.jpg)
Παρακολουθώντας στη βουλή των Ελλήνων τη συζήτηση…ακούστε θέμα συζήτησης… «για την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στους δανειστές…» γεγονός εντελώς παράνομο και αηδιαστικό, γιατί ούτε ο λαός με καθολικό δημοψήφισμα δεν μπορεί να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια – πλην των σημερινών βουλευτών της τρικομματικής – ανατρίχιασα ακούγοντας τον κ. Τσούκαλη της Δημαρ να….
τοποθετείται με ελαφριά καρδιά και με τέτοια άνεση… στη διαφορά μεταξύ της κατάλυσης του συντάγματος και της παραβίασης των άρθρων. Θα ήθελα να κάνω γνωστό στους κύριους βουλευτές και στον κ. Τσούκαλη ότι στα αρχαία ελληνικά όπως και στα μεσαιωνικά ελληνικά, παραβιάζω σημαίνει… «μεταχειρίζομαι βία – παραβιάζεσθαι περί των τοιούτων, γράφει ο Πολύβιος – ενεργώ αντίθετα με τον νόμο και τη φύση, πράττω κάτι που αντιβαίνει στη φυσική και νομική τάξη..» Η κατάλυση είναι μια κι έξω…Η παραβίαση; Άρθρο -άρθρο μέχρι τον θάνατο…
Το άρθρο 120 του Συντάγματος έχει τέσσερις παραγράφους. Η πρώτη παράγραφος αναφέρεται στην ψήφισή του.
Η δεύτερη αναφέρει: Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων. Και ασφαλώς θα εννοεί και τους βουλευτές… εκτός αν δεν είναι Έλληνες…ή είναι απλώς εκπρόσωποι των δανειστών…
Η Τρίτη παράγραφος αναφέρει: Ο σφετερισμός με οποιονδήποτε τρόπο της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
Και η τέταρτη παράγραφος αναφέρει: Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Σαν συμπέρασμα η κατάλυση με την παραβίαση έχουν μια κοινή συνισταμένη την «βία», οπότε έχουμε κάθε δικαίωμα να επικαλούμαστε το τελευταίο άρθρο του Συντάγματος το 120.
Κι αυτά τα τυπικά, τα τελείως ψυχρά τα γράφουμε, έχοντας γύρω μας την εξέλιξη της γενοκτονίας των Ελλήνων και μέσα στην ψυχή μας το ξεπούλημα της πατρίδας μας από μια κλίκα δωσίλογων. Γράφουμε ψυχρά, κείμενα με μικρή αξία, γιατί δεν φέρνουν αποτέλεσμα… Όσο εμείς τους ανεχόμαστε, αυτοί θα συνεχίζουν…
Νίκος Καραγιάννης