Στο μπλόκ ‘’roykoymoykoy.blogspot.gr’’ που ξέρετε ότι διατηρώ, αναρτώ αντίθετες απόψεις φίλων…
για την κατάσταση και το δημοψήφισμα γενικώτερα, που είναι αντίθετες μεταξύ τους, με αποτέλεσμα
αρκετοί φίλοι να με ρωτούν τι από τα δύο υποστηρίζω.
Ποτέ στο παρελθόν, δημόσια τουλάχιστον, δεν εκδήλωσα την πρόθεση ψήφου μου. Το μόνο που
έλεγα, ήταν ΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ. Στην δεδομένη περίπτωση όμως, σαφώς και αυτό δεν μπορεί να
γίνει.
Στο κάτω-κάτω της γραφής, εάν σας το έλεγα, θα ήταν σαν να σας προτρέπω να με ακολουθήσετε,
πράγμα που ποτέ δεν ήταν στις προθέσεις μου, και εάν το έκανα, θα υποτιμούσα την νοημοσύνη σας,
θεωρώντας σας ανίκανους να σκεφτείτε και να κρίνετε σωστά, όπως υποτίθεται ότι σκέφτομαι εγώ (
εμένα μου λές ?)
Πρίν από όλα όμως, έχω μια απορία. Γιατί να κάνουμε δημοψήφισμα? Δεν έχουμε πρόσφατα
εκλεγμένη ισχυρή κυβέρνηση, επιφορτισμένη με την υποχρέωση να κυβερνά την πατρίδα και να
αποφασίζει ? Τόσο πολύ τους βάρεσε στο κεφάλι η πολλή …δημοκρατία ? Εκτός και εάν είναι μια
πρόφαση για αποφυγή ευθυνών, για ό τι πρόκειται να γίνει, αφού θα μπορούν να λένε ‘’ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΙΣ
ΤΟ ΖΗΤΗΣΑΤΕ’’. Το κλασσικό δηλαδή, ‘’ΟΧΙ ΕΓΩ, Ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΜΟΥ’’ !
Και για να πάμε ακόμα παραπέρα, φανταστείτε το 1940, την νύχτα 27 προς 28 Οκτωβρίου, μετά το
Ιταλικό τελεσίγραφο, ο Ιωάννης Μεταξάς να εξήγγειλε δημοψήφισμα σε μια εβδομάδα, εάν θα πούμε
‘’ΝΑΙ’’ ή ‘’ΟΧΙ’’ στους Ιταλούς ! Οι Ιταλοί θα είχαν φτάσει στην Μονεμβασιά ! Ά, μάλιστα, ο Μεταξάς
ήταν φασίστας…. Το ξέχασα !
Από την ημέρα που ο πρωθυπουργός αποφάσισε και εξήγγειλε το δημοψήφισμα, σε όλα τα ΜΜΕ
γίνεται το ‘’έλα να δείς’’.
Όλα, μηδενός εξαιρουμένου, προκαλυμμένα ή απροκάλυπτα ( τα περισσότερα ) πήραν μία από τις
δύο θέσεις, και κάνουν τα πάντα για να επηρεάσουν τους θεατές-αναγνώστες τους, ώστε να
ακολουθήσουν την δική τους έμμεση ( ή και άμεση ) προτροπή.
Το χειρότερο όμως, είναι πως φιλοξενούν δηλώσεις ασχέτων ανθρώπων, που έτυχε επειδή έχουν
καλή φωνή, ωραίο κώλο και άλλα παρεμφερή να είναι αναγνωρίσιμοι ( τραγουδιστές, ηθοποιοί,
μανεκέν, τηλεπερσόνες, πούστηδες ( sorry, gay ) κτλ ), οι οποίοι μας δηλώνουν με κάθε αυθάδεια ότι
‘’θα ψηφίσουν ΑΥΤΟ’’. ΝΑ και αν το ψηφίσουν, ΝΑ και αν δεν το ψηφίσουν. Σε εμάς, γιατί το λένε ?
Βέβαια, το ίδιο κάνουν και οι πολιτικοί, πραγματικοί ή κατ’ όνομα, αλλά, αυτοί στο κάτω-κάτω της
γραφής, έχουν αυτό το δικαίωμα, άσχετα εάν συμφωνούμε μαζί τους ή όχι. Άσχετα ακόμη, και εάν
είναι ‘’Για τα μπάζα’’ οι περισσότεροι.
Το θέμα μας όμως, δεν είναι αυτό. Το θέμα μας, είναι πως πάμε σε ένα δημοψήφισμα, πολύ
σημαντικό για τις μετέπειτα εξελίξεις στην πατρίδα μας, και στην ουσία, δεν ξέρουμε τι ακριβώς
σημαίνει το ‘’ΝΑΙ’’ και τι το ‘’ΟΧΙ’’, αφού κανείς δεν μας έχει ενημερώσει επακριβώς, ούτε για το ένα,
ούτε για το άλλο. Είμαι πεπεισμένος, πως και οι δύο πλευρές, θέλουν να κρύψουν κάποια πράγματα,
που δεν τις συμφέρει να δημοσιοποιηθούν.
