Τις διαβόητες συμμορίες της Γιακούζα και της Κόζα Νόστρα ή τα μεξικανικά καρτέλ τα γνωρίζουμε πλέον καλά όλοι…
Έχουν περάσει στο πετσί μας τόσο από τις ειδήσεις όσο και τις αναπαραστάσεις τους στον κινηματογράφο και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Κάποιοι μάλιστα είναι εξοικειωμένοι και με φανταστικές συμμορίες που δρουν μόνο στις σελίδες των βιβλίων ή στο σελιλόιντ του φιλμ, όπως οι Warriors και οι Crazy 88.
Υπάρχουν ωστόσο και εγκληματικές ομάδες σαφώς λιγότερο γνωστές, όχι όμως και λιγότερο επικίνδυνες!
Ας κάνουμε λοιπόν μια γυροβολιά στον κόσμο και την ιστορική καταγραφή για να δούμε κλασικές συμμορίες που έσπερναν τον τρόμο και τον όλεθρο στις κοινωνίες του παρελθόντος…
Les Apaches – Οι γάλλοι «Απάτσι»
Οι Les Apaches ήταν μια γαλλική συμμορία του δρόμου που έδρασε στο Παρίσι στη στροφή του 20ού αιώνα, πριν από το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πήραν το παρατσούκλι «Apaches» επειδή οι επιθέσεις τους ήταν τόσο άγριες και θηριώδεις που ανάγκασαν γάλλο αστυνομικό να αναφωνήσει ότι τα μέλη της συμμορίας ήταν αδίστακτα σαν πολεμιστές Απάτσι! Οι δανδήδες της συμμορίας ήταν κομψά ντυμένοι, σαν πρώιμοι γάλλοι χίπστερς με μπερέδες και ριγέ πουκάμισα, που θα δημιουργούσαν μάλιστα τη δική τους μόδα, η οποία και θα υιοθετούταν τελικά από περιθωριακούς και καλλιτεχνικούς κύκλους της πόλης. Οι Apaches δεν ήταν ωστόσο μόνο φρου φρου και αρώματα, καθώς έδερναν κιόλας, αναπτύσσοντας σταδιακά το δικό τους στιλ πάλης και φέρνοντας τον τρόμο στην ανώτερη τάξη της πόλης. Μέχρι και δικό τους όπλο κατασκεύασαν, που θα έκανε ακόμα και τον Τζέιμς Μποντ να ζηλέψει: το πιστόλι τους λειτουργούσε ταυτοχρόνως και ως μαχαίρι, ενώ μπορούσε να διπλωθεί και να μετατραπεί σε σιδερογροθιά…
Η Συμμορία των 40 Ελεφάντων – Η εκδίκηση της γυναίκας κακοποιού
Αυτό που διακρίνει τη συγκεκριμένη συμμορία από όλες τις άλλες είναι ότι τα μέλη της ήταν αποκλειστικά γυναίκες! Πριν ακόμα «κυκλοφορήσει» ο φεμινισμός, οι γυναίκες αυτές εκμεταλλεύτηκαν τον σεξισμό και τον πουριτανισμό της εποχής, που διασφάλιζε απόλυτη ιδιωτικότητα στη γυναίκα όταν ψώνιζε, και «ξαλάφρωναν» σχεδόν ανενόχλητες τα καταστήματα! Κι όταν λέμε «ξαλάφρωναν», τα «έγδυναν» κυριολεκτικά από καθετί πολύτιμο. Η συμμορία έδρασε από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι και τη δεκαετία του 1950 στο Λονδίνο και τα περίχωρά του, ενώ το αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των Forty Elephants Gang ήταν ο τελείως δουλοπρεπής και βοηθητικός ρόλος των αντρών στην ιεραρχία της εγκληματικής ομάδας…
The Know-Nothings – Η συμμορία των Δεν-Ξέρω-Τίποτα
