Προ ημερών ένα ιδιαίτερα ευχάριστο γεγονός ήχησε στα αυτιά μου. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να βρεθώ κοντά τους. Να αντικρίσω το νέο μέλος της οικογένειας που απέκτησαν δυο δικοί μου άνθρωποι……
Η γέννηση του παιδιού ήταν μια αχτίδα ελπίδας και οι λίγες ώρες παραμονής στο δημόσιο μαιευτήριο ήταν πραγματικά συγκλονιστικές. Από κάθε πλευρά.
Η πτέρυγα ήταν ολοκαίνουρια και πλήρως ανακαινισμένη. Πραγματικά πίστευες ότι ήσουν στο πλέον σύγχρονο ιδιωτικό μαιευτήριο, ενώ οι νοσοκόμες παρά την καθημερινή μνημονιακή ζαλάδα, «αγκάλιαζαν» τα νεογνά λες και ήταν δικά τους παιδιά. «Ξεχνάω τα προβλήματα μου, βλέποντας τα μωρά» μου ………………………ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