Ερευνητές από το Ινστιτούτο Υγιεινής και Εφαρμοσμένης Ανοσολογίας στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης δοκίμασαν νερό από 21 πηγές στην Αυστρία και 18 αγιάσματα στη
Βιέννη και βρήκαν δείγματα που περιείχαν έως και 62 εκατομμύρια βακτήρια ανά ml νερού, και κανένα από αυτά δεν είναι ασφαλή για κατανάλωση. Οι δοκιμές έδειξαν ότι το 86% απο τα αγιάσματα, που χρησιμοποιούνται συνήθως σε τελετές βάπτισης, είχαν μολυνθεί με κοινά βακτηρίδια που βρίσκονται στα περιττώματα, όπως το E. coli, ο εντερόκοκκος και το καμπυλοβακτηρίδιο, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε διάρροια, κράμπες, κοιλιακό άλγος, και πυρετό.
Νιτρικά άλατα, που βρίσκονται συνήθως στα λιπάσματα από τα αγροκτήματα, εντοπίστηκαν επίσης στο νερό. Σε περίπτωση κατάποσης, το νερό που περιέχει νιτρικά πάνω από το μέγιστο επίπεδο ρύπων θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρές ασθένειες, ιδιαίτερα σε βρέφη ηλικίας κάτω των 6 μηνών, τα οποία μπορεί να οδηγηθούν στο θάνατο εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, σύμφωνα με το αμερικανική Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος .
«Πρέπει να προειδοποιήσουμε τους ανθρώπους να μην πίνουν νερό από τις πηγές αυτές,” είπε ο Δρ Alexander Kirschner, ερευνητής της μελέτης και μικροβιολόγος στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό νερό και υγεία, επίσης διαπίστωσε ότι όλες οι πηγές σε εκκλησίες και παρεκκλήσια νοσοκομείου περιείχαν βακτήρια – όσο πιό πολυάσχολη η εκκλησία, τόσο περισσότερα τα βακτήρια.
“Αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα πρόβλημα που μέχρι σήμερα έχει υποτιμηθεί, ειδικά στα νοσοκομεία, δεδομένου ότι υπάρχουν εκεί πολλοί άνθρωποι με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, είπε ο Kirschner.
Έχουν υπάρξει πρόοδοι που γίνονται για την πιό υγιεινή χρήση του αγιασμού, συμπεριλαμβανομένης της εφεύρεσης ενός ιερού διανομέα νερού πριν από μερικά χρόνια από έναν Ιταλό ιερέα, ενώ μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η προσθήκη αλατιού (στα συνιστώμενα επίπεδα του 20 τοις εκατό) μπορεί να βοηθήσει την απολύμανση του νερού.
Αλλά ο Kirschner προειδοποιεί ότι το αλάτι δεν είναι ένας αξιόπιστος τρόπος για την πρόληψη της μόλυνσης και συστήνει αντ’ αυτού ότι οι ιερείς πρέπει να αλλάζουν τακτικά τον αγιασμό στις εκκλησίες και να ενημερώνουν τους πιστούς σχετικά με τους κινδύνους, καθώς και για την ιστορία με τις ιερές πηγές.