Νιώθω ότι είμαι παράνομος. Ήξερα ότι θα συμβεί, αλλά δεν περίμενα να συμβεί τόσο γρήγορα. Το συνειδητοποιώ καθημερινά, σε ότι και αν κάνω. Ότι και αν βλέπω, ότι και αν ακούω, ότι και αν διαβάζω. Ότι και αν σκέφτομαι. Δεν ήμουν έτοιμος για κάτι τέτοιο, δεν το επιθυμούσα. Παρόλα αυτά συνέβη…
Νιώθω λοιπόν παράνομος, γιατί δηλώνει νόμιμος, με στόμφο, ο Ε. Βενιζέλος, που εκτός των άλλων είχε στο σπίτι του μια λίστα, κάτι απόρρητα σχέδια άμυνας και ποιος ξέρει τι άλλο.
Νιώθω παράνομος, γιατί σχεδόν πια, είναι…
μονόδρομος επιβίωσης.
Νιώθω παράνομος, γιατί αυτοί που δηλώνουν νόμιμοι και λάτρεις της νομιμότητας, έχουν κάνει και κάνουν το μεγαλύτερο κακό σε αυτόν τον τόπο.
Νιώθω παράνομος γιατί έτσι νιώθω ελεύθερος.
Νιώθω παράνομος γιατί έστω και έτσι αναγνωρίζω την ύπαρξη και το όριο, κάποιου νόμου, σε αντίθεση με τους «νόμιμους», που δεν αναγνωρίζουν κάποιο όριο.
Νιώθω παράνομος, γιατί είναι νόμιμος ο Σαμαράς, που με εκπληκτική ευκολία κάνει τα αντίθετα, από αυτά που υποσχέθηκε στους πολίτες του, υποκλέπτοντας τους –και πάλι- την ψήφο.
Νιώθω παράνομος, γιατί με τέτοια ποιότητα και τόση ποσότητα νομιμότητας, καλό είναι να είσαι απέναντι.
Νιώθω παράνομος γιατί θέλω κι εγώ να δοξαστώ. Γιατί θέλω να με υπολήπτονται οι συμπολίτες μου και να μου στήσουν ανδριάντα, όπως σε τόσους και τόσους «νόμιμους πατριώτες», μεγάλης κλάσης.
Νιώθω παράνομος, γιατί θέλω να έχω την πραγματική εύνοια των ΜΜΕ.
Νιώθω παράνομος για να έχω αξιόλογους συναδέλφους. Το απαύγασμα δηλαδή, του επιχειρηματικού, οικονομικού, ακαδημαϊκού και πολιτικού κατεστημένου της χώρας.
Νιώθω παράνομος, γιατί δεν αντέχω την νομιμότητά τους.
Νιώθω παράνομος, γιατί είναι νόμιμος ο Προβόπουλος, ο Στουρνάρας, ο Κόκαλης, ο Παπανδρέου, ο Λοβέρδος, ο Πρετεντέρης και καμιά 200αριά ακόμα.
Νιώθω παράνομος, γιατί καλύτερα …παρά, αντί για …υπό.
Νιώθω παράνομος, γιατί έμαθα από μικρός να παίζω κρυφτό.
Νιώθω παράνομος, γιατί συλλαμβάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται, παραβατικά. Να βρίζει, να μισεί, να κάνει δολοφονικές σκέψεις κλπ
Νιώθω παράνομος, γιατί συλλαμβάνω τον εαυτό μου να γοητεύεται από το παράνομο.
Νιώθω παράνομος, γιατί ξέρω ότι το παράνομο, υπό προϋποθέσεις, μαζικότητας μαχητικότητας, οργάνωσης, είναι πολύ αποτελεσματικό.
Νιώθω παράνομος, γιατί έχει ενδιαφέρον.
Νιώθω παράνομος για να κρατηθώ καθαρός, μακριά από την σαπίλα τους.
Νιώθω παράνομος γιατί έχω περάσει με κόκκινο. (μια φορά στην Αλίμου).
Νιώθω παράνομος, γιατί είναι όλοι παράνομοι γύρω μου. Φίλοι, συγγενείς, γνωστοί, χρωστάνε, σε τράπεζες εφορίες, κρύβονται από ελεγκτές, τηλέφωνα, εισπρακτικές. Δεν απαντάνε σε απόκρυψη, σε μη γνωστούς αριθμούς.
Νιώθω παράνομος γιατί και εγώ χρωστάω, κρύβομαι, αποφεύγω τηλεφωνήματα.
Νιώθω παράνομος, γιατί θέλω να είμαι έτοιμος για όσα έρχονται.
Νιώθω παράνομος γιατί με ανάγκασαν να γίνω και κάνουν ότι μπορούν για να παραμείνω ως τέτοιος.
Νιώθω παράνομος επειδή έτσι γεννήθηκα.
Νιώθω παράνομος επειδή δεν μου άφησαν άλλο δρόμο.
Νιώθω παράνομος γιατί θέλω να κάνω αυτούς παράνομους. Σύντομα.
Νιώθω παράνομος, επειδή το οφείλω στον εαυτό μου και σε όλους μας.
(Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος 14 του Unfollow)