Οι Know-Nothings ήταν μια ομάδα «σκληρών» στη Βαλτιμόρη κατά την εποχή του αμερικανικού εμφυλίου που μάχονταν για κάτι ακόμα πιο τρομακτικό και από το οργανωμένο έγκλημα: την πολιτική! Δουλεύοντας για λογαριασμό των εθνικιστών, των πολιτικών που δεν ήθελαν τη μετανάστευση δηλαδή, εξανάγκαζαν με τη βία τον κόσμο να ψηφίζει τους δικούς τους υποψήφιους στις εκλογές. Το όνομά τους μάλιστα προήλθε από τη συνήθη απάντηση των πολιτικών που υποστήριζε η συμμορία όταν τους ρωτούσαν για ενδεχόμενες σχέσεις: «Δεν ξέρω τίποτα»! Στις πρακτικές της «πειθούς» που χρησιμοποιούσε η συμμορία περιλαμβάνονταν ο αποκλεισμός εκλογικών κέντρων, ο ξυλοδαρμός του κόσμου, ακόμα και το μαχαίρωμα των ψηφοφόρων με σουβλιά, ενώ δεν ήταν ασυνήθιστο να βυθίζουν τον αμετανόητο οπαδό σε κάδους γεμάτους αίμα, γεγονός που τους εξασφάλισε το δεύτερο όνομα που έμειναν γνωστοί, «Mατωμένες Mπανιέρες» (Blood Tubs)! Μέχρι και σε μαζικές απαγωγές ψηφοφόρων άλλων συνδυασμών επιδόθηκαν, κρατώντας τους κλεισμένους σε υπόγεια μέχρι να συμφωνήσουν να ψηφίσουν τον υποψήφιο των Know-Nothings. Στο τέλος έφτασαν να τα βάλουν και με την πυροσβεστική για τον έλεγχο των πυροσβεστικών κρουνών, αφήνοντας τις περιουσίες του κόσμου να καίγονται μέχρι θεμελίων…
Kabukimono – Οι «Τρελοί» Σαμουράι
Ήταν στη φεουδαρχική Ιαπωνία που οι Kabukimono (οι «Τρελοί»), οι αδέσποτοι σαμουράι δηλαδή που έμεναν χωρίς αφέντη, θα σχημάτιζαν συμμορίες μεθυσμένων μαχητών. Στις τάξεις τους φιγούραραν κυρίως οπλισμένοι σαν αστακοί και απογοητευμένοι από τη ζωή έφηβοι, που έφτασαν να φορούν γυναικεία ρούχα, μέικ-απ και αφήνοντας τα μαλλιά τους μακριά, ως τρόπο να απορρίψουν την κοινωνία. Ήταν όμως φονικά επικίνδυνοι και κανείς δεν ξεγελιόταν από τη γελοία γυναικεία τους περιβολή! Περιδιάβαιναν τους δρόμους κλέβοντας και μεθώντας, μην έχοντας κανένα σεβασμό στους νόμους. Το μότο τους άλλωστε «έχω ζήσει ήδη πολύ καιρό» αυτό ακριβώς φανέρωνε…
Vorovsky Mir – Οι «Κλέφτες του Νόμου»
Οι Vorovsky Mir σχηματίστηκαν στα γκουλάγκ της Σοβιετικής Ένωσης ως μια ιδιαίτερη ποικιλία από κλέφτες, δολοφόνους και γενικά παράνομους που συνασπίστηκαν για κοινό όφελος και προστασία. Κι ενώ είχαν πολύ λίγο σεβασμό για το βίαιο απολυταρχικό καθεστώς που τους δημιούργησε, σε μια μακρινή ανάμνηση λες των κομμουνιστικών ιδεωδών, διέθεταν τον δικό τους εγκληματικό κώδικα, που κάθε μέλος ορκιζόταν να διαφυλάσσει. Κάθε παραβίαση μάλιστα του κώδικα έφερνε τον παραβάτη ενώπιον του συμμορίτικου δικαστηρίου. Είχαν ωστόσο ένα πρόβλημα ως εγκληματική οργάνωση: δεν υπήρχε τίποτα το πολυτελές να κλέψουν! Γι’ αυτό και επιδόθηκαν κυρίως στο λαθρεμπόριο, εισάγοντας παρανόμως στην κομμουνιστική Ρωσία τρόφιμα και ρουχισμό. Η δράση τους ήταν μάλιστα τόσο επιτυχημένη που η συμμορία επιβίωσε ως τις μέρες μας, μετατρεπόμενη πλέον στη διαβόητη ρωσική μαφία…
