.jpg)
απήγγειλαν διθυράμβους για τον Καραμανλή.
Κανείς δε μπορεί να αρνηθεί ότι ο Καραμανλής είχε θετικά στοιχεία ειδικά στη μεταπολιτευτική περίοδο και ήταν ηγετική μορφή και μεγάλη προσωπικότητα. Στην ύστερη περίοδο του έπαιξε θετικότατο ρόλο, αλλά δεν μπορεί να ξεχνάμε το παρελθόν εξαιτίας του οποίου μπορούμε να συγκρίνουμε την τεράστια θετική αλλαγή στις επιλογές του. Άλλωστε τα στερνά τιμούν τα πρώτα λέει ο Λαός μας. Ούτε βέβαια θα ρίξουμε στη λήθη την αγαστή συνεργασία του με τον Ανδρέα την περίοδο 1981-1985, καθώς ήταν το πιο ιδανικό δίδυμο για την προάσπιση των συμφερόντων της Πατρίδας.
Όμως έχει και ιδιαίτερα μελανές στιγμές με αποκορύφωμα την ισχυροποίηση του παρακράτους, τις εξορίες και το διαχωρισμό των Ελλήνων σε μιάσματα και τους υπόλοιπους, το αυταρχικό κράτος του χωροφύλακα και του ρουφιάνου σε κάθε χωριό. Μερικά από αυτά τα στοιχεία συνέχισαν να υπάρχουν και στη μεταπολίτευση ειδικά στην επαρχία…
Έχουν μείνει ορόσημα στη διεθνή ιστορία οι εκλογές βίας και νοθείας του 1961 ελέω παρακράτους, οι εκλογές του 1956 που αν και δεύτερο κόμμα η ΕΡΕ, πήρε πολύ περισσότερες έδρες από το πρώτο κόμμα και την απόλυτη πλειοψηφία, με αποκορύφωμα τη δολοφονία Λαμπράκη…
Όπως δε θα πρέπει να ξεχνάμε επίσης την πλήρη αφωνία του Καραμανλή κατά τη διάρκεια της Χούντας, όταν όλο το Δημοκρατικό πολιτικό προσωπικό της εποχής, προεξέχοντος της Μελίνας, έδιναν μάχες σε όλη την υφήλιο απαιτώντας την πτώση της χούντας. Πλήρη αφωνία ακόμη και για τα βασανιστήρια στους αγωνιστές της Δημοκρατίας αλλά και για τους νέους που μάχονταν στο Πολυτεχνείο και έριξαν τον Παπαδόπουλο.
Παρ’ όλα αυτά, όλοι οι ομιλητές στην εκδήλωση, έκαναν πως δε γνώριζαν τίποτε από τα πιο πάνω. Και για τους Βενιζέλο και Κουβέλη, (το πολιτικό υπηρετικό προσωπικό του Σαμαρά κατά τον Δελαστίκ στο τεύχος 173 στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ) , είναι κατανοητή αυτή η μεγαλοπρεπής υποτέλεια καθώς από τη ΝΔ εξαρτάται η πολιτική τους επιβίωση. Άλλωστε λειτουργούν ως οι αριστεροί ψάλτες της δεξιάς. Αρνητική εντύπωση όμως προκάλεσε η λήθη που επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας για τα έργα και τις ημέρες του Καραμανλή.
Ακούγοντας τον Τσίπρα στο Μέγαρο και τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ νομίζεις ότι από το 1974 μέχρι σήμερα, ο μόνος που έκανε κάτι για την Ελλάδα και τους Έλληνες ήταν ο Καραμανλής!!! Μάλλον θα πρέπει να ανατρέξουν στο αρχείο τους και να ξανακούσουν ομιλίες του Φλωράκη και του Κύρκου για τις ημέρες και τα έργα Καραμανλή την περίοδο της μεταπολίτευσης. Καλό είναι επίσης να θυμηθούν ότι ΚΚΕ και ΚΚΕ εσωτερικού υπερψήφιζαν τα περισσότερα νομοσχέδια της πρώτης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ. Επίσης τα δύο κόμματα της Αριστεράς άσκησαν βέτο ώστε να μην ξαναπροταθεί ο Καραμανλής για Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 1985, και ψήφισαν μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τον Σαρτζετάκη ο οποίος και εκλέγηκε. Καλό είναι επίσης να θυμηθούν πότε έγινε πράξη η Εθνική συμφιλίωση και καταργήθηκαν οι γιορτές μίσους… Πιθανώς βέβαια η συγκυβέρνηση του Ενιαίου Συνασπισμού με τον Μητσοτάκη το 1989 να έχει σβήσει αρχεία και μνήμες…
Εάν μπορούσαν να ακούσουν τον Τσίπρα και τον Κουβέλη να εξυμνούν τον Καραμανλή, πως θα αισθάνονταν άραγε ο Πλουμπίδης, ο Μπελογιάννης, ο Λαμπράκης και πλείστοι άλλοι που ένοιωσαν στο πετσί τους το ειδεχθές κράτος της δεξιάς και το μεγαλείο του «Εθνάρχη»;
Η επιλογή των αρχηγών του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ, και του ΠΑΣΟΚ έβαλε όμως και το θεμέλιο λίθο της θριαμβευτικής επιστροφής του Καραμανλή του νεώτερου της Ραφήνας.
Ακολουθώντας τη ίδια πορεία με το θείο του, επέλεξε όπως και εκείνος: τη φυγή από την Πρωθυπουργία, άφησε μια Ελλάδα ρημάδια, έχει πλήρη αφωνία για χρόνια και περιμένει να διαλυθεί τελείως η χώρα για να επιστρέψει άσπιλος, αμόλυντος και πλέον ολοκάθαρος…
«Συντρόφια» τούτο να ξέρετε: η ιστορία δε γράφεται με λιβανιστήρια στο Μέγαρο από αριστερούς ψάλτες της δεξιάς…