Ο ΒΑΘΥΣ Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ !!

Γράφει αναγνώστης

Πλημμύρισε η αγορά από παντογνώστες, τιμητές, κριτές, επικριτές, δοκησίσοφους, ξερόλες,
εξυπνάκηδες, αυτάρεσκους και διάφορους κουφιοκεφαλάκηδες ανεπαρκείς και κυρίως ημιμαθείς, που κάνουν φασαρία, αλαλάζουν, κραυγάζουν, πετροβολάνε .
Έχω ξαναγράψει ότι όλους αυτούς τους….
διακρίνω ανάμεσα στους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, αλλά δυστυχώς το φαινόμενο έχει εξαπλωθεί και στο χώρο του διαδικτύου και σχεδόν καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει αλήθεια, τι είναι η διαλεκτική και τι πρέπει να κάνει κανείς για να μπορέσει να επιβιώσει σ’ αυτόν τον παράξενο κόσμο που είναι στρωμένος με μωσαϊκό…

Και δεν μπορούμε δυστυχώς να καταλάβουμε ότι για να κρατήσουμε ένα στοιχειώδη διάλογο με τους λαούς και με τα άτομα που κινούνται μέσα στον κύκλο της σημερινής διεθνούς ζωής, πρέπει να μάθουμε να κουβεντιάζουμε μεταξύ μας. Να μάθουμε τι είμαστε και τι αντιπροσωπεύει ο καθένας, ώστε να είμαστε ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας αλλά και της ελληνικής κοινωνίας.

Φοβάμαι ότι μέσα στη γενική σύγχυση έχουμε χάσει την υπευθυνότητα που θα έπρεπε να μας
διακατέχει αλλά και τον προσανατολισμό μας.

Ο διάλογος που θα ήταν ίσως ένας δρόμος για να περπατήσουμε μαζί, είναι πλέον αδιανόητος. Και οι μονόλογοι είτε το θέλουμε είτε όχι, βοηθούν στην παρεξήγηση και στον φανατισμό. Το να είναι κανείς υπέρμαχος της δημιουργίας μιας ψυχολογίας απλώς αιρετικής απέναντι στην κρατούσα ψυχολογία, δεν οδηγεί πουθενά – μονάχα υψώνει απροσπέλαστα τείχη.

Προσέξτε όλους όσοι συμμετέχουν σε τηλεοπτικές συζητήσεις, ότι δεν κουβεντιάζουν για να βρουν την αλήθεια αλλά για να επιβάλουν τη δική τους “αλήθεια”. Θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι η μέθοδος, με την οποία ο Έγελος επιτρέπει στη γνώση να εκφράζει την κίνηση της ζωής, είναι η διαλεκτική μέθοδος

[θέση-άρνηση-σύνθεση]: η φιλοσοφία της αντίθεσης είναι μόνη της μια ζωντανή φιλοσοφία. Πώς λοιπόν θ’ αποκτήσει ζωντάνια η κουβέντα μας όταν η διαλεκτική έχει πάει περίπατο;;;

Γι’ αυτό, πλέον,
όταν ακούω φωνές και αλαλαγμούς, στρίβω…