Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε.
Είχα μία μικρή ελπίδα ότι, θα λάβαινα κάποια – έστω – τυπική απάντηση, στην συστημένη επιστολή με αρ. παραστατικού 06600021…..162, που σας απέστειλα στις 29 Σεπτεμβρίου 2011. Δυστυχώς οι ελπίδες μου διαψεύστηκαν.
Κατανοώ βέβαια, τα πολλά θέματα με τα…
οποία είστε επιφορτισμένος.
Άλλωστε τώρα πια γνωρίζω, όπως και πολλοί Έλληνες, τις απαντήσεις στα ερωτήματα, της επιστολής μου, που τότε ήταν αδύνατο να φαντασθώ. Δηλαδή την παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας για τη «δήθεν» εξόφληση του μεγάλου δημόσιου χρέους κ.λ.π. κ.λ.π.
Όμως, εξοχότατε κ. πρόεδρε, η σημερινή μου επιστολή, (την οποία σας αποστέλλω), έχει άλλο θέμα.
Συγκεκριμένα, παρακολούθησα πρόσφατη συνέντευξη του ομολόγου σας, προέδρου της Ισλανδίας κ. ΟΛΑΦΟΥΡ Ρ. ΓΚΡΙΜΣΟΝ, στο Νταβός, με θέμα την κατάσταση της οικονομίας της Ισλανδίας, τώρα, μετά τη χρεοκοπία του 2008-09.
Βλέποντας αυτή τη συνέντευξη και ακούγοντας τον πρόεδρο της χώρας αυτής, -που ως γνωστόν πέρασε πολύ μεγάλη οικονομική κρίση και κατάφερε, τελικά, να ορθοποδήσει,-να εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο, αυτός αντιμετώπισε το συγκεκριμένο θέμα, θυμήθηκα και προσέτρεξα στο documenter «ΕΞΑΝΤΑΣ» του εξαίρετου δημοσιογράφου της Ε.Ρ.Τ. Δ. Αυγερόπουλου, που προβλήθηκε στις 8-3-2012 στο κρατικό κανάλι της ΝΕΤ, με τίτλο: «ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ VIKINGS». Σ’ αυτό το documenter, που ελπίζω να είδαν πολλοί Έλληνες περιγράφεται, πώς μια χώρα που ήταν 3η στον κόσμο, στο κατακεφαλήν εισόδημα, οδηγήθηκε στη χρεοκοπία.
Στο documenter, μιλάει για την κρίση, ο πρόεδρος κ. ΟΛΑΦΟΥΡ Ρ. ΓΚΡΙΜΣΟΝ, και μεταξύ άλλων λέει: Στο καπιταλιστικό σύστημα, κυριαρχεί ένα δόγμα που λέει,
«…αν επιτραπεί στις τράπεζες ν’ αναπτυχθούν, θα φέρουν ευημερία σ’ όλους. Όμως αυτό, απεδείχθη, μια λανθασμένη, μια πολύ επικίνδυνη πολιτική…»
Και συνεχίζει: «…μου ζητήθηκε να υπογράψω απόφαση της κυβέρνησης, με την οποία, απλοί πολίτες της Ισλανδίας, αγρότες, ψαράδες, γιατροί, νοσοκόμες, νέοι, ηλικιωμένοι συνταξιούχοι, θα έπρεπε, να θεωρηθούν υπεύθυνοι, -και να πληρώσουν (!!!)- την αποτυχία (ζημιά) των ιδιωτικών τραπεζών…»
Συνεχίζοντας ο πρόεδρος της Ισλανδίας λέει: «…να το θέσω και λίγο διαφορετικά. Έχουμε ένα σύστημα στο οποίο, όταν οι τράπεζες έχουν επιτυχίες (κέρδη), αυτά μοιράζονται στους μετόχους, στους τραπεζίτες με bonus κ.λ.π. και όταν αυτές χρεοκοπούν, τότε έχουμε μεγάλη φορολογία των απλών ανθρώπων.
