το ΟΧΙ μου είναι οι τύψεις μου που δεν φάνηκα αντάξιος των προγόνων μου ! ! !

Ο προπαππους μου ο Παυλος ηρθε περπατωντας διωγμενος και με σφαγμενο τον πατερα του και την μητερα του απο την Τραπεζουντα στην Ελλαδα κρατωντας απο το χερι μωρο παιδι τοτε τον παππου μου τον Νικολα…

Ο παππους μου ο Νικολας αφου περασε μια βολτα απο το Αλβανικο μετωπο χανοντας 4 δακτυλα λογο κρυοπαγηματων αργοτερα εκανε μια τσαρκα απο την Μακρονησο για να κανει τα μπανια του , οχι ιαματικα αλλα εικονικους πνιγμους…

Ο γιος του και πατερας μου Αριστειδης θεωρησε σωστο να κανει μια βολτα προς το Πολυτεχνειο το 73 , σε αυτη την βολτα του ανοιξαν το κεφαλι , ετσι για να δοκιμασουν να νεα ξυλινα γκλομπ οταν ομως το 74 του ζητησαν να παει στη Κυπρο δεν κρυφτηκε σε κανα κελαρι για να το αποφυγει , ετρεξε αφηνοντας την μανα μου με τουρλα την κοιλια κουβαλωνας εμενα να κοιταζει τις ντακοτες στην πορεια προς την φωτια……..

Η προγιαγια μου Κατινα αφησε το σπιτι της στην Αγια Φωτεινη της Σμυρνης και τον προπαππου μου Παναγο κρατωντας αγκαλια την γιαγια μου Παναγιωτα και τα αδελφια της Γιωργο και Θαναση , περασαν στον Πειραια με ενα σεντονι για περιουσια…

Ο προπαππους μου ο Παναγος συζυγος της Κατινας κρεμαστηκε απο τους Τουρκους προς παραδειγματισμο απο το κονταρι που κρατουσε την Ελληνικη σημαια στο μπακαλικο που διατηρουσε επειδη αρνηθηκε να την υποστηλει….

Η γιαγια μου η Παναγιωτα στην κατοχη την μερα του μπλοκου της Κοκκινιας ψαχνοντας αναμεσα στα πτωματα βρηκε τον αδελφο της Γιωργο εκτελεσμενο απο τους Γερμανους αφου ειχε χασει ηδη τον αλλο αδελφο της Θαναση στα Οχυρα παλευοντας χωρις τυχη να καθυστερησει την εισβολη των Γερμανων…

Ο συζυγος της γιαγιας Παναγιωτας και παππους μου Νικολας (ειχα την τυχη και οι δυο παππουδες να ειναι συνονοματοι) δουλεψε σαν σκυλι στην ψαραγορα του Κερατσινιου , σακατης , με ενα ποδι θρυψαλα απο σφαιρα στην μαχη της Κοκκινιας προσπαθωντας να οργανωσει ταυτοχρονα το πρωτο σωματειο φορτοεκφορτωτων της ιχθυοσκαλας…….

Εγω απλα καθομουν αναπαυτικα πανω στις δαφνες που μου προσφεραν απλοχερα ολοι αυτοι..ετρωγα τον πονο τους….επινα τον σπαραγμο τους…χορευα με τον διωγμο τους…ταξιδευα με τις απωλειες τους…ζουσα γιατι αυτοι πονεσαν…ζω γιατι αυτοι πολεμησαν..
τωρα ηρθε η δικη μου στιγμη..ηρθε η στιγμη να τους ξεχρεωσω οσα τους οφειλω..ηρθε η ωρα εγω να πατησω στα χναρια τους….ηρθε η ωρα εγω να μην προδοσω τον αγωνα της ζωης τους….εστω τωρα…εστω αργα….εστω μετανιωμενος για το τιποτα μου και την φαιδρη..ψευτικη…δανεικη ευπορια μου…δεν με νοιαζει η συμφωνια..δεν με νοιαζει τι περιεχει το ενα κειμενο η το αλλο…δεν με ενδιαφερει ο Τσιπρας..δεν με ενδιαφερει αν το παρει πισω το δημοψηφισμα…

Το ΟΧΙ μου ειναι φορος τιμης στους προγονους μου…

το ΟΧΙ μου ειναι οι τυψεις μου που δεν φανηκα ανταξιος τους…

το ΟΧΙ μου σημαινει οτι “μπορεις να με βιασεις με οποιο τροπο μπασταρδε ΝΑΖΙ ζητωντας την ζωη μου για ενεχυρο αλλα τα νυχια μου θα τα χωσω στα ματια σου”….

το ΟΧΙ μου σημαινει οτι δεν πιστευω στο “αν δεν μπορεις να το αποφυγεις απολαυσε το”..θα υποστω τις συνεπειες των λαθων μου αλλα δεν θα δεχτω να με εξευτελισεις για αυτα…η συνειδηση μου δεν μου επιτρεπει το ναι..το αθωο προτεσταντικο βλεμμα του οποιουδηποτε περιμενοντας απεγνωσμενος να παει 4 η ωρα για να βρει στην λαικη τα υπολειματα δεν μου επιτρεπει το ναι..ΟΧΙ γιατι ειμαι ανθρωπος ….ΟΧΙ με οποια συνεπεια….ΟΧΙ γιατι ετσι με εμαθαν…ΟΧΙ γιατι ειναι δικαιωμα μου……

Νικόλαος Δημητριάδης