Δήλωση του Δημοτικού Συμβούλου Χρηστου Μάτη αναφορικά με τις απειλές της μονής Αγίου Παύλου για κατασχέσεις περιουσίας του Δήμου Θεσσαλονίκης για οφειλή εκατομμυρίων ευρώ Ούτε ένα ευρώ στη Μονή Αγίου Παύλου!

Σε οικονομική εξόντωση οδηγούν το δήμο Θεσσαλονίκης οι απειλές της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου του Αγίου Όρους, για την καταβολή αποζημιώσεων, που αφορούν την απαλλοτρίωση ενός τμήματος οικοπέδου της Μονής στην παραλία της Θεσσαλονίκης, στο ύψος της οδού Καπετάν Γκόνη.

Η απαίτηση της Μονής πηγάζει από την πράξη τακτοποίησης του 1995 της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης οφείλει να καταβάλει στη Μονή αποζημιώσεις για τμήμα της ιδιοκτησίας της, το οποίο απαλλοτριώθηκε για τις διανοίξεις του τελευταίου τμήματος της παραλιακής οδού (μήκος 300 μέτρα) και της οδού Καπετάν Γκόνη, μέχρι την παραλία.

Όμως, και τα δύο συγκεκριμένα τμήματα υπάγονται στη ρύθμιση του άρθρου 28, του νόμου 1337 του 1983 (γνωστού και ως νόμου Τρίτση), σύμφωνα με τον οποίο «ιδιωτικοί δρόμοι, πλατείες και λοιποί χώροι κοινής χρήσεως που έχουν σχηματιστεί με οποιοδήποτε τρόπο έστω και κατά παράβαση των κειμένων πολεοδομικών διατάξεων και που βρίσκονται μέσα σε εγκεκριμένα σχέδια πόλεων, θεωρούνται ως κοινόχρηστοι χώροι που ανήκουν στο Δήμο ή Κοινότητα. Για τους χώρους αυτούς δεν οφείλεται καμία αποζημίωση λόγω ρυμοτομίας».

Και οι δυο συγκεκριμένες διανοίξεις αφορούν οδούς που έχουν ήδη σχηματιστεί και είναι γνωστό σε όλους ότι χρησιμοποιούνται ελεύθερα.

Ακόμη περισσότερο, ο πρώτο τμήμα, το παραλιακό, το 1993, δύο χρόνια πριν την πράξη τακτοποίησης, είχε χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος, με αποτέλεσμα να έχει καταργηθεί η διάνοιξη του δρόμου που προβλεπόταν από το ρυμοτομικό του 1925.

Η διαχείριση του θέματος το 1995 από τον τότε νομάρχη και η μη επίκληση των συγκεκριμένων επιχειρημάτων από το Δήμο Θεσσαλονίκης κατά την εκδίκαση της υπόθεσης την περίοδο 2006-9, είχε ως αποτέλεσμα να καταλογισθεί στο Δήμο Θεσσαλονίκης να καταβάλει στη Μονή αποζημίωση 4 εκ. ευρώ, που στο μεταξύ έχουν ξεπεράσει με τους τόκους τα 5,5 εκ. Ευρώ.

Σήμερα η Μονή απειλεί με κατασχέσεις ενώ η διοίκηση του δήμου κάνει απλώς διαδικαστικές καθυστερήσεις στην καταβολή της αποζημίωσης, παραβλέποντας ότι συγχρόνως αυξάνονται οι τόκοι κατά 1.000 ευρώ καθημερινά. Παράλληλα περιμένει, όπως λέει, να εντάξει την απαλλοτρίωση στο «πράσινο ταμείο», το οποίο όμως, όπως είναι γνωστό, δεν αποζημιώνει διανοίξεις δρόμων.

Είναι απορίας άξιον τι διαπραγματεύεται η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης με τη μονή: Δεν ξέρει ότι ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για δρόμο; Κι αν δεν το ξέρει γιατί δεν ρίχνει μια ματιά στο gis του Δήμου να δει τον πολεοδομικό χαρακτηρισμό του συγκεκριμένου χώρου;

Η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης πρέπει αμέσως να ζητήσει για λόγους δημοσίου συμφέροντος την ανάκληση της πράξης τακτοποίησης, μετά από την οποία θα μπορέσει ο δήμος να κινηθεί για την ακύρωση της δικαστικής απόφασης για λόγους δημοσίου συμφέροντος!

Δεν πρέπει να πληρωθούν αποζημιώσεις για ένα δρόμο που δεν υπάρχει και όποιος πληρώσει χωρίς διεκδίκηση της αποκατάστασης της αληθινής κατάστασης θα είναι υπόλογος!

Στη Μονή δεν πρέπει να πάει ούτε ένα ευρώ διότι δεν δικαιούται! Αλλά και να είχε τέτοιο δικαίωμα, οι φορολογούμενοι πολίτες δεν πληρώνουν για να παίρνει η Μονή τόκους, που σήμερα ισούνται με το κόστος λειτουργίας ενός έτους των παιδικών σταθμών του δήμου!