Στην οικονομική επιστήμη υπάρχει μία κατηγορία δανείων που ονομάζονται δάνεια στο διηνεκές…
Η ιδιομορφία αυτών των δανείων είναι ότι έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια. Δεν εξοφλούνται ποτέ.
Η δόση ενός τέτοιου δανείου καλύπτει μόνο τους τόκους και είναι η μικρότερη δυνατή δόση για ένα δάνειο, όταν η διάρκεια του είναι πολύ μεγάλη και τείνει προς το άπειρο.
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα διηνεκές δημόσιο χρέος , έστω Χ και ένα επιτόκιο εξυπηρέτησης i.
Η ετήσια δόση ΕΔ του δανείου θα είναι : ΕΤΗΣΙΑ ΔΟΣΗ ΙΣΟΝ ΧΡΕΟΣ ΕΠΙ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ή συμβολικά :
ΕΔ= Χ * i Σχέση (1)
‘Oσοι γνωρίζουν από μοντέλα δανεισμού νοικοκυριών ξέρουν ότι προκειμένου ένας δανειστής να χορηγήσει ένα δάνειο ενδιαφέρεται για την αποπληρωμή του και επιδιώκει η ετήσια δόση του δανείου να μην ξεπερνά κάποιο ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος του δανειζόμενου.
Στις περιόδους παχιών αγελάδων το αποδεκτό ποσοστό δανεισμού (ΠΔ) σε σχέση με το ετήσιο εισόδημα του δανειολήπτη ( έστω Υ) κυμαινόταν ανάλογα με το είδος του δανεισμού από 35% έως και 50% ( το μέγιστο 50 % αντιστοιχούσε συνήθως σε δάνεια για πρώτη κατοικία, όπου η δόση αναπλήρωνε εν μέρει το ενοίκιο, που και πριν το δάνειο υπήρχε ως δαπάνη και μείωνε το διαθέσιμο εισόδημα ).
Εννοείται ότι σε εποχές σαν την σημερινή κανένας δανειστής δεν θα επέλεγε να χρηματοδοτήσει με το υψηλότερο αποδεκτό ποσοστό δανεισμού.
Για τον λόγο αυτό επιλέγουμε στην ανάλυση μας αποδεκτό ποσοστό δανεισμού ΠΔ=35%.
Με βάση αυτή την ανάλυση θα έχουμε επίσης: ΕΤΗΣΙΑ ΔΟΣΗ ΙΣΟΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΕΠΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ ή συμβολικά
ΕΔ= Υ * ΠΔ Σχέση (2)
Εξισώνοντας τα δύο μέρη των σχέσεων (1) και(2) ως προς την ετήσια δόση ΕΔ έχουμε την σχέση
Χ* i= Y*ΠΔ
από όπου με τους κατάλληλους μετασχηματισμούς προκύπτει ότι
i= ΠΔ / (Χ/Υ) Σχέση (3)
δηλαδή ότι το επιτόκιο (i) θα είναι ίσο με το αποδεκτό ποσοστό δανεισμού ως προς το εισόδημα (ΠΔ) δια του πηλίκου χρέος προς εισόδημα (Χ/Υ).
Από τα πρόσφατα ανακοινωθέντα ετήσια στοιχεία της EUROSTAT προκύπτει ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδος ως προς το ΑΕΠ ( ετήσιο εισόδημα στην ουσία) διαμορφώθηκε στο τέλος του 2012 σε ποσοστό 160,5% με ετήσια αύξηση του κατά 24%.
Με αντικατάσταση όπου ΠΔ=0,35 (ή 35%) και (Χ/Υ)=1,605 (ή 160,5%) προκύπτει από την σχέση (3) ότι
i=0.218 ή 21,8 %.
Από τα ίδια στοιχεία το δημόσιο χρέος για το σύνολο της ευρωζώνης αυξήθηκε κατά το 2012 κατά 4%, δηλαδή από 88,2% σε 92,2%, δηλαδή με μία σχετική αύξηση 4,5% σε σχέση με το 2011.
Βλέπουμε δηλαδή ότι ο χειρισμός των χρεών της Ελλάδας ως δάνεια εις το διηνεκές έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ με δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό 21,8%.
Αντίθετα αν τα χρέη εξοφλούνταν σε πχ 30 χρόνια θα αρκούσε να πληρώναμε 5,35% (=160,5/30) του ΑΕΠ για το κεφάλαιο και τους επιπλέον εκάστοτε τρέχοντες τόκους με το ισχύον χαμηλό επιτόκιο της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας (σήμερα 1%), δηλαδή συνολικά 6,96%. (=5,35+1*1,605)
Ενδεχομένως να μου πείτε ότι η αύξηση του δημόσιου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ δεν οφείλεται μόνο στην πληρωμή τόκων, αλλά κυρίως στην πτώση του ΑΕΠ λόγω της ύφεσης.
