Κραυγή αγωνίας ενός πατέρα, ενάντια στο οικογενειακό δίκαιο

Της Λινας Γιανναρου

Ζήτησε μόνο ένα ποτήρι νερό. Το ταξίδι ως την Αθήνα ήταν μακρύ και αγχωτικό. Δεν το πολυσκέφτηκε όταν αποφάσισε να φύγει παίρνοντας μαζί του και το παιδί. Αλλά τα νέα από το χωριό ήταν ότι η αστυνομία τον έψαχνε ήδη παντού. Όποιος αναρωτιέται πού μπορεί να φτάσει ένας πατέρας, ένας γονιός, όταν κινδυνεύει να χάσει το παιδί του, δηλαδή τα πάντα, μπορεί να φτάσει ως εδώ. Σε άλλη πόλη, καταζητούμενος, μόνος…
Ο Βασίλης επικοινώνησε με την «Κ» για να ζητήσει βοήθεια. «Είμαι καλός πατέρας, αγαπώ το γιο μου και ο γιος μου εμένα. Δεν μπορεί οι νόμοι να είναι τόσο άδικοι». Επιασε να διηγείται την ίδια ιστορία που έχουν να διηγηθούν εκατοντάδες πατεράδες ανά την επικράτεια που βρίσκονται αντιμέτωποι με το ίδιο άκαμπτο σύστημα.

Μια σχέση που χάλασε, ένα δικαστήριο που ανέθεσε την επιμέλεια στη μητέρα με συνοπτικές διαδικασίες, μολονότι το παιδί δεν ήταν σε βρεφική ηλικία (είναι εννέα ετών σήμερα), εμπόδια στην επικοινωνία του πατέρα μαζί του κ.ό.κ. «Στο τελευταίο «επεισόδιο» είχα το παιδί για το Σαββατοκύριακο, αλλά η μαμά του ξέχασε να έρθει να το πάρει τη Δευτέρα. Εμεινε μαζί μου μία εβδομάδα, χωρίς η μητέρα του να επικοινωνήσει καθόλου.

Όταν το θυμήθηκε, ούτε το παιδί ήθελε να πάει στο σπίτι της ούτε εγώ να το αποχωριστώ, επειδή ξαφνικά της κάπνισε» λέει. Το δικαστήριο έχει επιδικάσει 300 ευρώ διατροφή, την οποία ο Βασίλης καταβάλλει ανελλιπώς. «Δεν μπορώ όμως να βλέπω το παιδί μου να μεγαλώνει σε ένα παντελώς ακατάλληλο περιβάλλον, χωρίς αγάπη.

Δυστυχώς, τα πράγματα που βλέπει στο σπίτι της μητέρας του αλλά και συνολικά η διαμάχη μεταξύ μας το έχουν επηρεάσει. Είναι απαραίτητο να το δει ειδικός, αλλά τα οικονομικά μου δεν το επιτρέπουν, ενώ η μητέρα του ούτε το συζητά. Είμαι σε αδιέξοδο, γι’ αυτό και έκανα αυτήν την κίνηση που δεν ξέρω πού θα με βγάλει».

Ομως η απόφαση του δικαστηρίου είναι συγκεκριμένη και δεν αφήνει περιθώρια διαπραγμάτευσης. «Πρόκειται για ακόμη μία περίπτωση καταπάτησης των δικαιωμάτων των ανδρών σε υπόθεση επιμέλειας παιδιών» λέει στην «Κ» ο δικηγόρος και συντονιστής του γραφείου της Αθήνας του ΣΥΓΑΠΑ (Σύλλογος για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια) Χαράλαμπος Κατσιβαρδάς. «Τα δικαστήρια στη χώρα μας, ενώ θα μπορούσαν να λάβουν πιο αντικειμενικές αποφάσεις, ακολουθούν την πεπατημένη, αναπαράγοντας το πρότυπο του «κακού πατέρα». Συνήθως θεωρούν τον πατέρα πρόσωπο απαξιωμένο, όχι ικανό να αναλάβει την επιμέλεια των παιδιών».

Προσαρμογή

Όπως τονίζει η οργάνωση, πρόκειται για απαρχαιωμένη αντίληψη, που έχει ξεπεραστεί διεθνώς. «Το οικογενειακό δίκαιο και στην Ελλάδα πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που θέλουν ένα παιδί να έχει ανάγκη εξίσου και τους δύο γονείς» καταλήγει ο κ. Κατσιβαρδάς.

http://news.kathimerini.gr/