Καθώς εισερχόμαστε στην αγία περίοδο της τεσσαρακοστής ο ελληνισμός συνταράσσεται από μια νέα δοκιμασία για τον λαό της Κύπρου μετά το τραγικό δίλημμα για «κούρεμα ή χρεοκοπία» στο ….
οποίο την υποβάλλουν πολιτικοί της και οι πολιτικές που εφήρμοσαν, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Οι σύγχρονοι «Νέρωνες» πολιτικοί σπάνε κάθε χρονικό ρεκόρ αφερεγγυότητας, προκαλούν δισεπίλυτα προβλήματα και “καίνε” με τις επιλογές τους, την ίδια τους τη χώρα. Δεν διστάζει κανείς τους πλέον, με κύριο όπλο το ψεύδος, να αναρριχηθούν ταχύτατα στην εξουσία. Μετά την κατάκτηση της εξουσίας, πλέον πέφτουν οι μάσκες το ίδιο ταχύτατα. Ο χρόνος πιέζει, τα σχέδια επίσης. Και φως στον ορίζοντα δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει γιατί λείπουν ηγετικές φυσιογνωμίες που να έχουν σπουδάσει στο σχολείο της πολιτικής, την Ιστορία. Πολιτικοί υπάρχουν. Πολιτικοί χωρίς κενά ιστορικής μνήμης όμως ελάχιστοι. Είναι γεγονός.
Η λειψανδρία ηγετών ταλανίζει τον ελληνισμό αλλά και την παγκόσμια κοινότητα και ίσως έτσι εξυπηρετείται καλύτερα το «διαίρει και βασίλευε» που βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή πλέον παντού. Χαμηλής ικανότητας πολιτικοί και άβουλες προσωπικότητες υπηρετούν σαφώς καλύτερα τα σχέδια της παγκόσμιας τάξης (ή μάλλον αταξίας). Η αιτία παντού κοινή, έτσι το ίδιο συμβαίνει και εδώ. Ελλάδα και Κύπρος ταλανίζονται από προβλήματα ίδιας αιτίας και ως πρότυπο λύσης δεν θα μπορούσε να είναι εκείνος που ενώνει το ανατολικότερο με το δυτικότερο άκρο του ελληνισμού.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας με καταγωγή εκ Κερκύρας και με μητέρα από τη μαρτυρική μεγαλόνησο Κύπρο, είναι το ιδανικότερο πρότυπο ηγέτη που όχι μόνο δημιούργησε κράτος εκ του μηδενός, αλλά έδωσε στην υπόλοιπη Ευρώπη το στίγμα ότι πλέον σε αυτή την περιοχή υπάρχει μια νέα δύναμη, η Ελλάς με θέση πλέον στην Ευρωπαϊκή διπλωματία και εξωτερική πολιτική.
Ή μήπως όχι σήμερα;;;
Αυτό που προέχει τελικά σήμερα και έχει ιδιαίτερη και προφητική σημειολογία και είναι μια καίριας σημασίας ειδοποίηση σε απαντητική επιστολή του Ιωάννη Καποδίστρια την 12 Δεκεμβρίου του 1825 προς τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ο οποίος ζητά από τον Ι.Καποδίστρια να πράξει αυτό που μόνο εκείνος μπορεί. Τη σωτηρία της Ελλάδος.
