Η μπόχα των ΜΚΟ έπνιξε τη χώρα

Βρώμικη, εξαιρετικά βρώμικη η ιστορία των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), οι οποίες σε πλήρη αντίθεση με την ονομασία τους χρηματοδοτούνται αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά από τις… κυβερνήσεις!…

Οι πρώτες βαριές υποψίες γεννιούνται όταν καθίσει κανείς και σκεφθεί: γιατί μια κυβέρνηση να ονομάζει «μη κυβερνητική» μια οργάνωση που υπάρχει μόνο και μόνο επειδή τη χρηματοδοτεί η κυβέρνηση; Δεν μπορεί, σίγουρα κάτι θέλει να κρύψει η κυβέρνηση αυτή! 

Ετσι είναι πραγματικά. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν αυτή που πρώτη συνέλαβε την ιδέα των κατ’ όνομα «μη κυβερνητικών οργανώσεων». Η Ουάσιγκτον πρώτη χρηματοδότησε ΜΚΟ για να υλοποιήσουν πολιτικές αποστολές που τους ανέθεσε, και στη συνέχεια φυσικά αντέγραψαν όλες οι κυβερνήσεις την αμερικανική.

Διπλά αμαρτωλή η ιστορία των ΜΚΟ. Η μία, η δευτερεύουσα πτυχή, είναι αυτή για την οποία συζητούμε αποκλειστικά στην Ελλάδα: οι… «αρπαχτές» των «κολλητών» της εκάστοτε κυβέρνησης μέσω του στησίματος αμέτρητων ΜΚΟ και της χρηματοδότησής τους από το κράτος. Υπαρκτή πλευρά.

Επιφανειακή προσέγγιση. Φαντάζε­ται κανείς στα σοβαρά ότι η αμερικανική κυβέρνηση εφηύρε και χρηματοδοτεί με δισεκατομμύρια δολάρια τις ΜΚΟ μόνο για να τσεπώνουν τα λεφτά κάποιες μυριάδες παράσιτα; Θα ήταν αφελέστατο και λανθασμένο να νομίσει κάποιος ότι αυτός είναι ο κύριος ρόλος των ΜΚΟ. Οχι. Αλλος είναι ο λόγος που δημιούργησε τις ΜΚΟ η αμερικανική κυβέρνηση. Καθαρά πολιτικός. Οι ΜΚΟ αφενός προωθούν -κάποιες από αυτές, όχι όλες, εννοείται- την πολιτική των ΗΠΑ για τη συγκεκριμένη χώρα που δρουν και αφετέρου χρησιμεύουν ως κάλυμμα πρακτόρων της αμερικανικής κυβέρνησης! Γι’ αυτό ξοδεύει ο Λευκός Οίκος δισεκατομμύρια δολάρια και δεν τον νοιάζει αν τμήμα τους ροκανίζεται από παράσιτα!

Δεν είναι όλες οι ΜΚΟ όργανα των κυβερνήσεων φυσικά. Ούτε είναι βεβαίως «άνθρωποι των Αμερικανών» όλοι αυτοί που δραστηριοποιούνται στις ΜΚΟ. Θα ήταν ηλίθιος κανείς αν ισχυριζόταν κάτι τέτοιο. Η συντριπτική πλειονότητα έχει ιδεαλιστικά κίνητρα ανιδιοτελούς προσφοράς. Ελάχιστοι κινούνται από ιδιοτέλεια οικονομικού χαρακτήρα και ακόμη πιο λίγοι είναι οι πράκτορες που χρησιμοποιούν τις ΜΚΟ για να περάσουν την πολιτική της κυβέρνησης που τους χρηματοδοτεί. Οι ΜΚΟ όμως είναι αποτελεσματικό πολιτικό όπλο.

Ας θυμηθούμε τον ρόλο που έπαιξαν πολλές ΜΚΟ στην ανατροπή του Μιλόσεβιτς στη Γιουγκοσλαβία, στις πολύχρωμες «επαναστάσεις» σε χώρες του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού». Αλλά και πολύ πιο κοντά μας, μέσω ΜΚΟ δεν προσπάθησαν οι Αμερικανοί και οι Αγγλοι να περάσουν την αποδοχή του σχεδίου Ανάν στους Ελληνοκύπριους προ δεκαετίας, το 2004; «Εκαψαν» πολλούς ανθρώπους τους στις ΜΚΟ στην Κύπρο οι Αμερικανοί, καθώς ο κυπριακός ελληνισμός είπε τότε το ανεπανάληπτο «Οχι» με ποσοστό 76%.