Θα επιχειρήσω να κάνω μια στοιχειώδη ανάλυση, που πιστεύω ότι θα γίνει κατανοητή από όλους,
και η οποία ΑΠΛΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ για τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, εάν τελικά γίνει,
αφού κάποιες ενδείξεις μιλάνε μέχρι και για την ακύρωσή του.
Μία πρώτη παρατήρηση, είναι πως μέσα σε μία εβδομάδα, καλούμαστε να αποφασίσουμε για ένα
τόσο σοβαρό θέμα, όπως το μέλλον το δικό μας , των παιδιών μας και της πατρίδας μας, χωρίς καμία
πραγματική ενημέρωση. Μπορεί να ονομασθεί και ‘’δημοψήφισμα άρπα-κόλα’’, και όποιος το
ονομάσει έτσι, δεν θα έχει άδικο.
Με αυτά και με αυτά όμως, καλλιεργείται ένα απερίγραπτο κλίμα αντιπαλότητος, μεταξύ των
λεγομένων ‘’μνημονιακών’’ και ‘’αντιμνημονιακών’’. Μέγα λάθος, αφού στην πραγματικότητα, κανείς
δεν θέλει τα μνημόνια, εκτός και εάν έχει κάποιους ‘’ιδιαίτερους’’ λόγους, όπως κάποιοι πολιτικοί
μας…
Τυχαία ξεκινώ από το ‘’ΝΑΙ’’.
Τι θα γίνει, εάν επικρατήσει το ‘’ΝΑΙ’’.
Κανονικά, την επόμενη ημέρα η Κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθεί, και να γίνει οικουμενική
κυβέρνηση. Με βάση τις δυνάμεις των κομμάτων, κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο, εκτός και εάν
‘’συντρέξουν’’ πασοκογενείς Συριζαίοι, το μισό ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή.
Εάν αυτό γίνει, αυτή η κυβέρνηση θα πάει ‘’στα τέσσερα’’ στο Βερολίνο και Βρυξέλες, και θα δεχθεί
όποιες επιθυμίες και όρους θέσουν οι…’’εταίροι’’ μας, για να μας δώσουν πέντε φράγκα να
περάσουμε κάποιους μήνες.
Βέβαια, αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να επιβιώσει για πολύ, οπότε το λογικό θα είναι να κάνει
και εκλογές( Αύγουστο – Σεπτέμβριο περίπου ) για… νωπή λα’ι’κή εντολή.
Εάν δεν γίνει οικουμενική κυβέρνηση, αυτομάτως θα ορισθεί ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ, για την διενέργεια
εκλογών. Αυτή η υπηρεσιακή κυβέρνηση, δεν θα έχει κανένα δικαίωμα αποδοχής των όρων του
επομένου Μνημονίου, άσχετα εάν το έχει ήδη εγκρίνει ο Ελληνικός Λαός με το δημοψήφισμα. Βέβαια,
μέχρι τις εκλογές, οι … ‘’εταίροι’’ μας θα μας δώσουν κάποια ελεημοσύνη από γενναιοδωρία ( έτσι δεν
είπε η Μέρκελ? ) για να πορευτούμε μέχρι τότε.
Η επόμενη λοιπόν κυβέρνηση που θα προκύψει, θα πάει και αυτή ‘’στα τέσσερα’’ για να υλοποιήσει
την απόφαση του δημοψηφίσματος, οπότε γυρνάμε στο προηγούμενο.
Όμως, το θέμα δεν είναι το επόμενο μνημόνιο, αλλά το μεθεπόμενο και το αντιμεθεπόμενο και πάει
λέγοντας, αφού όσο ο ένας δίνει, ο άλλος φυσικά και παίρνει. Και από ό τι φαίνεται, οι … ‘’εταίροι’’
μας θέλουν να τα πάρουν ΟΛΑ !
Στην περίπτωση λοιπόν του ‘’ΝΑΙ’’ κατά το δημοψήφισμα, ένα αποτέλεσμα θα είναι ασφαλώς Η
ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ στα εξ’ ων συνετέθη, αφού οι συνιστώσες του έχουν μια πανσπερμία
απόψεων, που αποδείχθηκε ότι δεν είναι συμβατές μεταξύ τους.
Τι θα γίνει, εάν επικρατήσει το ‘’ΟΧΙ’’.
Η Κυβέρνηση βγαίνει δυνατή από την κρίση, αλλά ΑΦΡΑΓΚΗ, και πρέπει να εξασφαλίσει πόρους
για να πορευτεί η Ελλάδα. Και επειδή τα δανεικά δεν θα έρθουν από πουθενά ( ας μην βαυκαλίζεται
κανένας ότι ‘’θα μας σώσει το ξανθό γένος’’ η οι σχιστομάτηδες ), σε πρώτη φάση θα αναγκαστεί να
κόψει παράλληλο εθνικό νόμισμα με το ευρώ, το οποίο θα είναι και πληθωριστικό, αφού ανάπτυξη και
παραγωγή έχουν καταστραφεί μεθοδικά από τους… ‘’εταίρους’’ μας, με την συναίνεσή μας.
