Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Οι “Επώνυμοι” (Σ.Σ Το ορθό: Γνωστοί, Αναγνωρίσιμοι) είναι προνομιούχοι, επειδή
τα λεγόμενα, αναφορές, διαπιστώσεις τους λαμβάνονται σοβαρά υπ’όψιν…
περισσότερο από όλους τους άλλους …. “ανώνυμους” /άσημους /άγνωστους.
Προξενεί αίσθηση – και συζητείται, αναλύεται – όταν ο τάδε (Πρωθυπουργός,
Υπουργός, Καλλιτέχνης, Καθηγητής, ΘΩΚΟΥΧΟΣ) είπε κάτι το οποίο ήδη το
γνωρίζαμε (;).
Που το κουβέντιαζαν τις προάλλες στα καφενεία οι θαμώνες, στα μαντριά (όχι τα
πολιτικά) οι τσοπάνηδες, το έγραψαν οι αρθρογράφοι, το φώναζαν οι
δημοσιογράφοι, αλλά, φεύ, κανείς δεν το πρόσεχε.
Προφανώς: Δεν ενδιαφέρει το τι (λέγεται), αλλά το ποιός (το λέει).
Χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Στις εκθέσεις πινάκων ζωγραφικής, ο άσχετος “ειδήμων” φιλότεχνος – πριν
αποφανθεί περί της αξίας του έργου – φορά τα γυαλιά του, διαβάζει την
υπογραφή, αυθυποβάλλεται και το ….. αξιολογεί (!).
Κάποτε, σε πρωτοσέλιδο, με μεγάλη φωτογραφία, τ. Πρωθυπουργός ενημέρωνε:
“SOS. Κινδυνεύουμε στην Ευρωζώνη αν δεν πάρουμε έκτακτα μέτρα”.
(΄Εκτακτο, πρωτόγνωρο, πρωτάκουστο, ….. sauce πληροφόρησης !).
τ. Διοικητής της Τρ. της Ελλάδος – απερχόμενος – καταπλήσσει (με τις γνώσεις
πρωτοετούς φοιτητή Οικονομικών):
“Τα μονοπώλια ανεβάζουν τις τιμές και τον πληθωρισμό”
Επιφοίτηση άνωθεν προφανώς. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Φαίνεται ότι οι “Επώνυμοι” διαθέτουν επίνοια. Κάποιοι και επίπνοια/ θεία έμπνευση,
γι’ αυτό και τυγχάνουν ευρύτατης αποδοχής οι κοινοτοπίες, φληναφήματά τους.
Είμαστε – οι δύσμοιροι – “ευλογημένοι”, αφού ο τόπος μας βρίθει ….. “χαρισματικών,
θεόπνευστων”, οι οποίοι ανακαλύπτουν (όψιμα) αβίαστα τα ήδη γνωστά, ή – και –
αυτονόητα.
Αλλά και γιατί διαθέτει πληθώρα αφελών ιθαγενών, που (λόγω απαιδευσίας)
εθίζονται στον θαυμασμό και τον εκστασιασμό, εξ αφορμής του “ονόματος”/τίτλου/
περιτυλίγματος, και όχι περιεχομένου.
ΥΓ. Αν υποθέσουμε πως το παρόν κείμενο δεν ήταν δικό μου αλλά του:
Πατριάρχη, Πλανητάρχη, Πάπα, Φιλοσόφου, Ακαδημαϊκού, Νομπελίστα,
Αρχηγού Κόμματος (που ψηφίζετε) ή Ηγέτη Κόμματος (που αντιπαθείτε),
δημοφιλούς Ηθοποιού ή Τραγουδιστή, Προέδρου της ποδοσφαιρικής ομάδας
σας – ή της αντίπαλης – του αδελφικού σας φίλου ή του ορκισμένου εχθρού σας,
θα το αξιολογούσατε ανεπηρέαστα, ανεξάρτητα από το πρόσωπο από το οποίο
προέρχεται;
Δεν νομίζω.