Με απλά λόγια.
Τα κέρδη των τραπεζών, ιδιωτικοποιούνται, ενώ οι ζημίες, κρατικοποιούνται…»
Κατέληξε δε λέγοντας: «…εγώ λοιπόν καλούμαι να αποφασίσω, αν είμαι με το λαό και τους απλούς πολίτες ή με τους τραπεζίτες.
Αποφασίζω λοιπόν να είμαι με το λαό!!
Οι τράπεζες είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις, έπαιξαν και έχασαν. Να τεθούν υπό κρατικό έλεγχο. Γιατί θα πρέπει να τις σώσουν οι πολίτες;
Οι τράπεζες δεν είναι οι «ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ»!!
Προκηρύσσω λοιπόν δημοψήφισμα, για να αποφασίσουν οι ίδιοι οι πολίτες τι θέλουν.»
Περιττό, εξοχότατε κ. πρόεδρε, να σας θυμίσω πόσο έξαλλοι έγιναν κάποιοι …Δημοκράτες, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την απόφαση αυτή του προέδρου OLAFOYR R. GRIMSON.
Έφτασαν μάλιστα στο σημείο, να ονομάσουν την Ισλανδία, «ΚΟΥΒΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ»!!!
Για την ιστορία, να σας πώ ότι, στο δημοψήφισμα, οι Ισλανδοί αποφάσισαν με συντριπτική πλειοψηφία ΟΧΙ!
Ακολούθησαν διαβουλεύσεις, μείωση του χρέους, καλύτεροι όροι, αλλά και πάλι ο πρόεδρος δεν υπέγραψε και προκήρυξε 2ο δημοψήφισμα, το αποτέλεσμα του οποίου ήταν και πάλι ένα ηχηρό ΟΧΙ.
Με αυτές τις πολιτικές αποφάσεις του προέδρου της, η Ισλανδία στάθηκε στα πόδια της και είναι τώρα σε ρυθμούς ανάπτυξης.
Όλα αυτά-όπως προανέφερα-περιγράφει ο Δ. Αυγερόπουλος στο documenter του με τον τίτλο: «ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ VIKINGS»
Αλλοίμονο! Μαθήματα δημοκρατίας, στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία;
Δεν γνωρίζω κ. Πρόεδρε, αν συμφωνείτε ή όχι με τον τίτλο, αλλά είμαι σίγουρος ότι αν γινόταν δημοψήφισμα, για το αν συμφωνεί ο Ελληνικός λαός με αυτόν τον τίτλο, πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν ένα συντριπτικό ΝΑΙ!
Διότι πράγματι οι Ισλανδοί μας έδωσαν-και όχι μόνο σε μας- «μαθήματα δημοκρα-τικής διαχείρισης κρίσης»
Εκεί, δε χρειάστηκε να ξεπουλήσουν τη χώρα τους και να φτωχοποιήσουν το λαό, για να ξεχρεωθούν οι τράπεζες και πληρωθεί ένα …«αγνώστου προελεύσεως και ύψους» χρέος.
Εκεί αποφάσισε ο λαός για τις τύχες του.
Εδώ, κάποιοι αποφάσισαν «πρίν από μας, για μας».
Καλώς ή κακώς, όλα αυτά θα, κάποτε, γραφτούν στην Ιστορία.
Τότε εξοχότατε κ. πρόεδρε τα παιδιά μας & τα εγγόνια μας θα διαβάζουν, στα ιστορικά κείμενα εκείνης της εποχής:
«…τότε, πρόεδρος στην Ισλανδία ήταν ο κ. OLAFOYR R. GRIMSON,
πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ήταν ο κ. ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ…»
Με τον προσήκοντα σεβασμό
Ηρακλής Σκορδαλός
Λιβαδειά
Use Facebook to Comment on this Post