Ολες οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τις ΜΚΟ για να περάσουν την πολιτική τους. Οι ΜΚΟ υπηρετούν όποια κυβέρνηση τις χρηματοδοτεί. Εμείς χαιρόμαστε πάντως πάρα πολύ που η ανάγκη των Σαμαρά και Βενιζέλου να καταπνίξουν τις εσωκομματικές αντιδράσεις στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ για να επιβιώσουν πολιτικά, οδηγεί στην αποκάλυψη κάποιων παρασίτων που δρουν στις ΜΚΟ και έτσι τις απομυθοποιούν εντελώς στα μάτια του λαού. Είναι αναγκαίο οι Ελληνες να γνωρίζουν την πραγματική φύση των ΜΚΟ.

==================
Ελεγχος μέχρι τέλους για το πάρτι των ΜΚΟ

Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ 

Το θέμα των Μη Κυβερνη­τικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) και τα εκατομμύρια με τα οποία τις ενίσχυε το ελληνικό κράτος συγκλονίζει τη χώρα. Αναμενό­μενη εξέλιξη, αν και σε μένα που ασχολήθηκα με το μείζον ζήτημα εδώ και χρόνια φαντάζει ως οι εισαγγελείς, οι ανακριτές και οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι να έχουν ανακαλύψει ζωή στον… Αρη.

Την άκρη στα εκατομμύρια που ξόδευαν ασύστολα οι κατά καιρούς ελληνικές κυβερνήσεις βρήκαμε το 2004 και μας λοιδόρησαν γι’ αυτό. Με αφορμή τον πακτωλό δολαρίων που έφταναν στην Κύπρο μέσω της USAID, της UNOPS, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ενός γερμανικού ινστιτούτου, πληροφορηθήκαμε ότι η Αθήνα ενίσχυε δυνάμεις στο νησί μέσω των μυστικών κονδυλίων. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών χρησιμοποίησε επίσης και κονδύλια των ΔΕΚΟ, καταθέτοντας χρηματικά ποσά σε ελληνικούς λογαριασμούς Ελληνοκυπρίων. Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι τα χρήματα αυτά κατέληξαν και σε τσέπες επιτήδειων και δεν χρησιμοποιήθηκαν για τους σκοπούς που, υποτίθεται, ότι εγκρίθηκαν.

Πολλοί μου λένε ότι δεν υπάρχουν παραστατικά, δεν υπάρχουν αποδείξεις και στοιχεία και ότι ο νόμος της σιωπής, που θυμίζει τη μαφία του αλ Καπόνε στο Σικάγο, επέβαλε μία μυστικότητα που μέχρι και αυτήν τη στιγμή δεν έχει σπάσει. Δεν συμφωνώ και είναι μύθος και αστήρικτος ο ισχυρισμός, που κατά καιρούς ακούμε, ότι τα πάντα δίνονταν σε μετρητά και ουδείς υπέγραφε την απόδειξη παράδοσης και παραλαβής. 

Εάν ο παραπάνω ισχυρισμός είναι ορθός, τότε ο εισαγγελέας πρέπει να μαντρώσει τους διατελέσαντες υπουργούς Εξωτερικών και γενικούς διευθυντές αμέσως. Για τον απλούστατο λόγο ότι είχαν την ευθύνη της διαχείρισης των μυστικών κονδυλίων και των ποσών ενίσχυσης των ΜΚΟ και δεν μπορούν να παρουσιάσουν ένα παραστατικό για τα εκατομμύρια που χάρισαν στους τεμπέληδες ιδρυτές αυτών των οργανώσεων, που έχουν να παρουσιάσουν ασήμαντο έως μηδενικό έργο. Είναι ο μοναδικός τρόπος να παρουσιάσουν τις αποδείξεις που κρατούν καλά κρυμμένες. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό.

Συντηρητικά μιλώντας υπολογίζω ότι από τη μεταπολίτευση μέχρι τις ημέρες μας μέσω των μυστικών κονδυλίων ξοδεύτηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια. Για τα ελληνικά δεδομένα είναι ένας «τρελός» αριθμός. Οπως και να έχουν τα πράγματα, οι εισαγγελείς πρέπει να επιμένουν. Στον χορό των εκατομμυρίων συμμετείχαν πολιτικοί, διπλωμάτες και δημοσιογράφοι, οι οποίοι ούτε έδιναν, ούτε έπαιρναν (τα εκατομμύρια) για την ψυχή της μάνας τους…

ΕΘΝΟΣ