Εμφανίσου, μην ντρέπεσαι

δημιουργία, για άποψη, για πρόταση που θα περίμενε κανείς να έχει αναδειχθεί πολύ εύκολα η επόμενη πνευματική ηγεσία της χώρας. Αντ’ αυτού όμως, παρατηρείται μια στασιμότητα, μια ανεπάρκεια, μια ανακύκλωση της βλακείας, που ταίριαζε απόλυτα ”στα χρόνια τα εύκολα.”

Με το κιάλι να διαβάσεις ένα άρθρο με ουσία και βαρύτητα, με το κιάλι ψάχνεις έναν άνθρωπο να εμπνέει( και κυρίως να απαντά επί της ουσίας), με το κιάλι επίσης να δεις τέχνη που ηγείται και σε πάει 2 βήματα παραπέρα.

Δεν μπορεί να θεωρηθεί πνευματική ανάπτυξη η σάτιρα της σαχλαμάρας με σεξιστικά αστειάκια Γυμνασίου, που επί δεκαετίες ανακυκλώνεται από τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα. Ούτε οι διάφοροι Lifestyle συγγραφείς και λογοτέχνες, που ρευστοποιούν τη μιάμιση επιτυχία τους με κάθε τρόπο και κάθε μέσο στον ”αγώνα” για την επιβίωση. Ακόμη και η τηλεόραση-που με την πνευματικότητα λίγη σχέση έχει βέβαια-είναι ακόμη στην εποχή του να μιλήσουμε βλάχικα να γελάσει ο κόσμος-τόση δημιουργικότητα.

Στο κομμάτι του Τύπου- και κυρίως πλέον του Διαδικτύου- πολύ σπάνια θα υπάρξει κάτι που πραγματικά να θεωρηθεί υπέρβαση και να αποτελεί ένα δρόμο που διανθίζει και δεν εγκλωβίζει. Παρόλο που υπάρχει η δυνατότητα στον καθένα από εμάς της δημόσιας έκφρασης, κυριαρχεί απόλυτα η κληρονομιά του κιτρινισμού, αποτέλεσμα βεβαίως και της προτίμησης των κοινών που διψούν για “ΣΟΚ” και “ΦΡΙΚΗ”.

Οι προτιμήσεις όμως του κοινού δεν απενοχοποιούν την πνευματική τρικυμία του σήμερα: αποδεδειγμένα κάτι που αξίζει θα βρει το δρόμο του, έστω και αν αφορά τη μειοψηφία, ιδιαίτερα δε σε μια εποχή που η πληροφορία διαχέεται με ταχύτητα φωτός.

Υπάρχει εκεί έξω ένα κράμα έντονων συναισθημάτων που αναζητούν τη μελωδία τους, τη γλώσσα τους, την αποτύπωση τους, την επεξήγηση τους: ο πνευματικός του σήμερα αλλά και ο αυριανός γεννιέται μέσα από τέτοια συναισθήματα, δημιουργεί με βάση τέτοιες ανάγκες, επικοινωνεί τα δύσκολα όχι τα ανώδυνα. Μπορεί σαν χώρα να σταματήσαμε να παράγουμε ύλη, δεν πάψαμε ποτέ να παράγουμε όμως ταλέντο και δημιουργικότητα.

Ήρθε λοιπόν ο καιρός αυτό που γεννιέται σε συνθήκες ..καλλιτεχνικές, να αντικαταστήσει τις τσιχλόφουσκες των τελευταίων ετών, να βγει στην επιφάνεια έργο και δημιουργία αντάξιο της Ελλάδας ως ιδέα, και όχι ως μιας αποχαυνωμένης κοινωνίας.

photo: freegreatpicture.com