Το επόμενο βήμα, αναπόφευκτο, θα είναι η έξοδος από το ευρώ, πράγμα που είναι δικαίωμά μας.
Ας μην ξεχνάμε, ότι υπάρχουν χώρες της ΕΕ με εθνικό νόμισμα.
Όλα αυτά, θα φέρουν μια απερίγραπτη κοινωνική αναταραχή, με απρόβλεπτες συνέπειες για το
μέλλον, και την διχόνοια να επικρατεί και πάλι μεταξύ των Ελλήνων, για ουτιδανούς λόγους αυτή τη
φορά, χωρίζοντάς μας σε Ευρωπα’ι’στές και μη, σε μνημονιακούς και μη, σε εμάς και τους άλλους,
όποιοι και εάν είμαστε εμείς, όποιοι και εάν είναι οι άλλοι… Με άλλα λόγια, ‘’μου ξανάρχονται ένα –
ένα χρόνια δοξασμένα…’’.
Φυσικά, η νομισματική και οικονομική γενικώτερα αναταραχή, δεν έχει καμία σχέση με την
παραμονή της Ελλάδος στην Ευρωπα’ι’κή ένωση, γιατί, πρέπει να καταλάβουμε πως είναι άλλο
πράγμα το ένα και άλλο το άλλο. Μεγάλο παράδειγμα η πάντα σοφή πολιτικά Αγγλία, που είναι μεν
στην ΕΕ, αλλά διατηρεί το νόμισμά της, και αποδεικνύεται ότι καλά έκανε. Και δεν είναι η μόνη.
Συμπέρασμα
Φτάσαμε στο σημείο, πρώτοι εμείς και ύστερα οι υπόλοιπες Ευρωπα’ι’κές χώρες, να
παραδώσουμε τα πάντα στον πιο ιμπεριαλιστικό λαό της Ευρώπης, τους Γερμανούς. Αυτούς, που
μέσα σε ένα αιώνα ήδη έχουν αιματοκυλίσει δυό φορές την Ευρώπη και την γή ολόκληρη. Τώρα, η
επιπολαιότητα και αφροσύνη μας, τους επιτρέπει να το επαναλάβουν, ‘’με άλλα μέσα’’.
Και φτάσαμε στο προκείμενο. Τι θα ψηφίσουμε μεθαύριο ? Πώς θα ταξιδέψουμε σε αχαρτογράφητα
νερά ? Καλοί ναυτικοί είμαστε, όμως το καράβι μας έχει αρχίσει να ‘’μπάζει’’ από καιρό.
Έχουμε το δίλημμα , να προτιμήσουμε την Σκύλλα ή την Χάρυβδη ? Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα
! Και σημειολογικά, τα πράγματα είναι ‘’μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα’’.
Θα προτιμήσουμε τον ‘’γκρεμό’’ του ΄΄ΟΧΙ’’ που μας στέλνει με την μία στον πάτο ( γκρεμός γαρ ) ή
το ‘’ρέμα’’ του ‘’ΝΑΙ’’ που μας στέλνει στον πάτο επίσης, αλλά σιγά σιγά και μαλακά. Ο τελικός
προορισμός είναι ο ίδιος , και το ξέρουμε καλά. Σε αυτήν την ελληνική τραγωδία, δεν υπάρχει ο ‘’από
μηχανής Θεός’’ των αρχαίων τραγικών ποιητών που στο τέλος έδινε την λύση.
Εκτός και εάν έχουμε γίνει όλοι Καβαφικοί και ‘’Περιμένουμε τους βαρβάρους’’ για να μας σώσουν (
ΗΠΑ, ΡΩΣΣΙΑ, ΚΙΝΑ, ) Οι βάρβαροι όμως του Καβάφη δεν ήρθαν ποτέ, ενώ οι δικοί μας είναι πάντα
εδώ…
Για αυτό λοιπόν σας λέω, ότι ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ ‘’ΝΑΙ’’, αναλογιζόμενος τους λύκους που
μας έφαγαν και τώρα παριστάνουν τα αρνιά ( πόσο θα τα ήθελα ‘’στη σούβλα’’ ) αλλά
ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ ‘’ΟΧΙ’’, αναλογιζόμενος τις ιδεοληψίες, την επιπολαιότητα και την
ανικανότητα των νύν κυβερνώντων. Οπωσδήποτε όμως, ούτε ΑΠΟΧΗ θα κάνω, ούτε ΛΕΥΚΟ ή
ΑΚΥΡΟ θα ρίξω.
Ας μην ξεχνάμε, ότι ο Γ΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, και Ο ΘΕΟΣ ΝΑ
ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ.
Ανδρέας Μελεζιάδης, Συνταγματάρχης εα.