Το κυνήγι της φυσικής ομορφιάς

Αγοράζουμε φυσικά καλλυντικά με την πεποίθηση ότι τα συστατικά τους είναι πιο αγνά, άρα πιο ευεργετικά για το δέρμα, την υγεία μας και το περιβάλλον. Σωστό. Ωστόσο, κάποιοι ισχυρίζονται…

ότι ένα φυσικό καλλυντικό, αν δεν επεξεργαστεί σωστά, είναι αμφιβόλου ποιότητας. Σωστό κι αυτό. Υπάρχουν πολλά προϊόντα που περιέχουν συνθετικά και χάρη στο έξυπνο μάρκετινγκ πλασάρονται σαν «φυσικά», γιατί δυστυχώς ούτε στην Ελλάδα ούτε στο εξωτερικό υπάρχει κάποια νομοθεσία που να αποσαφηνίζει τον όρο «φυσικό καλλυντικό». Πώς όμως θα τα αναγνωρίζουμε, εφόσον δεν υπάρχει κάποια νομοθεσία σχετικά με το τι πρέπει να περιέχει ένα καλλυντικό για να θεωρείται φυσικό;

«Ένα προϊόν θεωρείται φυσικό ή βιολογικό όταν η πλειονότητα των συστατικών του είναι φυσικής προέλευσης ή όταν περιέχει σημαντικό ποσοστό βιολογικά πιστοποιημένων συστατικών. Ταυτόχρονα δεν πρέπει να περιέχει χημικές ουσίες που έχουν ενοχοποιηθεί για διάφορες παρενέργειες και που επιβαρύνουν το περιβάλλον», εξηγεί η Νίκη Κουτσιανά, φαρμακοποιός και πρόεδρος της εταιρείας Apivita. «Όσον αφορά τα καλλυντικά που χαρακτηρίζονται ως “bio-eco” ή «βιολογικά-οικολογικά», πρέπει να έχουν πιστοποίηση από έναν αναγνωρισμένο οργανισμό πιστοποίησης (σ.σ. όπως ο ECOCERT, ο ICEA κ.ά.) και να ακολουθούν το πρότυπο που ορίζει ο συγκεκριμένος οργανισμός», προσθέτει.

Πηγή: vita.gr