Το ΑΕΠ της Ελλάδος το 2012 ήταν 195,2 δις ευρώ. Το 35% αυτού του ποσού θα ήταν 68,32 δις ευρώ.
Αν υπολογίσετε ότι το σύνολο του δανειακού προγράμματος των μνημονίων για τα 3 τελευταία έτη είναι 240 δις ευρώ, αυτό αντιστοιχεί σε ετήσια καταβολή 80 δις ευρώ , δηλαδή σε αποδεκτό ποσοστό ετήσιου δανεισμού 40,98% (!).
Ακόμα και η τοκογλυφία έχει κάποια όρια…
Εξ αυτών 50 δις ευρώ στην ουσία ήταν εγγυήσεις για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και εμείς σαν χώρα πληρώνουμε τόκους και αυξάνουμε το δημόσιο χρέος μας σαν να είχαμε μετατρέψει σε μετρητά αυτό το ποσό.
Στην ουσία κανένας Ευρωπαίος δεν το έχει ακόμα καταβάλλει και αντιστοιχεί περίπου στο μισό ποσό που εμείς μονομερώς διαγράψαμε (ακολουθώντας τις “συμβουλές” τους) από το δημόσιο χρέος μας προς ‘Ελληνες κατόχους για να το κάνουμε “βιώσιμο” με το psi+
΄Ενας συνετός και επαγγελματίας δανειστής δεν θα επέμενε να εισπράττει δόσεις με αποδεκτό ποσοστό δανεισμού παραπάνω από 35% σε περιόδους ύφεσης.
Κανένας δανειολήπτης δεν περιορίζει τις φυσικές ανάγκες ύπαρξης του για να εξυπηρετεί αδιάλειπτα τα χρέη του σε βάρος της φυσικής του ύπαρξης.
Αυτό έχει γίνει αποδεκτό και από το διεθνές δίκαιο και μπορεί να οδηγήσει ένα κράτος σε διακοπή πληρωμών, αργά ή γρήγορα.
‘Οταν προκύψει στο μέλλον αυτή η ενέργεια για την Ελλάδα δεν θα οφείλεται σε ιδεολογική προτίμηση ή δυστροπία του δανειζομένου, αλλά σε πραγματική ανάγκη.
Η ανεργία 27,6% των Ελλήνων δεν υπήρξε επιλογή τους, αλλά οφείλεται στις πολιτικές που τους επιβλήθηκαν από ανίκανους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες της ΕΕ.
Ας μελετήσουν οι έλληνες μνημονιακοί τα αποτελέσματα των ενεργειών τους ως σήμερα και ας αλλάξουν πολιτική το συντομότερο.
Τα φληναφήματα τους για δήθεν σωτηρία της Ελλάδας και για παραμονή μας στο ευρώ δεν γίνονται πλέον πιστευτά από κανένα, ούτε ακόμα και από την τρόικα.
Η Ευρώπη συνολικά βρίσκεται μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις και η αλλαγή πορείας δεν απέχει πολύ χρονικά.
Το αργότερο τον Ιούνιο του 2014 θα γίνουν ευρωεκλογές και οι πολίτες θα εκφρασθούν ελεύθερα.
Η δυσαρέσκεια τους αναμένεται να είναι συνολική και η ανικανότητα της τρόικας ωε τότε απόλυτα προφανής.
Θα στείλουν τον Barroso, τον Rehn και τους λοιπούς συνεργάτες τους σύντομα στα χωριά τους.
Να δούμε μόνο αν οι συμπολίτες τους θα τους εμπιστευθούν στο μέλλον άλλα δημόσια καθήκοντα με δεδομένη την δράση τους και την ανεπάρκεια τους…
Παρέα θα τους κάνουν και οι σημερινοί έλληνες βουλευτές-σωτήρες που συνεργάστηκαν αρμονικά για την καταστροφή της χώρας μας.
Αν ζούσε ο Τσώρτσιλ ίσως να έλεγε γι αυτούς: ” Ποτέ άλλοτε τόσοι “λίγοι” έλληνες πολιτικοί δεν έβλαψαν τόσους πολλούς συμπατριώτες τους…ισχυριζόμενοι ότι θα τους σώσουν…για την Ελλάδα ρε γαμώτο….”.