Επίκαιρο σχόλιο της Ένωσης Κεντρώων
Η Αθήνα με τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ δίνει τις κατευθύνσεις της αποβλάκωσης του κόσμου, αλλά και η ύπαιθρος δεν πάει πίσω.
Μεσαίας και μικρής εμβέλειας κανάλια και ραδιόφωνα της υπαίθρου ακολουθούν κατά γράμμα τις υποδείξεις της Αθήνας, καλλιεργούν την πόλωση μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζουν συνεχώς τους ίδιους και τους ίδιους, κάνουν ό,τι μπορούν για να διαιωνισθεί και να κρατηθεί στη ζωή ένα πέρα για πέρα σάπιο σύστημα….
Κοινό γνώρισμα όλων των περιθωριακών καναλιών της Αθήνας και σχεδόν όλων των τηλεοπτικών σταθμών της επαρχίας είναι, ότι το 90% του τηλεοπτικού τους χρόνου το διαθέτουν για να διαφημίζουν σόμπες, δαχτυλίδια, σεντόνια, χαλιά και ένα σωρό αηδίες και όλα αυτά κατά παράβαση των νόμων και υπό την ανοχή ενός ανύπαρκτου και ένοχα συνεργούντος Ε.Σ.Ρ. Δηλαδή η ελεύθερη ιδιωτική τηλεόραση από εστία πλουραλισμού και δημοκρατίας μετατράπηκε σε τρόπο πλουτισμού για ύποπτα πρόσωπα που έγιναν ιδιοκτήτες των καναλιών. Το ζήτημα της ιδιοκτησίας των ΜΜΕ είναι κορυφαίο και η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ το τοποθετεί στην κορυφή των προτεραιοτήτων για βελτίωση της ποιότητας του πολιτικού μας συστήματος και εκδίωξη από το χώρο προσώπων υπόπτων, αγοραίων, που σίγουρα υποπίπτουν σε ποινικά αδικήματα, όπως εκβιασμοί, φοροδιαφυγή, παρεμπόδιση ελεύθερης διακίνησης ιδεών και άλλα.
Σε συνεδρίαση της βουλής παρουσιάστηκαν, ο κ. Βορίδης και ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, να τάσσονται κατά της υπερφορολόγησης των ακινήτων. Ο μεν Βορίδης θέλησε με τις δηλώσεις του να μας κάνει να ξεχάσουμε ατυχείς παλαιότερες δηλώσεις του για κατασχέσεις σε οφειλέτες προς τις τράπεζες για την πρώτη κατοικία, ο δε Μητσοτάκης έκανε τις δηλώσεις αυτές, γνωρίζοντας την κατάρρευση της κυβέρνησης Σαμαρά, για να τα έχει καλά με το δεξιό ακροατήριο. Ενώ δηλαδή αμφότεροι έχουν ψηφίσει στη βουλή κάθε μνημονιακό νόμο, παρουσιάζονται εκ των υστέρων με ενστάσεις. Αυτή η υποκρισία έχει οδηγήσει στην ανυποληψία του πολιτικού μας βίου. Που να βρουν το θάρρος, να υιοθετήσουν το πρόγραμμα της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ για εξαίρεση από κάθε βάρος της πρώτης και δεύτερης κατοικίας κάθε οικογένειας και ισοδύναμης αύξησης των βαρών για ιδιοκτήτες πέραν των τριών κατοικιών. Αυτό προϋποθέτει ευαισθησίες που δεν διαθέτουν οι δύο αυτοί κύριοι, που υπηρετούν τυφλά τον πλούτο, θέλουν όμως και να κοροϊδεύουν τους φτωχούς ανθρώπους.
Ο λόγος αποτυχίας της κυβέρνησης Σαμαρά είναι γιατί επιχειρεί, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, να προσαρμόσει τους αριθμούς χωρίς τη στήριξη της κοινωνίας. Έτσι όλη η κοινωνία μισεί το πολιτικό σύστημα και οι όποιες προσπάθειες πέφτουν στο κενό. Δεύτερη εξ ίσου σημαντική αιτία αποτυχίας είναι ότι οι αριθμοί προσαρμόζονται με έκτακτα μέτρα (φόροι, χαράτσια), το έλλειμμα πέφτει λογιστικά και συγκυριακά, όμως οι αγορές δεν πείθονται γιατί θέλουν πτώση του ελλείμματος με μέτρα μόνιμου χαρακτήρα (πάταξη πολυθεσίας, αφαίρεση δεύτερης, τρίτης, σύνταξης για όσους είναι πολυσυνταξιούχοι, απαγόρευση στους συνταξιούχους να εργάζονται, κατάργηση των κρατικών χρημάτων στα κόμματα, απόλυση αργομίσθων από το δημόσιο, επιστροφή αποσπασμένων στις θέσεις όπου οργανικά ανήκουν, και άλλα).
Το πολιτικό σύστημα δεν τολμάει να πάρει τέτοια μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, από φόβο μήπως τα υπάρχοντα κόμματα χάσουν το κοινό τους και έτσι τα μέτρα που λανθασμένα λαμβάνονται πάνε χαμένα. Για τους δύο αυτούς λόγους θα καταρρεύσει ο κ. Σαμαράς, όπως έγινε και με το Γιώργο Παπανδρέου. Η Ελλάδα αυτή την εποχή χρειάζεται γενναιότητα, ξερίζωμα παθογενειών, μία νέα φορολογική επανεκκίνηση, νέο αίμα στη βουλή, μεγάλες αλλαγές στην ιδιοκτησία των ΜΜΕ γιατί από αυτά δρομολογήθηκε επί δεκαετίες η πολιτική σήψη, η οικογενειοκρατία και η διαπλοκή. Αν ο λαός όλα αυτά δεν τα συνειδητοποιήσει, θα πηγαίνει από τη μία περιπέτεια στην άλλη.