Ελλάδα, η χώρα των μύθων και των υπερβολών. Η ερατεινή κατ’ άλλα πατρίδα, που δεν παραλείπει όμως με την κάθε ευκαιρία να επαναλαμβάνει τον εαυτό της να αποθεώνει το έλασσον και να επικρίνει το μείζον……
Μια τέτοια κατάσταση αμετροέπειας νομίζω πως βιώσαμε όλοι οι Έλληνες τη περασμένη εβδομάδα με την περίφημη άντληση από τις αγορές μέσω ομολόγου κάπου 3 δισ. ευρώ. Με τις διθυραμβικές ιαχές που επακολούθησαν, την ενορχηστρώσει της κυβέρνησης, θα νόμιζε κανείς ότι μονομιάς ο ελληνικός ουρανός άρχισε να βρέχει χρήματα, ή, ότι ικανοποιήθηκαν οι προαιώνιοι πόθοι μας και η Κωνσταντινούπολη έγινε πάλι ελληνική! Τι άλλο να υποθέσει κανείς ακούγοντας τις δηλώσεις των κυβερνητών μας του ύφους «ανάσταση της οικονομίας», «το τέλος του Γολγοθά», «είμαστε αυτεξούσιοι», «ιστορική μέρα»;
Προς στιγμή, δεν σας κρύβω, πήγα να ζητωκραυγάσω κι εγώ. Σκέφτηκα, μάλιστα, να χτυπήσω την πόρτα της κυράς Βασιλικής, της γειτόνισσας μου, και να την ασπαστώ από εθνική υπερηφάνεια. Έτσι δεν κάνουμε εμείς οι Έλληνες σε μεγάλες εθνικές στιγμές; Ύστερα όμως συλλογίστηκα, ότι εάν είχε σηκωθεί ο «ο μαρμαρωμένος βασιλιάς» και είχαν ηχήσει οι καμπάνες στην Αγιά Σοφιά, πρώτη η κυρά Βασιλική ως θεούσα που είναι θα είχε πληροφορηθεί το χαρμόσυνο γεγονός και θα είχε σπεύσει η ίδια περιχαρής στην οικία μου. Μετά, βγήκα στο μπαλκόνι μου κι έριξα μια ματιά στο δρόμο. Εις μάτην. Δεν είδα κάποιον σημαιοστολισμό, κι ούτε παραληρούντα πλήθη έμπλεα από εθνική υπερηφάνεια. Άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Να υποψιάζομαι ότι κάποια «φούσκα» μας σκάσανε πάλι οι μπαγαπόντηδες της πολιτικής. Επέμεινα λίγο ακόμη, μήπως κάτι εγώ δεν καταλάβαινα. Πήρα δύο-τρεις φίλους στο τηλέφωνο, που ξέρω πως χειμάζονται, και τους ρώτησα αν άλλαξε κάτι στη ζωή τους. Ο ένας εξακολουθούσε να παραμένει άνεργος και οι άλλοι δύο έβριζαν τον εργοδότη τους που αρνείται να τους καταβάλει τους μισθούς που τους χρωστάει από το περασμένο καλοκαίρι. Μπήκα αμέσως όπως αντιλαμβάνεστε στο νόημα, και ευτυχώς αυτή τη φορά δεν πρόλαβα να προδοθώ από τα λόγια τα ψεύτικα και τα μεγάλα………….ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