Ο Πατριάρχης, η αίρεση της διηρημένης Εκκλησίας και η αντι-ευαγγελική αγάπη

Συνεχίζει ἀπτόητος ὁ Πατριάρχης τὴν ἐμπέδωση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος συνεχίζει ὅπου βρεθεῖ κι ὅπου σταθεῖ νὰ «συμπροσεύχεται ἀδιαλείπτως» μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ….
νὰ ἐπαναλαμβάνει ἐπὶ δεκαετίες πλέον, τὴν πίστη του σὲ πολλὲς Ἐκκλησίες, ἢ (ποὺ εἶναι τὸ ἴδιο) εἰς Μίαν Ἐκκλησία, ἀλλὰ διηρημένη. (Τοῦτο μᾶς διδάσκει καὶ στὴν Ἑλλάδα ὁ μαθητής του Μεσσηνίας Χρυσόστομος).
Τὸ ἴδιο ἐπανέλαβε καὶ στὴν Σλοβακία, 28 Μαΐου 2013 (καὶ στὴν Τσεχία, φωτογραφία), πρὸς τοὺς Ἀντιπροσώπους τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἐπισκοπικοῦ Συμβουλίου καὶ τὰ μέλη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Συμβουλίου τῆς Σλοβακίας:
«Παρομοίως, αἱ Χριστιανικαὶ Ἐκκλησίαι, τὰς ὁποίας ἐκπροσωπεῖτε, ὅσον περισσότερον γνωρίζουν νὰ μεταστρέφωνται εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, τόσον περισσότερον θὰ δυνηθοῦν νὰ κατανοήσουν ἡ μία τὴν ἄλλην ἐν τῇ Ἀληθείᾳ» διὰ νὰ γίνει ἡ Ἐκκλησία, ὅπως «ὁ Κύριος τῆς Ἐκκλησίας θέλει Μία, Ἁγία, Καθολική, ἡνωμένη»!

Οἱ ἐνοχλητικὲς λέξεις, ὅπως ἐπιστροφή, μετάνοια, ἀποκήρυξη τῶν πλανῶν, ἔχουν διαγραφεῖ ἀπὸ τὸ λεξιλόγιο τοῦ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Πλασάρει, ὅμως, μιὰ διαστροφικὴ ἀγάπη, ποὺ οὔτε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, οὔτε οἱ Ἀπόστολοι, οὔτε οἱ Ἅγιοι δίδαξαν. Μιὰν «ἀγάπη» κοσμική, διηρημένη κι αὐτή, ὅπως ἡ διηρημένη Ἐκκλησία ποὺ πρεσβεύει ὁ κ. Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης, ἀποκομμένη ἀπὸ τὴν μετάνοια, τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, τὴν Ἀλήθεια.
Αὐτὴ ἡ ἀγάπη ταιριάζει ἀπόλυτα στὸ αἱρετικὸ νέο “εὐαγγελικὸ” λόγο τῆς ὀλίγιστης ὁμάδος τοῦ Φαναρίου, ποὺ οἱ πολλοὶ Ἐπίσκοποι, μοναχοί, θεολόγοι ἐπιτρέπουν μὲ τὴν ἀνοχή τους νὰ δίδεται ἡ ἐντύπωση ὅτι αὐτή -τὴν νέα διδαχή- ἐπιβάλλουν οἱ συνθῆκες τῆς ἐποχῆς μας, ἡ διάκριση καὶ ἡ οἰκονομία! Ὡσὰν ὁ Χριστὸς νὰ μὴ εἶναι «χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτός»! Συγκοινωνοῦντες, ὅμως, μαζί τους καὶ μὴ τολμῶντες νὰ τοὺς ἀποδοκιμάσουν ὀνομαστικά, καὶ νὰ τοὺς ἐκδιώξουν, ὅπου κι ἂν παρουσιάζονται, τοὺς μεταμορφώνουν· κι αὐτοὶ οἱ ὀλίγιστοι καὶ αἱρετικοί, στὰ μάτια τοῦ λαοῦ φαίνονται πολλοὶ καὶ ὀρθόδοξοι, ἀφοῦ ὅ,τι κάνουν, τὸ κάνουν –τάχα- λόγῳ τῆς “ἀγάπης” καὶ τῶν νέων συνθηκῶν!
Καὶ ὁ μὲν ὁ Πατριάρχης καὶ ἡ ὁμάδα του τὴν δουλειά του κάνει. Κι οἱ Ἐπίσκοποι ποὺ ἐνδιαφέρονται μόνο γιὰ τὸ θρόνο τους, τὴ δουλειά τους κάνουν. Οἱ ὑπόλοιποι, ὅμως, Ἐπίσκοποι, ὁ πιστὸς λαός, γιατί δὲν τὸν ἀποπέμπουν, δὲν τοὺς «ἀποπέμπουν», ὅπως πρέπει νὰ κάνουν κατὰ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας; Γιατί τοὺς ὑποδέχονται καὶ συλλειτουργοῦν μὲ αὐτούς;
Νά, τί συμβουλεύει, στὸ παρακάτω μικρὸ ἀπόσπασμα, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ θεολόγος:

(Γρηγορίου Θεολόγου, ὁμιλία λστ΄, Εἰς ἑαυτὸν καὶ πρὸς τοῦς λέγοντας ὅτι ἐπιθυμεῖ τὴν καθέδραν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, Πατερικαὶ Ἐκδόσεις “Γρ. ὁ Παλαμᾶς”, Ἔργα 2, σελ. 108-109).

Ἀπὸ «Πατερικὴ Παράδοση»