 80 τροπολογίες, “κάτω από το τραπέζι”. Η Δημοκρατία, δυστυχώς, νοσεί βαριά. Αν δεν πεθαίνει ήδη..
Μέσα σε όλα αυτά τα κομματικά επιτελεία ετοιμάζονται για εθνικές εκλογές. Μετά την πρώτη ψηφοφορία για την προεδρική εκλογή φαίνεται πως οι πιθανότητες να συγκεντρωθεί ο μαγικός αριθμός των 180 είναι λιγότερες και από το να γυρίσει ο Ρανιέρι στην Εθνική.. Γι’ αυτό ο εξέχουσες προσωπικότητες ( Άδωνης, Βενιζέλος, Μητσοτάκης, Βορίδης κτλ) ζητούν εθνική συστράτευση.. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι με την κυβέρνηση θα συστρατευτούν ακόμα και οι εποχιακοί επισκέπτες μας.. Οι 3 μάγοι, ο Αι Βασίλης, 6 καλικάντζαροι, το νεογέννητο, ο Ιωσήφ κι η Παναγία, όλοι μαζί μας κάνουν 173. Άντε να συστρατευτεί και ο ένοικος της Αμφίπολης, πάμε στους 174. Πάλι δεν του βγαίνει του Πρωθυπουργού. Τι κάνουμε τώρα; Ο Σαμαράς που υποσχόταν πως θα σκίσει τα μνημόνια και θα φέρει σε ένα χρόνο την ανάπτυξη την οποία μας είχε παρουσιάσει αναλυτικά στο Ζάππειο εν τέλη ακολούθησε την πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη υφεσιακή πολιτική. Μια συγκυβέρνηση χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα που δεν ακολούθησε τον δρόμο των μεταρρυθμίσεων αλλά αυτόν της αφαίμαξης της ελληνικής κοινωνίας. Ο Αλέξης τώρα μας λέει ότι θα σκίσει και αυτός το μνημόνιο, θα μαλώσει τους κακούς Ευρωπαίους και θα επαναφέρει τους μισθούς στα προ κρίσης επίπεδα. Τα αίτια όμως που μας οδήγησαν σε αυτή την κρίση κανένας δεν τα αναφέρει. “Είναι ψευτοδίλημμα το ποιος θα σκίσει πιο γρήγορα το μνημόνιο. Και οι μεν και οι δε επιδίδονται σε αντιμνημονιακά αδιέξοδα. Από το μνημόνιο αργά ή γρήγορα θα βγούμε, το θέμα είναι η έξοδος από όλα όσα μας οδήγησαν εκεί..
Τα τελευταία 2,5 χρόνια αφήσαμε στην άκρη την πολιτική και ασχολούμαστε συνεχώς με την παραπολιτική, την επικοινωνία και την διαχείριση. Πέρασαν λοιπόν 2,5 χρόνια χωρίς καμία μεταρρύθμιση, χωρίς καμιά διαρθρωτική αλλαγή, χωρίς να κάνουμε ούτε ένα βήμα μπροστά για να εξαλείψουμε όλους εκείνους τους παράγοντες που μας οδήγησαν στην κρίση και στα μνημόνια. Και έρχεται πάλι η κυβέρνηση και μας ζητάει νέες θυσίες. Πρέπει λέει να πάρουμε νέα μέτρα για να σώσουμε τη χώρα. Μέχρι τώρα ψήφισαν 2 μνημόνια και ένα μεσοπρόθεσμο, έκαναν περικοπές στην υγεία, την παιδεία, έκοψαν μισθούς και συντάξεις, ακόμα και στην αξιοπρέπεια μας κάναμε περικοπές και όλα αυτά για να σώσουμε τη χώρα.. Στο τέλος θα πεθάνουμε κι εμείς και η χώρα δεν θα σωθεί.
Όσο η ελληνική κοινωνία παραμένει ανενεργή και κοιτάει με απάθεια τις εξελίξεις τόσο θα συνεχίζεται αυτή η κατάσταση απλά θα αλλάζουν τα πρόσωπα. Θα συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο τα συμφέροντα και θα χειμάζονται οι μη προνομιούχοι Έλληνες. Θα απομακρύνονται περισσότερο από το προϊόν του μόχθου τους και θα αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς η γνωστή πλέον φράση της νεολαίας.. “Αφού τους ανεχόμαστε.. #καλά_μας_κάνουν
Στη Δημοκρατία όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Οι υγιείς παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, επιθυμούν να οδηγηθούμε σε έναν δρόμο αξιοπρέπειας, προοπτικής και ελπίδας.
Οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας, μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν και στην υπέρβαση του αδιεξόδου και στην διαμόρφωση μιας βιώσιμης πορείας, για την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό.
Αυτό είναι το χρέος μας και σε αυτό.. Θα ανταποκριθούμε. ;;;