Την 1η Ιανουαρίου του 1824 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης συντάσσει μια επιστολή προς τον Υπουργό των Εξωτερικών της Ρωσίας τότε, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Μαυρομιχάλης, που υπογράφει ως Πρόεδρος της προσωρινής κυβέρνησης της Ελλάδας, ζητά από τον Ιωάννη Καποδίστρια να αναλάβει το «ιερώτατο χρέος» όπως λέγει χαρακτηριστικά, ενώ συμπληρώνει προς τον μετέπειτα Κυβερνήτη: «’Ητον προωρισμένον βέβαια να γεννηθείς εις τον κόσμον δια την αθανασίαν». Ο πατέρας των μετέπειτα δολοφόνων του Κυβερνήτη συγκλονίζει με την παραδοχή ότι η σωτηρία της πατρίδος περνά μέσα από τη θέληση αυτοθυσίας του Ιωάννη Καποδίστρια. Λέγει στην ίδια επιστολή: «Η εξοχότης σου έχεις βέβαια φυσικήν ροπήν να θυσιάσης και την ζωήν σου διά την σωτηρίαν της» και κλείνει την επιστολήν του: «Ας ιδή λοιπόν πραγματικώς η πανάποτμος Ελλάς την εκπλήρωση του ιερώτατου τούτου χρέους σου, ήτις σε περιμένει μ’ανοικτάς τας αγκάλας»
Ο Ιωάννης Καποδίστριας τη δεδομένη χρονική στιγμή που λαμβάνει την επιστολή εκείνη, ζυγίζει τις καταστάσεις ότι ακόμα η χρονική στιγμή δεν είναι η κατάλληλη και ότι η συγκεκριμένη ώρα της ανάστασης ουσιαστικά του Έθνους προσδιορίζεται μόνο από τον Ύψιστον καθώς λέγει στην απαντητική του επιστολή : «Καιρός δε παντί πράγματι, Κύριοι! Και ο τοιούτος προσδιορίζεται από τον Ύψιστον Θεόν, ώστε όποιοι και αν είναι οι σκοποί, τους οποίους αι επιθυμίαι μας σχεδιάζουν, ημείς οφείλομεν να παρατηρώμεν προπάντων και επί πάσιν, αν Εκείνος μας επιτρέπη ν’αποφασισθώμεν εις την εκτέλεσιν αυτών».
Το πιο σημαντικό σημείο της πραγματικά προφητικής επιστολής εκείνης του Ιωάννη Καποδίστρια προς την Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδος είναι η παραίνεση, η προτροπή και η προειδοποίησή του ώστε να μην την παραδώσουν ξανά τα ίδια της τέκνα σε ξένη επικυριαρχία, σε επώδυνες ή λιγότερο επώδυνες καταστάσεις ή σε παντελή όλεθρο. Τα λόγια του ηχούν όχι σαν καμπανάκια, αλλά σαν ύστατες καμπάνες αφύπνισης για τη σωτηρία του ελληνισμού, μπρος σε αυτό το ολικό σχέδιο αφανισμού. Φέρνει τους πάντες προ των ευθυνών τους. Ας ακούσουμε σε Ελλάδα και Κύπρο. Αυτά είναι τα λόγια του:
Από το συγγραφικό έργο
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ – Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
του συγγραφέα Ιωάννη Κορνιλάκη
«Tελευταίο, Kύριοι! η ελπίς μου είναι εις τον Θεόν, ως καί η ιδική σας. H Θεία Tου Πρόνοια δεν σάς εσυγχώρησε ν’ αναφανή η Eλλάς εις τας όψεις του κόσμου έμπειρος των δυστυχιών της, των σφαλμάτων της και της απάτης, της οποίας έγινε θύμα πολλάκις, δια να παραδώσωσιν αυτήν εκ νέου τα ίδια τέκνα της, δια της διαφωνίας, εις παντελή όλεθρον, ή εις ξένον δεσποτισμόν, όστις είναι πολλάκις το αναγκαίον παρεπόμενον.
Όχι Κύριοι! Υμείς θα την σώσετε και από τον φοβερόν αυτόν κίνδυνόν της, καθώς και ηδυνήθητε και θέλετε δυνηθή να υπερασπίσετε αυτήν εναντίον των Τούρκων
. Η θρησκεία σας, ο ζήλος σας και η τιμή σας τούτο εγγυώνται, και οι πανταχού καλοί άνθρωποι δεν αμφιβάλλουσι πλέον.»(1)
Τις δυσκολότερες ώρες του ελληνισμού τις βιώσαμε σε συνθήκες αλληλοσπαραγμού και διχόνοιας, τότε “μπήκαν στην πόλη οι οχθροί”, τότε “ανοίξαν οι κερκόπορτες”. Ας εκλάβουμε αυτό το “μήνυμα” του Ιωάννη Καποδίστρια ως ύστατη έκκληση για ενότητα και ομόνοια. Ας μας δίνει φώτιση ο Θεός γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Βιβλιογραφία:
(1) Ιωάννης Καποδίστριας, ο άγιος της πολιτικής (σελ.94-100)
Read more: http://ioannis-kapodistrias.blogspot.com/2013/03/blog-post_7556.html#ixzz2NpLJjY9A