Το Μνημόνιο δεν στοχεύει μόνο στην τσέπη μας κυρίως στοχεύει στο μυαλό μας.
Νικολόπουλος Βασίλης
Δεν είμαστε «ίσα κι όμοια».
Είναι «ίσα κι όμοια» ο εργαζόμενος με τον εργοδότη του;
Είναι «ισα κι όμοια» οι δικαστικοί και οι στρατιωτικοί με τις καθαρίστριες;
Είναι «ισα κι όμοια» η πλούσια Γερμανία με την χρεοκοπημένη Ελλάδα;
Είναι «ισα κι όμοια» ο Έλληνας με τον….
Μετανάστη;;
Δεν είμαστε ίσα κι όμοια.
Και σύμφωνα με τους κυβερνώντες μας ούτε πρέπει να γίνουμε.
«Η Ανισότητα εντείνει τον ανταγωνισμό και είναι αξία κοινωνικής προόδου» αυτό δεν προπαγανδίζει η ντόπια και διεθνή ελίτ σε μια προσπάθεια να ξεμπερδέψει με την έννοια της Ισότητας που κυριάρχησε μετά τη Γαλλική επανάσταση;;;
Και τι περιμέναμε ότι προπαγανδίζοντας την ανισότητα ως κοινωνικό ιδανικό δεν θα επηρέαζε και την δικαιοσύνη, την ερμηνεία του Νόμου όπου βλέπουμε μια αριστοκρατικού τύπου απόφαση που θεωρεί δικαστικούς και στρατιωτικούς πυλώνες του κράτους που θα πρέπει να προστατευθούν από τη κρίση μεταθέτοντας τα βάρη της αποκλειστικά στους υπόλοιπους πολίτες;;;
Πόσο μακριά βρίσκεται αυτή η απόφαση από το καθεστώς του Λουδοβίκου όπου στη Τρίτη Τάξη φορτώνονταν πόλεμοι, χρεοκοπίες και βάρη ενώ η Πρώτη Τάξη (ως πυλώνας βέβαια του Κράτους) ήταν μονίμως στην ασυλία;
Κι έναι αφέλεια να πιστεύουμε ότι ο εργατης που βομβαρδίζεται με την αξία της Ανισότητας ως προϋπόθεση του ανταγωνισμού βλέποντας την ζωή του να καταστρέφεται από την εργοδοτική ασυδοσία δεν θα την εφαρμόσει και απέναντι στο μετανάστη υποκύπτοντας στη ρατσιστική «γοητεία» του Κασιδιάρη
Κι είναι υποκρισία η πολιτική μας τάξη που έχει αναλάβει εργολαβικά δια των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων της να εμπεδώσει την αξία της Ανισότητας ως «στοιχείο κοινωνικής προόδου και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας» στην κοινωνία μας να ψελλίζει μπροστά στη Μερκελ φληναφήματα περί «ισότητας, δικαιοσύνης,αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών».
Νεοφιλελευθερισμός,Ιμπεριαλισμός και Ρατσισμός είναι ιδεολογίες που υπηρετούν την ανισότητα ως κοινωνικό ιδανικό
Κι εκείνος που λέει άλλο πλούσιοι κι άλλο οι φτωχοί οποίοι μπορούν να ζήσουν και χωρίς ρεύμα,νερό,υγεία, παιδεία κλπ) στο οικονομικό πεδίο υπηρετεί επίσης και το άλλο η Γερμανία άλλο η Ελλάδα στις διεθνείς σχέσεις και το άλλο ο Έλληνας άλλο ο Μετανάστης στις κοινωνικές σχέσεις.
Γιατί οι κοινωνικές αξίες δεν λειτουργούν με στεγανά κι όποιος προπαγανδίζει την αύξηση της ανισότητας στις οικονομικές σχέσεις θα βρει μπροστά του την ανισότητα και στις σχέσεις μεταξύ κράτων,λαών,φυλών, κοινωνικών ομάδων.
Κι όποιος επιδιώκει την ανισότητα στην Οικονομία θα την δει να επεκτείνεται και στην απονομή της Δικαιοσύνης, στην συμμετοχή στη Πολιτική, στις σχέσεις μεταξύ των κρατών κλπ
Άλλωστε το νεοφιλελεύθερο Μνημόνιο δεν στοχεύει μόνο στην τσέπη μας αλλά κυρίως στο μυαλό μας:
Να εμπεδώσει την Ανισότητα όχι μόνο ως κοινωνική πραγματικότητα αλλά και ως ιδανικό(στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της ψευδεπίγραφης ανάπτυξης )
Νέοαποικιοκρατία,Ρατσισμοί, Ναζισμοί, Ανισονομία και Ανισοπολιτεία τα απόνερα του είναι.
ΥΓ: Τι απέγινε η Ισότητα;
Μια κοινωνία που μιλάει όλο και λιγότερο για την Ισότητα θα δει τις ανισότητες να εντείνονται με καταστροφικό για τις λαικες μάζες τρόπο.
Κι ο φτωχός που σήμερα μπορεί να ζει και χωρίς στέγη, αύριο θα ζει και χωρίς ρεύμα και μεθαύριο χωρίς νερό, ισονομία ή ψήφο.
Το πηγάδι της ανισότητας δεν έχει πάτο κι αν οι λαϊκές μάζες και οι πολιτικές δυνάμεις που τις εκπροσωπούν δεν επανεπεξεργαστούν ως θετικό πρόταγμα την αξία της Ισότητας στο δημόσιο λόγο κι όχι απλά ως αντι-νεοφιλελευθερη ή αντι-ρατσιστική καταγγελία τότε το ξεδόντιασμα κάθε κοινωνικής κατάκτησης από τη Γαλλική επανάσταση και μετά σε μια ολιγαρχικού τύπου παλινόρθωση (που θα εμφανίζεται βέβαια από τους προπαγανδιστές της Ανισότητας ως «Πρόοδος») θα είναι γεγονός.
Η Αριστερά, οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις πρέπει επιτέλους να συνέλθουν και να ξαναμιλήσουν για την Ισότητα ως προοδευτικό κοινωνικό ιδανικό που μπορεί να ανακόψει την οπισθοδρομική δυναμική εδραίωσης μεσαιωνικού τύπου ανισοτήτων.