Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Η κυβέρνηση δυστυχώς διαθέτει ιδιόρρυθμη και υπό προθεσμία αυτοδυναμία…
Στηρίζεται τόσο στην αντίθετη – με την πολιτική της – αριστερή της πτέρυγα/
“πλατφόρμα”, όσο και σε τρία κόμματα της ….Αντιπολίτευσης (την αντιπολιτεύονται,
αλλά την …. στηρίζουν!…).
Πρόκειται για πολιτικό παράδοξο / υβρίδιο!….
Τι προσδόκιμο επιβίωσης διαθέτει άραγε;
Η ζοφερή οικονομική -και όχι μόνον – κατάσταση μας απαιτεί σταθερότητα και
σοβαρότητα.
Ήδη συνεχώς εντείνονται οι φωνές για επικείμενες εκλογές.
Επειδή: … “Δεν υπάρχουν στη Δημοκρατία αδιέξοδα”.
Στην “Δημοκρατία” όμως;
Γιατί δεν κάθονται όλοι ηγέτες του “Κ.Σ”-όλοι, χωρίς αποκλεισμούς – γύρω από ένα
τραπέζι και να σχεδιάσουν το πως θα πρέπει να πορευτεί η χώρα για ένα –
τουλάχιστον – διάστημα; Δεν αντέχεται πλέον – τόση ελαφρότητα και
υπευθυνοανευθυνότητα. Επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουν οι εξουσιαστές μας ότι
τώρα – περισσότερο από ποτέ – η συνεννόηση και ομοψυχία είναι εκ των ων ουκ
άνευ. Διαφορετικά η Πατρίδα θα χαθεί!!!.
Η βουλευτική εκλογή δεν είναι επαγγελματικός προσανατολισμός.
Ούτε το Γκουβέρνο αυτοσκοπός.
Είναι θλιβερό το θέαμα – διαχρονικό φαινόμενο – να βλέπει κανείς τους (εκάστοτε)
καταληψίες της εξουσίας να περιφέρονται τρικλίζοντας, ασταθείς και ανήμποροι, ως
τυπικοί οινόφλυγες (= Μέθυσοι / Πότες) από υπερβολική κατανάλωση
εξουσιολαγνείας και οίησης (!).
Οφείλουν όλοι να προσγειωθούν στη -σχεδόν – απελπιστική συγκυρία που βιώνουμε
ως χώρα και λαός.
Θα θυμίσω στους ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ τα εξής:
– Εδώ και καιρό τελειώσαμε (το τελείωσαν οι ίδιοι) με τις μονοκομματικές
κυβερνήσεις.
– Θα πορευόμαστε με κυβερνήσεις συνεργασίας.
– Θα υποχρεωθούν να νερώσουν τον ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΣΟ τους με μετριοπάθεια,
ανοχή, συνεννόηση, αλληλοκατανόηση, συνεργασία.
– Το Kοινοβούλιο δεν είναι ΚΥΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΥΝΟΚΑΥΓΑΔΩΝ.
– Αν δεν επιθυμούν (όπως φαντάζομαι) να ναυαγήσει το Πολιτικοκομματικό Σύστημά
μας, πρέπει – ε χ θ έ ς – να δημιουργηθούν: Κόμματα Αρχών, και όχι Αρχηγών /
Αρχηγικά. Με συγκεκριμμένη ταυτότητα.
Τα περί: πολυσυλλεκτικότητας, τάσεων, ανατάσεων, συν-τάσεων, συμπορεύσεων,
ωσμώσεων, συνυπάρξεων κάτω από την ίδια κομματική στέγη καθώς και οι
διαχωρισμοί σε δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους, ροζ, κεντροδεξιούς,
κεντροαριστερούς κ.ο.κ είναι φαιδρά, νεφελώδη και εκ του πονηρού και
πολιτικαντισμού.
Συμπερασματικά:
1. Το τοπίο θα ξεκαθαρίσει και η χώρα θα προκόψει μόνον εάν συνεργαστούν μεταξύ
τους τα Κόμματα.
2. Οι πολίτες οφείλουν να επιλέγουν εκείνα τα οποία διαθέτουν ταυτότητα,
πρόγραμμα, και δεσμεύονται απόλυτα για υλοποίηση των προεκλογικών τους
υποσχέσεων.
3. Οι βουλευτές πρέπει να ψηφίζουν κατά συνείδηση και όχι κομμματική γραμμή.
ΥΓ Το πόπολο έχει υποστεί πολυετή και συστηματική πλύση εγκεφάλου από
πονηρούς πολιτικάντηδες.
Συμμετέχει σε ένα αδιανόητο κυνήγι θησαυρού / Αρχηγού / Ηγέτη.
Το είδος όμως- ιστορικά- είναι εν ανεπαρκεία.
Βέβαια στις μέρες μας, χάρις στις υπερφυσικές δυνάμεις του κατεστημένου
Π.Ο.Μ (= ΠολιτικοΟικονομικοΜιντιακό) γίνονται βολικές “κατασκευές”.
Δεν θέλουμε αρχές, αξίες αλλά: Αρχηγούς / Μεσσίες.
Όταν δεν έχεις ποιότητα, δεν ενδιαφέρεσαι να την αναζητήσεις.
Και, όταν -τυχόν – την συναντήσεις, είναι αδύνατον να την εκτιμήσεις! ΚΔΧρ