Mohocks – Οι άγγλοι «Μοχόκ»
Σαν τους γάλλους «Απάτσι», η λονδρέζικη συμμορία του 18ου αιώνα άντλησε επίσης την έμπνευσή της από τη γηγενή αμερικανική φυλή, με τις πράξεις της όμως να λογίζονται περισσότερο εφιάλτης παρά φολκλόρ! Όταν μια αντιπροσωπεία των ινδιάνων Μοχόκ επισκέφτηκε τη βασίλισσα της Αγγλίας, δημιουργήθηκε τέτοιος σάλος στο Λονδίνο που αυτομάτως σχεδόν σχηματίστηκε μια συμμορία εφήβων για να τιμήσουν τους Μοχόκ. Η βίαιη εγκληματική ομάδα έκανε επιθέσεις τη νύχτα, ξυλοφορτώνοντας τα θύματά της, την ίδια ώρα που τα παραμόρφωνε κιόλας κόβοντας τις μύτες τους και τα αυτιά τους ή βγάζοντάς τους τα μάτια. Συνήθιζαν να διασκεδάζουν βάζοντας ανθρώπους σε βαρέλια και αφήνοντάς τα να κυλούν στις κατηφόρες και άλλα τέτοια ωραία. Όταν μάλιστα κυκλοφόρησε η φήμη ότι τα μέλη της ήταν έφηβοι της ανώτερης τάξης, επικράτησε πανικός στην εργατική τάξη και αυξήθηκε ο βαθμός καχυποψίας για την άρχουσα ελίτ της χώρας. Σύντομα θα ξεσπούσαν αναταραχές στο Λονδίνο του 18ου αιώνα, κάποιες από τις οποίες υποκινήθηκαν από τους ίδιους τους «Μοχόκ»…
The Five Points Gang – Η νεοϋρκέζικη εγκληματική ιταλο-αμερικανική συμμαχία
Η Five Points Gang ήταν μια ιταλο-αμερικανική συμμορία που έδρασε στη Νέα Υόρκη πριν από την Ποτοαπαγόρευση, από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι και τις αρχές του 20ού, και είχε έδρα τη συνοικία Five Points του Μανχάταν. Ο Αλ Καπόνε ήταν κάποια στιγμή μέλος της ομάδας πριν αποφασίσει να κυνηγήσει μεγαλύτερη καριέρα, ενώ την περίφημη ουλή του που θα του έφερνε το παρατσούκλι «Σημαδεμένος» την απέκτησε σε καυγά όταν «υπηρετούσε» στη Five Points. Κι ενώ θα ήταν η Μαφία που λίγο αργότερα θα έκανε δημοφιλή την εικόνα του ιταλού γκάγκστερ μέσα στο πανάκριβο κοστούμι του, ήταν στην πραγματικότητα η συμμορία του Five Points που απαίτησε πρώτη από τα μέλη της να ντύνονται κομψά! Η ομάδα σύντομα θα γινόταν η πλέον διαβόητη της Αμερικής, με τη Μαφία να κλέβει αργότερα μέλη της για τις δικές της τάξεις…
Thuggee – Οι Ινδοί που έκλεψαν τη δόξα της ιταλικής Μαφίας
Στην Ινδία του 19ου αιώνα, η συμμορία Thuggee είχε στις τάξεις της δολοφόνους, ληστές, εκτελεστές και κάθε καρυδιάς καρύδι, με τη δράση της να είναι τόσο φονική και αθόρυβη που να συγκρίνεται συχνά με τις τεχνικές των νίντζα! Τέτοιος ήταν ο ζοφερός αντίκτυπος της συμμορίας στην κοινωνία αλλά και τον κόσμο ολόκληρο που η αγγλική λέξη για τον κακούργο, το «thug», προέρχεται από τους ινδούς Thuggees. Η βαρβαρότητα της συμμορίας θα έμενε στην Ιστορία και θα έφερνε την ντροπή