Αφετηρία αλυσιδωτών εξελίξεων αποτελεί η δημόσια αντιπαράθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με την Κομισιόν για το πρώτο ελληνικό Μνημόνιο, καθώς στην ουσία προλειαίνεται ο δρόμος για το …
επόμενο κούρεμα του ελληνικού χρέους και την αναδιάταξη συμμαχιών στην κεντρική οικονομική και πολιτική σκηνή. Με τις κεντρικές τράπεζες να έχουν εξαντλήσει μεγάλο μέρους του οπλοστασίου τους, την ανάπτυξη να απέχει πολύ και τις κοινωνίες σε κατάσταση σοκ οι πολιτικές αποφάσεις είναι πλέον επιτακτική ανάγκη. Αυτό κρύβεται πίσω από την παρέμβαση του Ολιβιέρ Μπλανσάρ με δηλώσεις-απάντηση στον Όλι Ρεν.
Στην πραγματικότητα ο Μπλανσάρ, όπως και το έγγραφο του ΔΝΤ, ο Γιούνκερ και ο Τζόνσον δεν ανακαλύπτουν τον τροχό, επαναφέρουν τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και υπάρχουν ακόμα από τις καθυστερημένες αποφάσεις των ευρωπαίων και από την κωλυσιεργία στην ανάληψη ουσιαστικής δράσης. Αυτό που αξιωματούχοι του ΔΝΤ και των ΗΠΑ αναφέρουν άλλωτε ευθέως και άλλωτε συγκεκαλυμμένα είναι η ανάγκη για τη διαμόρφωση σταθερού μηχανισμού και διαδικασιών επίλυσης δημοσιονομικών κρίσεων.
Επισημαίνουν ότι παρά τα δυο κουρέματα που έχει υποστεί το ελληνικό Δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο. Το ΔΝΤ προσπαθώντας να επιταχύνει τις εξελίξεις ανέδειξε το θέμα με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές που οδήγησε σε βαθύτερη ύφεση και άρα εκτόξευση του χρέους. Οι Ευρωπαίοι απέφυγαν εντέχνως να τοποθετηθούν καθώς θα άνοιγε τη συζητηση για κούρεμα.
Ο Σόιμπλε έσπευσε και τώρα να διαψεύσει τα σενάρια για νέο κούρεμα αμφισβητώντας παράλληλα την απόφαση του Eurogroup για πεαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, στα πλαίσια μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, εν όψει των γερμανικών εκλογών τον Σεπτέμβριο. Η αγχώδης διάψευση όμως οδήγησε τον Σόιμπλε σε ένα οικονομικό και πολιτικό χαρακίρι, ανοίγοντας πέραν πάσης αμφιβολίας τη συζήτηση σε όλα τα διεθνή φόρα.
Η ελληνική κυβέρνηση είχε προσπαθήσει να αρθρώσει λόγο και να τοποθετηθεί προ μιας εβδομάδας με τον Γιάννη Στουρνάρα να δηλώνει ότι η Ελλάδα αξίζει μια νέα ελάφρυνση του χρέους, ενώ σε άλλη φάση χρησιμοποίηση και τον όρο αναδιάρθρωση. Επισήμως η Ελλαδα ζητά την απευθείας δανειοδότηση των τραπεζών από τον ESM ώστε να μειωθεί -έστω και λογιστικά- το χρέος κατά 50 δισ.
Μια μέρα μετά η Κριστίν Λαγκάρντ με δηλώσεις στη NET άφησε να διαφανεί η σύμπνοια απόψεων, κλείνοντας ουσιαστικά το μάτι στον Έλληνα υπουργό Οικονομικών…
Η πρωτόγνωρη εξωστρέφεια του ΔΝΤ και αυτή τη φορά έχει τον ίδιο στόχο, η ανάγκη όμως έχει καταστεί επιτακτική, όχι τόσο για τη νέα διάσωση της Ελλάδας, αλλά γιατην αποδέσμευση υγειών δυνάμεων και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Όπως εκτιμούν το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και ο ΟΟΣΑ η παρατεινόμενη αδναμία της οικονομίας της Ευρωζώνης -την οποία ο Νοβότνι χαρακτηρίζει αδύναμο κρίκο- δρα ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας. Παράλληλα οδηγεί σε επιθετική ανατροπή του status quo, εξέλιξη η οποία αναμένεται να έχει ιδιαίτερα επιβαρυντικές επιτπώσεις.
Τι χρεώνει ο Μπλανσάρ στην Ευρώπη
Καθυστερήσεις και κακή εκτίμηση των πραγμάτων για τη δημοσιονομική αναδιάρθρωση της Ελλάδας, παραδέχεται και ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ, λίγες μέρες μετά το “mea culpa” του χρηματοπιστωτικού οργανισμού για τη χώρα μας. Επιρρίπτει όμως την ευθύνη γι’ αυτό κυρίως στην αναποφασιστικότητα των Ευρωπαίων εταίρων.
Σε συνέντευξή του, το Σάββατο στο γαλλικό κρατικό ραδιόφωνο “France Inter”, ο Μπλανσάρ κληθείς να σχολιάσει την έκθεση του ΔΝΤ που προκάλεσε έριδα με την ΕΕ αλλά και έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας, είπε ότι “πράγματι, δεν ήταν ιδανικά τα πράγματα, χάσαμε πιθανώς χρόνο.”
“Φυσικά, θα έπρεπε να είμαστε έτοιμοι να επαναδιαπραγματευθούμε το χρέος στην αρχή, για να δώσουμε περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα, έτσι ώστε να μπορέσει να αντεπεξέλθει πιο εύκολα, αλλά στο ευρωπαϊκό πλαίσιο της εποχής εκείνης, οι συνθήκες δεν ήταν έτοιμες”, επεσήμανε ο Μπλανσάρ ρίχνοντας την ευθύνη γι’ αυτό κυρίως στους Ευρωπαίους ηγέτες λέγοντας πως “ήταν εντελώς αντίθετοι, φοβούμενοι τη μετάδοση των προβλημάτων και σε άλλες χώρες.”
Προσπαθωντας να κρατήσει τα προσχήματα δήλωσε ότι μια αναδιάρθρωση εκείνη την περίoδο “θα είχε συνέπειες μετάδοσης πιθανόν καταστροφικές, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για την υπόλοιπη Ευρώπη”, αναγνώρισε όμως και ο Μπλανσάρ.
Ταυτόχρονα επεσήμανε ότι παρά τη λύση της αναδιάρθρωσης “το χρέος εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλό”, σημειώνοντας ότι οι επενδυτές εξακολουθούν να είναι απρόθυμοι να δανείσουν στην Ελλάδα και πως “η επίδραση ενός βαρέως χρέους, επιβραδύνει την επιστροφή της Ελλάδας σε μια αποδεκτή ισορροπία.”
Χαρακτήρισε λάθος εκτίμηση την παραδοχή του ΔΝΤ για υποτίμηση των επιπτώσεων των μέτρων λιτότητας στην ανάπτυξη αλλά έσπευσε να δικαιολογήσει λέγοντας πως “δεν υπάρχει κάποιο δόγμα, βασιζόμαστε στη θεωρία, σε αυτό που συνέβη σε πολλές χώρες προηγουμένως, και μερικές φορές κάνουμε λάθος.”
“Κάναμε ό,τι καλύτερο αυτή τη χρονική περίοδο” αλλά το ΔΝΤ, επανέλαβε, δεν εφαρμόζει ένα δόγμα, αλλά επέδειξε “πραγματισμό μπροστά σε μια τρομερά πολύπλοκη πραγματικότητα.”
sofokleousin.gr