στις τάξεις της Μαφίας, καθώς η Thuggee θα έκλεβε το Ρεκόρ Γκίνες από το ιταλικό συνδικάτο του εγκλήματος για τον υψηλότερο φόρο αίματος από συμμορία (ναι, υπάρχει παγκόσμιο ρεκόρ ακόμα και γι’ αυτό!). Η ιδιαιτερότητα των μελών της Thuggee ήταν ότι όλοι τους περνούσαν σαν φιλήσυχοι πολίτες, λέγοντας στις οικογένειές τους ότι προστατεύουν εμπορικά καραβάνια για να εξηγήσουν τα εγκληματικά τους «σαφάρια». Η συμμετοχή στην ομάδα ήταν μάλιστα κληρονομική: αν ο πατέρας ήταν Thuggee, τότε και ο γιος περιλαμβανόταν αυτομάτως στην οικογενειακή επιχείρηση: τους φόνους. Οι συμμορίτες ακολουθούσαν πράγματι τα καραβάνια, κέρδιζαν την εμπιστοσύνη τους και όταν οι περιστάσεις το ευνοούσαν, με τους ίδιους να ισχυρίζονται ότι η θεότητα Κάλι υποδείκνυε τα θύματα, στραγγάλιζαν τους ανυποψίαστους εμπόρους και άρπαζαν κυριολεκτικά τα πάντα…
The Live Oak Boys – Η συμμορία που έσπειρε τον πανικό στη Νέα Ορλεάνη
Η Live Oak Boys ήταν μια εγκληματική οργάνωση της Νέας Ορλεάνης στα μέσα του 19ου αιώνα που κατάφερε να τρομοκρατήσει μια πόλη που ήταν ήδη τρομοκρατημένη. Μέχρι και οι αστυνομικοί έφτασαν να κυκλοφορούν σε μεγάλες ομάδες και να είναι οπλισμένοι σαν αστακοί, και πάλι όμως περιπολούσαν μόνο τη μέρα. Γιατί το βράδυ έβγαιναν οι Live Oak Boys με τα ρόπαλα από βελανιδιά (απ’ όπου και πήραν το όνομά τους) και προκαλούσαν πανδαιμόνιο στην πόλη: έκαναν επιθέσεις σε μπαρ και σαλούν και τα έκαναν όλα λαμπόγυαλα. Αν ο ιδιοκτήτης ήταν έξυπνος, τότε θα εξαφανιζόταν όταν τους έβλεπε. Αν όμως έμενε για να υπερασπιστεί την περιουσία του, τότε ο θάνατος ήταν το μόνο που εισέπραττε. Οι ίδιοι αναλάμβαναν παραγγελίες και συμβόλαια θανάτου από αντίπαλους ιδιοκτήτες ή το έκαναν απλώς για διασκέδαση…
Scuttlers – Η συμμορία των νιάτων του Μάντσεστερ
Ο όρος «Scuttlers» δεν παραπέμπει σε μία ομάδα αλλά αναφέρεται συλλογικά για να περιγράψει τις συμμορίες των εφήβων που τρομοκράτησαν το Μάντσεστερ κατά τον 19ο αιώνα. Τα υποσύνολα προέρχονταν από διαφορετικές συνοικίες της πόλης, απ’ όπου αντλούσαν και το ιδιαίτερο όνομά τους. Οι Scuttlers τσακώνονταν συνήθως μεταξύ τους για εδαφική κυριαρχία, όχι όμως για χρήματα ή ναρκωτικά, μόνο για να ελέγχουν μεγαλύτερες περιοχές που ήταν ωστόσο πανομοιότυπες μεταξύ τους! Δεν ήταν όμως «οργισμένα νιάτα», με τον όρο «χούλιγκαν» να εφευρίσκεται για να περιγράψει αρχικά τη δική τους δράση: συγκεντρώνονταν σε ομάδες μέχρι και 600 ατόμων και πήγαιναν στον πόλεμο με τις αντίπαλες συμμορίες για τον έλεγχο ενός ακόμα δρόμου, μιας ακόμα γωνιάς, με τους τρομαγμένους καταστηματάρχες να ασφαλίζουν άρον-άρον τα μαγαζιά τους και να κλείνονται μέσα μέχρι να περάσει η χουλιγκάνικη μπόρα…